Jaki uznany dyrektor generalny zdobył moniker „Neutron Jack”?

Kiedy ogłoszono, że Jack Welch obejmie stanowisko szefa General Electric, sceptycy zastanawiali się, jak wielką różnicę może uczynić nowy dyrektor generalny w firmie, która była ogromna, zyskowna i licząca ponad 100 lat. Ku zaskoczeniu wielu ekspertów, którzy wielokrotnie twierdzili, że GE jest zbyt duża, aby stać się akcją wzrostową i warto w nią inwestować tylko w celu uzyskania dywidendy, Welch zmusił firmę do dwucyfrowego wzrostu w ciągu dwóch dekad u steru.

Jack Welch

Historia Jacka Welcha stała się legendą zarządzania, od jego surowego traktowania przez media za redukcję zatrudnienia po nacisk na ludzi i kulturę korporacyjną. Pod rządami Welcha firma GE opuściła wiele tradycyjnych rynków, na których od lat konkurowała, takich jak urządzenia konsumenckie i klimatyzacja, i wkroczyła w zupełnie nowe obszary, w tym technologię medyczną, finanse, telewizję i usługi. Welch wierzył, że mając odpowiednich ludzi, GE może sprawić, że każde nowe przedsięwzięcie zakończy się sukcesem.

Aby przyciągnąć odpowiedni personel, Welch wprowadził strategię, dzięki której zyskał przydomek „Neutron Jack”. Kazał GE wyciąć wszystkie biznesy, w których firma nie mogła zdominować rynku na pierwszym lub drugim miejscu. Następnie zlecił menadżerom zwolnienie 10% najgorszych pracowników GE, a on zwolnił 10% najgorszych pracowników. Sprzątanie domu Welcha usunęło warstwy biurokracji i umożliwiło szybszy przepływ pomysłów. Nowe zaangażowanie w konkurencję przyniosło duże korzyści, zwłaszcza gdy wartość opcji na akcje wzrosła, a GE nadal szybko się rozwijało. GE szybko stało się jednym z najbardziej pożądanych miejsc pracy i przyciągało najlepszych na świecie.

Przejęcia GE

Miękka fosa gospodarcza stworzona przez kulturę korporacyjną GE doprowadziła do tego, że firma GE stała się bardziej dominująca w działalności związanej z chlebem i masłem. W rezultacie firma dodała nowe biznesy poprzez wykupy lewarowane i przejęcia w latach 80-tych. Jednym z największych posunięć firmy było przejęcie RCA za miliard dolarów, które dało GE kontrolę nad NBC. Welch i GE były krytykowane za zbytnie oddalanie się od tradycyjnych, podstawowych obszarów działalności firmy, takich jak produkcja i wkraczanie na rynki ubezpieczeniowe, jubilerskie i telewizyjne. Z menedżerami GE sprawującymi kontrolę i kapitałem GE w przygotowaniu, NBC przeszedł renesans. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz:  Fosy gospodarcze utrzymują konkurentów w zatoce ).

Kiedy wydawało się, że firma nie może zrobić nic złego, przejęcie firmy Kidder, Peabody & Co. przez GE wybuchło w obliczu Welcha – dwukrotnie. Po pierwsze, firma brała udział w skandalu z Ivanem Boeskim przed przejęciem, w wyniku którego na GE nałożono ustawowe kary pieniężne, chociaż firma nie została wówczas postawiona w stan oskarżenia. Po drugie, Welch został spalony, gdy nieuczciwy handlowiec Joseph Jett zarobił 250 milionów dolarów na fałszywych transakcjach. Jednak pomimo tych problemów GE pozostawało rentowne, a jakiekolwiek realne problemy wynikały z dominacji firmy, która nie miała dużego pola do rozwoju. Po rozładowaniu jakiejkolwiek działalności, która nie dominowała, rozwój firmy stał się zależny od rozwoju rynku.

Przedefiniowanie celów, aby dalej się rozwijać

Kiedy GE przekroczył tę nową barierę, Welch i jego zespół zarządzający na nowo zdefiniowali swoje cele. GE tak bardzo skupiało się na konkretnych rynkach, jak na przykład konserwacja silników lotniczych w USA, że firma z łatwością zdominowała tę przestrzeń. W ten sposób Welch i jego zespół przerobili swoje wąskie definicje na rynku każdej firmy, więc żaden oddział nie kontrolował więcej niż 10% z nich. Na przykład firma GE mogła być pierwszą w skanerach tomografii komputerowej, ale produkty równoległe zdominowały inne obszary większego rynku technologii medycznej, na którym firma GE nie była obecna.

Po zmniejszeniu ciężaru własnego w czasach „Neutron Jacka”, GE dysponowało teraz ludźmi i kapitałem niezbędnym do przyszłej ekspansji. W rezultacie ostatnie lata Welcha jako CEO były jednymi z najbardziej udanych dla GE, nawet biorąc pod uwagę jego już i tak niesamowite. Kiedy Welch przekazał stery firmy Jeffowi Immeltowi w 2001 roku, wyszedł jako dyrektor generalny firmy, dla której każdy chciał pracować lub był jej właścicielem, udowadniając, że jeden człowiek na odpowiednim stanowisku może zrobić ogromną różnicę – bez względu na wielkość firmy pod nim. (Więcej informacji na ten temat można znaleźć w artykule Is Your CEO Street Savvy? )