Zaniedbany mocny efekt
Jaki jest zaniedbany mocny efekt?
Zaniedbany efekt firmy to teoria finansowa, która wyjaśnia tendencję niektórych mniej znanych firm do osiągania lepszych wyników niż te bardziej znane. Zaniedbany efekt trwałości sugeruje, że akcje mniej znanych firm są w stanie generować wyższe zyski, ponieważ są mniej prawdopodobne, że zostaną przeanalizowane i zbadane przez analityków rynkowych, co prowadzi doświadczonych inwestorów do zbierania wartości pod radarem.
Zaniedbane firmy mogą również wykazywać lepsze wyniki z powodu wyższego ryzyka / wyższego potencjału zysku małych, mniej znanych akcji, z wyższym względnym procentem wzrostu.
Kluczowe wnioski
- Zaniedbany efekt trwałości przewiduje, że akcje mniej znanych firm mogą osiągać lepsze wyniki niż ich bardziej znane na rynku rówieśniki.
- Teoria głosi, że zaniedbane akcje mają większą nieefektywność informacyjną, którą mogą wykorzystać sprytni inwestorzy.
- Badania rynkowe z lat 80. pokazują dowody na zaniedbany efekt trwałości; Jednak większe badanie uzupełniające pod koniec lat 90. wykazało, że efekt mógł ustąpić.
Zrozumienie zaniedbanego mocnego efektu
Mniejsze firmy nie są poddawane takiej samej kontroli i analizie, jak większe firmy, takie jak firmy typu blue chip, zazwyczaj duże, dobrze ugruntowane i stabilne finansowo firmy, które działają od wielu lat. Analitycy mają do dyspozycji ogromną ilość informacji, na podstawie których mogą formułować opinie i formułować rekomendacje. Informacje dotyczące mniejszych firm mogą czasami ograniczać się do tych zgłoszeń, które są wymagane przez prawo. W związku z tym firmy te są „zaniedbywane” przez analityków, ponieważ istnieje niewiele informacji do zbadania lub oceny.
W badaniu z 1983 r., W którym zbadano wyniki 510 spółek notowanych na giełdzie w ciągu dziesięciu lat (tj. 1971-80), trzech profesorów z Cornell University stwierdziło, że udziały firm zaniedbywanych przez instytucje osiągały lepsze wyniki niż udziały firm, które były powszechnie posiadane. przez instytucje. Ta doskonała wydajność utrzymywała się ponad jakikolwiek inny „efekt małych firm” i rzeczywiście zarówno małe, jak i średnie zaniedbane firmy radziły sobie lepiej niż szerszy rynek.
Badanie wykazało, że inwestowanie w zaniedbane firmy może prowadzić do potencjalnie satysfakcjonujących strategii inwestowania dla osób fizycznych i instytucji. W innym badaniu firmy z indeksu Standard & Poor’s 500, które zostały zaniedbane przez analityków ds. Bezpieczeństwa, osiągały lepsze wyniki niż często obserwowane akcje w latach 1970-1979. W ciągu dziewięciu lat najbardziej zaniedbane papiery wartościowe z indeksu S&P 500 zwracały średnio 16,4% rocznie (łącznie z dywidendami), w porównaniu ze średnim rocznym zwrotem na poziomie 9,4% w grupie cieszącej się dużą popularnością.
Dowód kontrdowodowy na zaniedbany mocny efekt
Chociaż stwierdzono, że zaniedbany efekt istniał w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, mógł on od tego czasu zniknąć. W badaniu z 1997 r. Dotyczącym wyników 7 117 spółek notowanych na giełdzie od stycznia 1982 r. Do grudnia 1995 r. Ekonomiści finansowi Craig G. Beard i Richard W. Sias nie znaleźli poparcia dla zaniedbanego efektu firmy po sprawdzeniu korelacji między zaniedbaniem a kapitalizacją rynkową.
Autorzy ci zasugerowali, że zaniedbany efekt trwałości mógł z czasem zaniknąć, ponieważ inwestorzy nauczyli się go wykorzystywać, ponieważ inwestorzy instytucjonalni przez lata zwiększali swoje inwestycje w akcje o niższej kapitalizacji (i zazwyczaj bardziej zaniedbane).
Tymczasem badania, które wykazały zaniedbany efekt zapasów w latach siedemdziesiątych, mogły być specyficzne dla próbek. Ponadto analitycy sprzedający i kupujący włożyli więcej zasobów w analizę akcji, zapewniając większy zasięg i analizę fundamentalną nawet najmniejszych i najmniej znanych firm na rynku. Rezultatem jest większa efektywność rynkowa i mniejsza asymetria informacji.