Micro Mining (kryptowaluta)

Co to jest mikro-wydobycie?

Mikro-wydobycie odnosi się do działalności wydobywczej o ograniczonej wydajności, którą można wykonywać za pomocą powszechnie używanych urządzeń domowych obsługujących Internet rzeczy (IoT) lub mobilnych i podręcznych urządzeń elektronicznych.

Mikro-wydobycie było pomysłem promowanym w celu rozwiązania problemu skalowalności i masowego przyjęcia kryptowaluty przy użyciu ograniczonej mocy obliczeniowej i pamięci dostępnej w różnych urządzeniach domowych – takich jak inteligentne lodówki, pralki, klimatyzatory, a nawet odkurzacze. Pomysł jeszcze się nie powiódł, głównie ze względu na pracochłonność wydobywania bitcoinów i brak akceptacji konsumentów Internetu Rzeczy.

Jak działa mikro wydobycie

Mikro-wydobycie zasadniczo umożliwia małym urządzeniom podłączonym do Internetu, takim jak smartfony, czytniki e-booków, urządzenia podłączone do Internetu rzeczy itp., Na wydobywanie kryptowalut z ich bezczynnym czasem przetwarzania. Te urządzenia do użytku osobistego i domowego mogą następnie generować niewielkie przychody, aby pomóc pokryć koszty ich zakupu lub koszty eksploatacji.

Inną motywacją do mikro-wydobycia były opóźnienia w przetwarzaniu transakcji i wysokie koszty transakcji, które zostały zidentyfikowane jako dwie największe przeszkody w masowej adopcji sieci kryptowalut, zwłaszcza Bitcoin, w okresie poprzedzającym bańkę kryptowalutową w latach 2017–2018. Niektórzy entuzjaści kryptowalut zaproponowali wykorzystanie podłączonych urządzeń do rozproszenia mocy obliczeniowej niezbędnej do wydobywania kryptowalut, przyspieszając w ten sposób proces i zwiększając jego wydajność.

Argument za mikro-wydobyciem IoT

Obliczeniowy i energochłonny proces wydobywania kryptowalut, który generuje monety informacyjne i weryfikuje transakcje, doprowadził wielu entuzjastów kryptowalut do poszukiwania rozwiązania poza kosztownymi i kapitałochłonnymi operacjami wydobywczymi. Jednym z proponowanych rozwiązań było wykorzystanie Internetu rzeczy (IoT) w celu zmniejszenia tego obciążenia.

IoT to ekosystem inteligentnych urządzeń, urządzeń i akcesoriów podłączonych do Internetu, które są wyposażone w (mikro) procesory, (mikro) kontrolery i moduły pamięci. Urządzenia te mogą przechowywać, przetwarzać i wymieniać dane z innymi systemami i sieciami w czasie rzeczywistym, co uważano za przydatne w działalności wydobywczej.

Na przykład hipotetyczna sieć blockchain IOTW umożliwiłaby mikro-wydobycie obsługiwane przez sprzęt AGD z obsługą IoT. Teoretycznie wyeliminowałoby to wymagania dotyczące przechowywania księgi transakcji i jej utrzymania przez urządzenie oraz „zleciłoby” to przechowywanie i konserwację księgi do różnych zaufanych, wcześniej ustalonych węzłów w łańcuchu bloków IOTW.

W tym scenariuszu urządzenie domowe wykonuje tylko ograniczoną czynność polegającą na sprawdzaniu transakcji i wysyłaniu niezbędnych informacji do zaufanego węzła. Węzły sieciowe zbierałyby te zatwierdzone transakcje z różnych urządzeń i zapisywałyby je w księdze sieciowej na podstawie niezbędnego uwierzytelnienia i konsensusu.

Takie delegowanie pamięci masowej, konserwacji i przetwarzania do zaufanych węzłów wyeliminowałoby potrzebę, aby urządzenie z niższej półki miało dużą moc obliczeniową i pamięć, ale pozwoliłoby im znacząco przyczynić się do działalności wydobywczej, prowadząc do większej skalowalności i szybkiego wykonywania transakcji.

Nie spodziewaj się mikro-górnictwa IoT w najbliższym czasie

Utopijna wersja tego argumentu, która zyskała na sile w kulturze popularnej około 2011 r., Opierała się na założeniu, że urządzenia z dostępem do Internetu eksplodują popularnością i przyjęciem do końca dekady. Teraz, w 2020 roku, pomysł, że każde urządzenie elektroniczne w twoim domu będzie rozmawiać z każdym innym urządzeniem, wydaje się osobliwy, a pomysł, że właściciele urządzeń skorzystaliby na zarabianiu kryptowalut za ich wkład w wydobycie, nie jest bliski urzeczywistnienia.

Co się stało? Po pierwsze, standardowa operacja wydobywcza popularnych sieci kryptowalut, takich jak Bitcoin i Ethereum, wymagała sprzętu wysokiej klasy nawet w 2013 roku. Ograniczone zasoby dostępne w komputerach dóbr konsumpcyjnych nie są w stanie sprostać tym wymaganiom, które stały się bardziej uciążliwe. oddani gracze weszli w przestrzeń kopalni. Ponadto Bitcoin połowę środki wymogi kapitałowe dla górnictwa Bitcoin stają się wykładniczo trudniejsze, a nie mniej.

Po drugie, optymizm boosterów IoT daleko odbiegał od rzeczywistości. Od czasu wprowadzenia na rynek pierwszych urządzeń IoT zorientowanych na konsumenta, twórcy technologii zdali sobie sprawę, że wielu konsumentów nie chce podłączonych do Internetu szczoteczek do zębów i otwieraczy do drzwi garażowych, ponieważ nie dodają one wartości do funkcji tych obiektów.

Ponadto, jak ujął to jeden z analityków branżowych, „proces rozwoju IoT obnażył nieodłączne tarcia między światem„ internetu ”a światem„ rzeczy ”. Świat Internetu (lub oprogramowania) charakteryzuje się znacznie większą tolerancją błędów, mniejszą odpornością testowanie, a także szybsze iteracje i czas wprowadzenia na rynek. W przeciwieństwie do tego branża sprzętu komputerowego wywodzi się z dziedzictwa organizacji, które są dużo bardziej niechętne ryzyku, co jest zrozumiałe, ponieważ gdy sprzęt zawodzi, ludzie umierają ”. Odnosi się to nie mniej do zastosowań przemysłowych IoT, jak do zastosowań konsumenckich.

Wreszcie, ani konsumenci, ani branże nie widzieli żadnej wartości w leasingu mocy obliczeniowej swoich urządzeń (co było, ponieważ nie było wiele do rozpoczęcia), ponieważ wartość wydobywania kryptowaluty nie wspiera utraty pojemności. Ostatecznie mikro-wydobycie przy użyciu IoT jest jak dotąd raczej marzeniem science fiction niż praktyczną rzeczywistością.