Nadmierne rozciągnięcie

Co to jest nadmierne rozciągnięcie?

Nadwyżka dotyczy pożyczki lub przedłużenia kredytu, które są większe niż kwota, którą pożyczkobiorca może spłacić. Przedłużenie może wymagać od pożyczkobiorcy konsolidacji zadłużenia w jedną pożyczkę. Konsumentów, którzy muszą przeznaczyć ponad jedną trzecią swoich dochodów netto na spłatę zadłużenia innego niż kredyt hipoteczny, uważa się ogólnie za nadmiernie spłaconych.

Zrozumienie nadmiernego rozciągnięcia

W przypadku podmiotów handlujących papierami wartościowymi i inwestorów nadmierne rozciągnięcie oznacza lewarowanie przekraczające kapitał własny na rachunku i siłę nabywczą. Może to znacznie zwiększyć straty podczas bessy i zmusić tradera do sprostania stromym wezwaniom do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego. Brak możliwości wykonania tego może skutkować przymusową likwidacją zabezpieczeń i zamrożeniem konta.

Idea nadmiernego przedłużenia będzie się różnić w zależności od cech finansowych pożyczkobiorcy. Zamożne osoby i przedsiębiorstwa bogate w gotówkę mogą zaciągać proporcjonalnie więcej długów niż słabsi pożyczkobiorcy bez nadmiernego wydłużania się.

Czasami nadmierne rozciąganie może wymknąć się spod kontroli kierownictwa firmy. Na przykład podczas gwałtownego spowolnienia gospodarczego, takiego jak recesja, sytuacja finansowa przedsiębiorstwa może ulec znacznemu pogorszeniu, w dużej mierze poza kontrolą firmy. W trudnych warunkach gospodarczych nierzadko zdarza się, że niegdyś zdrowy biznes zostaje nadmiernie rozwinięty, gdy warunki zmieniają się na ich korzyść. Może się to zdarzyć w całych sektorach, nawet w okresie silnej gospodarki. Na przykład tradycyjni sprzedawcy detaliczni z trudem dostosowują się do konkurencji w handlu internetowym i e-commerce – pomimo rekordowego wzrostu w wielu segmentach gospodarki.

Kredyt, dług i nadmierna ekspansja są trudne do modelowania finansowego. Ponieważ czynniki te mają coś w rodzaju efektu kuli śnieżnej, gdzie warunki nakładają się na siebie, konwencjonalne modele liniowe nie uwzględniają nieliniowego, wykładniczego charakteru ryzyka kredytowego. Często zdarza się, że silni wystawcy kredytów lub pożyczkobiorcy mogą szybko pogorszyć sytuację, tworząc słabe kredyty, ponieważ prawo Murphy’ego działa przeciwko osobie lub firmie: wszystko, co może pójść źle, pójdzie źle.