Rachunkowość mikro
Co to jest rachunkowość mikro?
Rachunkowość mikro jest definiowana jako gałąź rachunkowości prowadzona na poziomie osobistym, korporacyjnym lub pionowym. Jest przeciwieństwem rachunkowości makro, która polega na zestawianiu rachunków narodowych lub danych makroekonomicznych kraju.
Kluczowe wnioski
- Rachunkowość mikro odnosi się do procesu rejestrowania transakcji finansowych firmy, osoby fizycznej lub gospodarstwa domowego.
- Różni się od rachunkowości makro, która śledzi i raportuje składniki całej gospodarki, a nie pojedynczej firmy lub osoby.
- Dane księgowe w skali mikro pojawiają się w zeznaniach podatkowych dla osób fizycznych lub firmach, sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstw i audytach.
Zrozumienie rachunkowości mikro
Rachunkowość mikro jest zwykle używana w odniesieniu do rachunkowości małych firm lub podjednostek i oddziałów firmy. Z definicji wszyscy tradycyjni księgowi to mikroksięgowi. Rachunkowość mikro dla małych firm to duży rynek i skupia się na przygotowywaniu sprawozdań finansowych do użytku wewnętrznego oraz sporządzaniu podatku dochodowego.
Mikroksięgowość to zasadniczo to, co większość ludzi zna jako rachunkowość lub księgowość. To między innymi ewidencja transakcji, sporządzanie sprawozdań finansowych, zeznań podatkowych. Przy opisywaniu podzbioru rachunkowości stosuje się zazwyczaj rachunkowość mikro. Analizowanie finansów i transakcji spółek zależnych większej firmy można nazwać mikroksięgowością.
Mikroksięgowość może obejmować rozbicie finansów większej firmy na oddziały lub spółki zależne. Może to również oznaczać spojrzenie na coś w mniejszej skali, niezależnie od tego, czy będzie to konkretny dział firmy, czy określone ramy czasowe. Na przykład, aby dowiedzieć się, dlaczego firma straciła pieniądze w danym kwartale, można przeprowadzić mikro-rachunkowość w celu zidentyfikowania źródła.
Kiedy masz większy podzbiór, ale wiercisz w określonej jednostce lub jednostce, możesz użyć terminu mikro-rachunkowość. Mimo to, ogólnie rzecz biorąc, wszystko, co jest związane z księgowością dla osób fizycznych, firm lub agencji rządowych, jest uważane za mikroksięgowość.
W większości przypadków rachunkowość mikro jest zgodna z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP). GAAP to zestaw standardów i zasad opracowanych w celu poprawy porównywalności i spójności sprawozdawczości finansowej w różnych branżach. Jej standardy opierają się na podwójnej księgowości, metodzie, w której każda transakcja księgowa jest księgowana zarówno jako debet, jak i kredyt na dwóch oddzielnych kontach księgi głównej, które zostaną uwzględnione w bilansie i rachunku zysków i strat.
Rachunkowość mikro a rachunkowość makro
Rachunkowość mikro dotyczy księgowości na poziomie przedsiębiorstwa i rachunkowości indywidualnej, podczas gdy rachunkowość makro to statystyki i wyniki całych krajów i narodów. Mikroksięgowość może mieć również zastosowanie do agencji rządowych, przy czym dużą różnicą w przypadku rachunkowości makro jest to, że obejmuje ona całe kraje.
Rachunkowość makro niekoniecznie obejmuje rachunkowość. Tam, gdzie księgowi zajmują się mikroksięgowością, to zazwyczaj ekonomiści zajmują się rachunkowością makro. Księgowi zajmują się rejestrowaniem transakcji i analizą danych, podczas gdy ekonomiści badają i analizują alokację zasobów.
Mikro Rachunkowość i Ekonomia
Znaczenie „makro” odnosi się do szerszego obrazu, podczas gdy termin „mikro” skupia się na czymś mniejszym, bardziej indywidualistycznym. Dotyczy to rachunkowości, podobnie jak ekonomii. Mikroekonomia obejmuje zmiany gospodarcze na poziomie przedsiębiorstwa lub indywidualne, w tym ceny specyficzne dla przedsiębiorstwa oraz podaż i popyt.
Makroekonomia to szerszy obraz, będący badaniem danych krajowych, takich jak stopa bezrobocia oraz import i eksport.
Relacja mikroekonomiczna i makroekonomiczna jest podobna do relacji mikro, makro w rachunkowości. Firmy wykorzystują dane mikroksięgowe do podejmowania decyzji, które mają wpływ na mikroksięgowość.