5 maja 2021 0:20

Wartość bieżąca netto a wewnętrzna stopa zwrotu

Co to jest wartość bieżąca netto i wewnętrzna stopa zwrotu?

Wartość bieżąca netto (NPV) to różnica między bieżącą wartością wpływów pieniężnych a bieżącą wartością wypływów pieniężnych w danym okresie. Z kolei wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) jest obliczeniem używanym do oszacowania rentowności potencjalnych inwestycji.

Oba te pomiary są stosowane przede wszystkim w budżetowaniu kapitałowym, czyli procesie, w którym firmy określają, czy opłacalna jest nowa inwestycja lub okazja do ekspansji. Biorąc pod uwagę możliwość inwestycji, firma musi zdecydować, czy podjęcie inwestycji przyniesie firmie zysk ekonomiczny netto, czy stratę.

Kluczowe wnioski

  • NPV i IRR to dwie metody zdyskontowanych przepływów pieniężnych stosowane do oceny inwestycji lub projektów kapitałowych.
  • Wartość bieżąca netto to różnica kwotowa w dolarach między wartością bieżącą zdyskontowanych wpływów pieniężnych pomniejszoną o wypływy w określonym okresie. Jeśli NPV projektu jest powyżej zera, uważa się, że jest on opłacalny finansowo.
  • IRR szacuje rentowność potencjalnych inwestycji przy użyciu wartości procentowej, a nie kwoty w dolarach.
  • Każde podejście ma swoje odrębne zalety i wady.

Określanie NPV

W tym celu firma szacuje przyszłe przepływy pieniężne projektu i dyskontuje je do wartości bieżącej, stosując stopę dyskontową, która odzwierciedla koszt kapitału projektu i związane z nim ryzyko. Następnie wszystkie przyszłe dodatnie przepływy pieniężne inwestycji są redukowane do jednej wartości bieżącej. Po odjęciu tej liczby od początkowych nakładów pieniężnych wymaganych na inwestycję uzyskuje się wartość bieżącą netto inwestycji.

Zilustrujmy przykładem: załóżmy, że firma JKL Media chce kupić małą firmę wydawniczą. JKL ustala, że ​​przyszłe przepływy pieniężne generowane przez wydawcę, zdyskontowane według 12-procentowej rocznej stopy, dają wartość bieżącą 23,5 miliona dolarów. Jeśli właściciel wydawnictwa jest skłonny sprzedać za 20 milionów dolarów, wówczas wartość bieżąca netto projektu wyniesie 3,5 miliona dolarów (23,5 – 20 dolarów = 3,5). Wartość bieżąca netto w wysokości 3,5 miliona USD stanowi rzeczywistą wartość, która zostanie dodana do JKL Media, jeśli podejmie się tego przejęcia.

Określanie IRR

Projekt JKL Media ma więc dodatnią wartość NPV, ale z biznesowego punktu widzenia firma powinna również wiedzieć, jaką stopę zwrotu wygeneruje ta inwestycja. Aby to zrobić, firma po prostu przeliczyłaby równanie NPV, tym razem ustawiając współczynnik NPV na zero, i rozwiązałaby dla nieznanej obecnie stopy dyskontowej. Stopa, która jest wytwarzana przez rozwiązanie, jest wewnętrzną stopą zwrotu projektu (IRR).

W tym przykładzie wewnętrzna stopa zwrotu projektu mogłaby – w zależności od czasu i proporcji dystrybucji przepływów pieniężnych – wynosić 17,15%. W związku z tym JKL Media, biorąc pod uwagę przewidywane przepływy pieniężne, ma projekt ze zwrotem 17,15%. Gdyby istniał projekt, który JKL mógłby podjąć z wyższą wewnętrzną stopą zwrotu, prawdopodobnie zamiast tego realizowałby projekt o wyższej wydajności.

W związku z tym można zobaczyć, że użyteczność pomiaru IRR polega na jego zdolności do przedstawienia możliwego zwrotu każdej okazji inwestycyjnej i porównania go z innymi alternatywnymi inwestycjami.

Przykład: IRR a NPV w budżetowaniu kapitałowym

Wyobraźmy sobie nowy projekt, który ma następujące roczne przepływy pieniężne:

  • Rok 1 = – 50 000 USD (początkowy nakład kapitałowy)
  • Rok 2 = zwrot 115 000 USD
  • Rok 3 = – 66 000 USD nowych kosztów marketingowych w celu zrewidowania wyglądu projektu.

W tym przypadku nie można użyć pojedynczego IRR. Przypomnijmy, że IRR to stopa dyskontowa lub odsetki potrzebne do osiągnięcia rentowności projektu przy założeniu początkowej inwestycji. Jeśli warunki rynkowe zmieniają się na przestrzeni lat, ten projekt może mieć wiele IRR. Innymi słowy, długie projekty ze zmiennymi przepływami pieniężnymi i dodatkowymi inwestycjami kapitału mogą mieć wiele różnych wartości IRR.

Inną sytuacją, która sprawia problemy osobom preferującym metodę IRR, jest nieznana stopa dyskontowa projektu. Aby IRR można było uznać za ważny sposób oceny projektu, należy ją porównać ze stopą dyskontową. Jeśli IRR jest powyżej stopy dyskontowej, projekt jest wykonalny. Jeśli jest poniżej, projekt jest uważany za niewykonalny. Jeśli stopa dyskontowa nie jest znana lub nie można jej zastosować do konkretnego projektu z jakiegokolwiek powodu, wewnętrzna stopa zwrotu ma ograniczoną wartość. W takich przypadkach metoda NPV jest lepsza. Jeśli NPV projektu jest powyżej zera, uważa się, że jest on opłacalny finansowo.

Podsumowanie

Zarówno IRR, jak i NPV można wykorzystać do określenia, jak pożądany będzie projekt i czy wniesie wartość dodaną dla firmy. Podczas gdy jeden używa procentu, drugi jest wyrażony jako wartość w dolarach. Chociaż niektórzy wolą używać IRR jako miary budżetowania kapitałowego, wiąże się to z problemami, ponieważ nie uwzględnia zmieniających się czynników, takich jak różne stopy dyskontowe. W takich przypadkach bardziej korzystne byłoby zastosowanie wartości bieżącej netto.