Wartość bieżąca netto (NPV)
Co to jest wartość bieżąca netto (NPV)?
Wartość bieżąca netto (NPV) to różnica między bieżącą wartością wpływów pieniężnych a bieżącą wartością wypływów pieniężnych w danym okresie. Wartość NPV jest wykorzystywana w budżetowaniu kapitałowym i planowaniu inwestycji do analizy rentowności planowanej inwestycji lub projektu.
Wartość bieżąca netto jest wynikiem obliczeń użytych do znalezienia dzisiejszej wartości przyszłego strumienia płatności. Uwzględnia wartość pieniądza w czasie i może służyć do porównywania podobnych alternatyw inwestycyjnych. Wartość bieżąca netto opiera się na stopie dyskontowej, którą można wyprowadzić z kosztu kapitału wymaganego do dokonania inwestycji, i należy unikać wszelkich projektów lub inwestycji o ujemnej wartości bieżącej netto. Ważną wadą korzystania z analizy NPV jest to, że przyjmuje ona założenia dotyczące przyszłych zdarzeń, które mogą nie być wiarygodne.
Kluczowe wnioski
- Wartość bieżąca netto lub NPV służy do obliczania całkowitej wartości dzisiejszej przyszłego strumienia płatności.
- Jeżeli wartość bieżąca netto projektu lub inwestycji jest dodatnia, oznacza to, że zdyskontowana wartość bieżąca wszystkich przyszłych przepływów pieniężnych związanych z tym projektem lub inwestycją będzie dodatnia, a zatem atrakcyjna.
- Aby obliczyć NPV, musisz oszacować przyszłe przepływy pieniężne dla każdego okresu i określić prawidłową stopę dyskontową.
Zrozumienie wartości bieżącej netto
Wartość bieżąca netto (NPV) ma na celu ocenę rentowności danej inwestycji na podstawie tego, że przyszły dolar nie jest wart tyle samo, co dzisiejszy dolar. Pieniądze z czasem tracą na wartości z powodu inflacji. Jednak dziś dolara można zainwestować i uzyskać zwrot, co może sprawić, że jego przyszła wartość będzie prawdopodobnie wyższa niż dolar otrzymany w tym samym momencie w przyszłości. Wartość bieżąca netto ma na celu określenie wartości bieżącej przyszłych przepływów pieniężnych inwestycji powyżej początkowego kosztu inwestycji. Element stopy dyskontowej formuły NPV dyskontuje przyszłe przepływy pieniężne do wartości bieżącej. Jeśli odjęcie początkowego kosztu inwestycji od sumy przepływów pieniężnych w dniu dzisiejszym jest dodatnie, to inwestycja jest opłacalna.
Na przykład inwestor może otrzymać 100 dolarów dzisiaj lub za rok od teraz. Większość inwestorów nie byłaby skłonna odłożyć dzisiaj 100 dolarów. A co by było, gdyby inwestor mógł zdecydować się na otrzymanie 100 dolarów dzisiaj lub 105 dolarów w ciągu jednego roku? 5% stopa zwrotu (RoR) za oczekiwanie przez jeden rok może być opłacalna dla inwestora, chyba że inna inwestycja mogłaby przynieść stopę wyższą niż 5% w tym samym okresie.
Gdyby inwestor wiedział, że może zarobić 8% na stosunkowo bezpiecznej inwestycji w ciągu następnego roku, wybrałby dziś 100 USD, a nie 105 USD rocznie, przy 5% stopie zwrotu. W tym przypadku jako stopę dyskontową przyjęto by 8%.
Dodatnia vs. ujemna NPV
Dodatnia wartość bieżąca netto wskazuje, że prognozowane zyski generowane przez projekt lub inwestycję – w dolarach bieżących – przekraczają przewidywane koszty, również w dolarach bieżących. Zakłada się, że inwestycja o dodatniej wartości NPV będzie opłacalna.
Inwestycja z ujemną NPV spowoduje stratę netto. Koncepcja ta jest podstawą dla reguły wartości bieżącej netto, która nakazuje rozważać tylko inwestycje o dodatniej wartości NPV.
Wzór na NPV
Jeśli nie jesteś zaznajomiony z notacją sumaryczną – oto prostszy sposób na zapamiętanie pojęcia NPV:
NPV=TVECF.-TVICWhere:TVECF.=Today’s value of the expected cash flowsTVIC=Today’s value of invested cash\ begin {aligned} & \ textit {NPV} = \ text {TVECF} – \ text {TVIC} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ text {TVECF} = \ text {Dzisiejsza wartość oczekiwanej gotówki flow} \\ & \ text {TVIC} = \ text {Dzisiejsza wartość zainwestowanej gotówki} \\ \ end {aligned}WcześniejszeNPV=TVECF-TVICgdzie:TVECF=Dzisiejsza wartość oczekiwanych przepływów pieniężnychTVIC=Dzisiejsza wartość zainwestowanej gotówkiWcześniejsze
Jak obliczyć wartość bieżącą netto
Obecnie pieniądze są warte więcej niż ta sama kwota w przyszłości ze względu na inflację i dochody z alternatywnych inwestycji, które mogą zostać dokonane w międzyczasie. Innymi słowy, dolar zarobiony w przyszłości nie będzie tyle wart, co dolar zarobiony w teraźniejszości. Element stopy dyskontowej we wzorze NPV jest sposobem na uwzględnienie tego.
Na przykład załóżmy, że inwestor może wybrać płatność w wysokości 100 USD dzisiaj lub za rok. Racjonalny inwestor nie byłby skłonny do odroczenia płatności. A co by było, gdyby inwestor mógł zdecydować się na otrzymanie 100 dolarów dzisiaj lub 105 dolarów w ciągu roku? Jeśli płatnik był wiarygodny, te dodatkowe 5% może być warte czekania, ale tylko wtedy, gdy inwestorzy nie mogliby zrobić nic innego ze 100 $, które zarobiłoby więcej niż 5%.
Inwestor może chcieć poczekać rok, aby zarobić dodatkowe 5%, ale może to być nie do zaakceptowania dla wszystkich inwestorów. W tym przypadku 5% to stopa dyskontowa, która będzie się różnić w zależności od inwestora. Gdyby inwestor wiedział, że może zarobić 8% na stosunkowo bezpiecznej inwestycji w ciągu następnego roku, nie byłby skłonny odroczyć płatności o 5%. W tym przypadku stopa dyskontowa inwestora wynosi 8%.
Firma może określić stopę dyskontową na podstawie oczekiwanego zwrotu z innych projektów o podobnym poziomie ryzyka lub kosztu pożyczki potrzebnej do sfinansowania projektu. Na przykład firma może uniknąć projektu, który ma przynosić zwrot 10% rocznie, jeśli sfinansowanie projektu kosztuje 12% lub oczekuje się, że projekt alternatywny przyniesie zwrot 14% rocznie.
Wyobraź sobie, że firma może zainwestować w sprzęt, który będzie kosztował 1 000 000 USD i ma przynosić 25 000 USD miesięcznych przychodów przez pięć lat. Firma dysponuje kapitałem dostępnym na sprzęt i alternatywnie może zainwestować go na giełdzie, uzyskując oczekiwany zwrot w wysokości 8% rocznie. Menedżerowie uważają, że zakup sprzętu lub inwestowanie na giełdzie wiąże się z podobnym ryzykiem.
NPV można obliczyć za pomocą tabel, arkuszy kalkulacyjnych (np. Excel) lub kalkulatorów finansowych.
Krok pierwszy: wartość bieżąca netto inwestycji początkowej
Ponieważ sprzęt jest opłacany z góry, jest to pierwszy przepływ gotówki uwzględniony w obliczeniach. Nie trzeba uwzględniać czasu, który upłynął, więc dzisiejszy wypływ w wysokości 1 000 000 USD nie musi być dyskontowany.
- Określić liczbę okresów (t): Oczekuje się, że sprzęt będzie generował miesięczne przepływy pieniężne i będzie działał przez pięć lat, co oznacza, że będzie 60 przepływów pieniężnych i 60 okresów uwzględnionych w obliczeniach.
- Określić stopę dyskontową (i): Oczekuje się, że inwestycja alternatywna będzie opłacać 8% rocznie. Ponieważ jednak sprzęt generuje miesięczny strumień przepływów pieniężnych, roczną stopę dyskontową należy zamienić na stopę okresową lub miesięczną. Korzystając z następującego wzoru, stwierdzamy, że okresowa stopa wynosi 0,64%.
Krok drugi: wartość bieżąca netto przyszłych przepływów pieniężnych
Załóżmy, że miesięczne przepływy pieniężne są zarabiane pod koniec miesiąca, a pierwsza płatność przychodzi dokładnie miesiąc po zakupie sprzętu. Jest to płatność przyszła, dlatego należy ją skorygować o wartość pieniądza w czasie. Inwestor może łatwo przeprowadzić te obliczenia za pomocą arkusza kalkulacyjnego lub kalkulatora. Aby zilustrować tę koncepcję, pierwszych pięć płatności przedstawiono w poniższej tabeli.
Pełne wyliczenie wartości bieżącej jest równe wartości bieżącej wszystkich 60 przyszłych przepływów pieniężnych pomniejszonej o inwestycję 1 000 000 USD. Obliczenia mogłyby być bardziej skomplikowane, gdyby spodziewano się, że sprzęt będzie miał jakąkolwiek wartość pod koniec swojego okresu użytkowania, ale w tym przykładzie zakłada się, że jest bezwartościowy.
NP. V=-$1,000,000+∑t=16025,00060(1+0.0064)60NPV = – \ 1 000 000 USD + \ sum_ {t = 1} ^ {60} \ frac {25 000_ {60}} {(1 + 0,0064) ^ {60}}NPV=-$1,000,000+∑t=160Wcześniejsze(1+0,0064)60
Wzór ten można uprościć do następującego obliczenia:
W tym przypadku NPV jest dodatnia; sprzęt należy zakupić. Gdyby wartość bieżąca tych przepływów pieniężnych była ujemna, ponieważ stopa dyskontowa była wyższa lub przepływy pieniężne netto były mniejsze, należało uniknąć inwestycji.
Wady wartości bieżącej netto i alternatywy
Ocena rentowności inwestycji przy użyciu wartości bieżącej netto w dużej mierze opiera się na założeniach i szacunkach, więc może istnieć znaczne pole do popełniania błędów. Szacowane czynniki obejmują koszty inwestycji, stopę dyskontową i przewidywane zwroty. Projekt może często wymagać nieprzewidzianych wydatków, aby ruszyć z miejsca, lub może wymagać dodatkowych nakładów na zakończenie projektu.
Okres zwrotu lub „metoda zwrotu” jest prostszą alternatywą dla NPV. Metoda zwrotu kosztów oblicza, ile czasu zajmie spłata pierwotnej inwestycji. Wadą jest to, że ta metoda nie uwzględnia wartości pieniądza w czasie. Z tego powodu okresy zwrotu obliczone dla dłuższych inwestycji mają większy potencjał niedokładności.
Ponadto okres zwrotu jest ściśle ograniczony do czasu potrzebnego do odzyskania początkowych kosztów inwestycji. Możliwe, że stopa zwrotu z inwestycji może ulec gwałtownym zmianom. Porównania wykorzystujące okresy zwrotu nie uwzględniają długoterminowej rentowności alternatywnych inwestycji.
Wartość bieżąca netto a wewnętrzna stopa zwrotu (IRR)
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) jest bardzo podobna do wartości bieżącej netto, z tym wyjątkiem, że stopa dyskontowa to stopa, która zmniejsza wartość bieżącą netto inwestycji do zera. Ta metoda służy do porównywania projektów o różnym okresie życia lub wielkości wymaganego kapitału.
Na przykład IRR można wykorzystać do porównania przewidywanej rentowności trzyletniego projektu, który wymaga inwestycji w wysokości 50 000 USD, z 10-letnim projektem, który wymaga inwestycji w wysokości 200 000 USD. Chociaż wewnętrzna stopa zwrotu jest przydatna, zwykle uważa się ją za niższą od wartości bieżącej netto, ponieważ przyjmuje zbyt wiele założeń dotyczących ryzyka reinwestycji i alokacji kapitału.
Często Zadawane Pytania
Co oznacza wartość bieżąca netto?
Wartość bieżąca netto (NPV) to miernik finansowy, który stara się uchwycić całkowitą wartość potencjalnej okazji inwestycyjnej. Ideą NPV jest zaprojektowanie wszystkich przyszłych wpływów i wypływów gotówki związanych z inwestycją, zdyskontowanie wszystkich tych przyszłych przepływów pieniężnych do dnia dzisiejszego, a następnie dodanie ich do siebie. Wynikowa liczba po zsumowaniu wszystkich dodatnich i ujemnych przepływów pieniężnych jest wartością bieżącą netto inwestycji. Dodatnia wartość NPV oznacza, że po uwzględnieniu wartości pieniądza w czasie, będziesz zarabiać, jeśli będziesz kontynuować inwestycję.
Jaka jest różnica między NPV a IRR?
Wartość bieżąca netto i wewnętrzna stopa zwrotu to pojęcia ściśle ze sobą powiązane, ponieważ wewnętrzna stopa zwrotu inwestycji to stopa dyskontowa, która spowodowałaby, że ta inwestycja miałaby zerową wartość bieżącą netto. Innym sposobem myślenia o tym jest to, że NPV i IRR próbują odpowiedzieć na dwa oddzielne, ale powiązane pytania. W przypadku NPV pytanie brzmi: „Jaka jest całkowita kwota pieniędzy, które zarobię, jeśli będę kontynuował tę inwestycję, po uwzględnieniu wartości pieniądza w czasie?” W przypadku IRR pytanie brzmi: „Jeśli kontynuuję tę inwestycję, jaka byłaby równoważna roczna stopa zwrotu, którą otrzymam?”
Co to jest dobra wartość bieżąca netto?
Teoretycznie NPV jest „dobra”, jeśli jest większa od zera. W końcu obliczenia NPV już uwzględniają takie czynniki, jak koszt kapitału inwestora, koszt alternatywny i tolerancja ryzyka poprzez stopę dyskontową. Uwzględniane są również przyszłe przepływy pieniężne projektu, wraz z wartością pieniądza w czasie. Dlatego nawet wartość bieżąca netto wynosząca 1 dolara powinna teoretycznie kwalifikować się jako „dobra”. W praktyce jednak wielu inwestorów będzie nalegać na pewne progi wartości bieżącej netto, takie jak 10000 USD lub więcej, aby zapewnić sobie dodatkowy margines bezpieczeństwa.
Dlaczego dyskontuje się przyszłe przepływy pieniężne?
NPV wykorzystuje zdyskontowane przepływy pieniężne ze względu na wartość pieniądza w czasie (TMV). Wartość pieniądza w czasie to koncepcja, zgodnie z którą pieniądze, które masz teraz, są warte więcej niż identyczna suma w przyszłości ze względu na ich potencjalną zdolność do zarobkowania poprzez inwestycje i inne czynniki, takie jak oczekiwania inflacyjne. Stopa stosowana do uwzględnienia czasu lub stopa dyskontowa będzie zależeć od rodzaju przeprowadzonej analizy. Osoby fizyczne powinny wykorzystać koszt alternatywny zainwestowania swoich pieniędzy w pracę w innym miejscu jako odpowiednią stopę dyskontową – mówiąc najprościej, jest to stopa zwrotu, jaką inwestor mógłby zarobić na rynku z inwestycji o porównywalnej wielkości i ryzyku. Firma może użyć stopy dyskontowej opartej na kosztach alternatywnych, ale może również chcieć użyć jej średniego ważonego kosztu kapitału ( WACC ) lub użyć historycznych średnich zwrotów z aktywów lub projektów podobnych do analizowanych. W niektórych przypadkach najbardziej odpowiednie może być zastosowanie stopy wolnej od ryzyka.