Model wyceny mikroekonomicznej

Co to jest model wyceny mikroekonomicznej?

Model wyceny mikroekonomicznej opisuje ceny towaru na określonym rynku jako funkcję podaży i popytu. Mikroekonomiczne modele wyceny to podstawowe renderingi indywidualnego rynku, pokazujące, jak ilość towaru rośnie wraz ze wzrostem popytu (a tym samym ceny) na to dobro. Mikroekonomiczne modele cenowe ilustrują, w jaki sposób poszczególne rynki szukają równowagi. Poszukiwanie równowagi w cenie dobra i ilości dostarczanej jako teoria jest częścią ekonomii klasycznej. Chociaż nie zostało to zilustrowane krzywymi podaży i popytu z punktami równowagi cenowej, „ niewidzialna ręka ” Adama Smitha była narracyjną wersją mikroekonomicznego modelu cenowego pokazującego, w jaki sposób podaż i popyt na danym rynku doprowadzą konkurujących uczestników do ceny równowagi.

Zrozumienie mikroekonomicznych modeli cenowych

Najbardziej podstawowe mikroekonomiczne modele cenowe mają cenę na osi Y i ilość na osi X. Linia podaży i linia popytu przecinają się następnie na środku wykresu, tworząc idealny X z równowagą pośrodku. Ten typ mikroekonomicznego modelu wyceny jest oczywiście nadmiernym uproszczeniem, a większość modeli przedstawia różne punkty cenowe, nakładając wiele krzywych popytu wzdłuż linii podaży, aby zilustrować, jak rosnący popyt może przesunąć podaż w górę na rynku z szacunkowymi punktami cenowymi.

Krzywa popytu w mikroekonomicznych modeli cenowych jest określana przez konsumentów próbujących zwiększyć ich użyteczność, biorąc pod uwagę ich budżet. Krzywa podaży jest ustawiony przez firmy próbują maksymalizować zyski, biorąc pod uwagę koszty produkcji i poziom popytu na ich produkt. Aby zmaksymalizować zyski, model wyceny opiera się na produkcji takiej ilości towarów, przy której całkowity przychód pomniejszony o koszty całkowite jest największy.

Mikroekonomiczne modele cenowe mogą dobrze działać na poszczególnych rynkach, ponieważ po prostu ilustrują, w jaki sposób rynek dostosowuje się do podaży i popytu. Jednak modelowanie rynku w ten sposób może być wartościowe. Na przykład, w zależności od dobra i modelowanego rynku, linia dostaw może być dość stroma i reagować na wzrost cen. Sugerowałoby to szybko rosnący rynek dobra w porównaniu z płytką krzywą, jakiej można oczekiwać na bardziej dojrzałym rynku produktów.

Ograniczenia mikroekonomicznych modeli cenowych

Mikroekonomiczne modele cen prawie zawsze zawierają zastrzeżenie. Modele te koncentrują się na jednolitym rynku i próbują uchwycić punkty równowagi rynkowej, ale istnieje kilka kompromisów w tym procesie. Chociaż jest zrozumiałe, że konsument rozważa wiele różnych czynników, decydując się na zakup towaru, mikroekonomiczne modele wyceny nadal zakładają, że gdy wszystkie inne czynniki są równe, decydującym czynnikiem jest cena. Problem polega na tym, że istnieje wiele sytuacji, w których wszystkie inne czynniki nie są równe, przez co cierpi na tym dokładność mikroekonomicznego modelu wyceny.

Co więcej, mikroekonomiczne modele cenowe działają najlepiej na rynkach o doskonałej lub prawie doskonałej konkurencji. Oznacza to, że na omawianym rynku działają wszystkie firmy sprzedające towary zamienne i działające jako cenobiorcy z niskimi barierami wejścia. Niewiele rynków spełnia ten ideał, więc mikroekonomiczne modele cenowe są w takich przypadkach zbyt idealistyczne.

Ogólnie rzecz biorąc, równowaga sił na rynku decyduje o tym, kto odniesie większy sukces w ustalaniu cen. Tam, gdzie konkurencja jest niewielka – na przykład duopol w produkcji samolotów – Boeing Company i Airbus SE mają moc cenową. Rynki monopolistyczne lub rynki o dużym wpływie państwa również zmieszają wiele mikroekonomicznych modeli cenowych. Jeśli jesteś zwolennikiem wolnego rynku, mikroekonomiczne modele wyceny często pokazują rynek dla danego dobra taki, jaki powinien być, a nie taki, jaki jest w rzeczywistości.