Raport Metcalfa
Co to jest raport Metcalfa?
Raport Metcalfe był krytycznym raportem na temat zawodu księgowego w USA i wpływu firm księgowych z „Wielkiej Ósemki”, opublikowanym w 1976 r. Przez senatora Lee Metcalfa, który przewodniczył komisji Senatu Stanów Zjednoczonych, która badała branżę księgową. W raporcie skoncentrowano się głównie na potrzebie zmiany struktury systemu księgowego. Faktyczny tytuł raportu brzmiał „Zakład Księgowy”.
Kluczowe wnioski
- Wśród ustaleń raportu Metcalfa znalazło się stwierdzenie, że nadzór księgowy i standardy audytu były nieodpowiednie w branży księgowej.
- Raport Metcalfa zalecał rządowi federalnemu ustanowienie i monitorowanie standardów audytu dla firm księgowych.
- Raport Metcalfa zalecał również, aby przepisy dotyczące papierów wartościowych przywróciły osobom fizycznym prawo do pozywania firm księgowych za zaniedbania.
Zrozumienie raportu Metcalfa
Podkomisja Senatu Stanów Zjednoczonych ds. Raportów, Rachunkowości i Zarządzania Komisji ds. Operacji Rządowych (komisja Metcalf) przeprowadziła badanie zawodu księgowego i opublikowała raport zatytułowany „The Accounting Establishment” w 1976 roku.
Wśród ustaleń raportu Metcalf był brak niezależnego nadzoru księgowego w branży księgowej. Z raportu wynika, że firmy księgowe należące do „Wielkiej Ósemki” kontrolują Amerykański Instytut Certyfikowanych Księgowych (AICPA). AICPA ustanawia standardy dla certyfikowanych księgowych (CPA), aby zapewnić, że spełniają oni podstawowe standardy kompetencji i wydajności.
AICPA miała organ zatwierdzający dla wyznaczonych powierników rachunkowości finansowej, a powiernicy z kolei powołali członków Rady Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), która jest odpowiedzialna za ustanowienie standardów rachunkowości finansowej dla firm amerykańskich. Dlatego firmy „wielkiej ósemki” kontrolowały proces ustanawiania standardów.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku Wielka Ósemka odnosiła się do ośmiu dużych międzynarodowych firm księgowych, które przeprowadzały większość audytów dla spółek notowanych na giełdzie. Oto wielka ósemka firm:
- Arthur Andersen
- Coopers i Lybrand
- Deloitte Haskins and Sells
- Ernst i Whinney
- Torf Marwick Mitchell
- Cena Waterhouse
- Touche Ross
- Arthur Young
Wyniki raportu Metcalfa
Główna krytyka branży księgowej zawarta w Raporcie Metcalfa dotyczyła tego, że krajowe firmy zdominowały proces ustanawiania standardów rewizji finansowej. Audyt to obiektywne badanie sprawozdań finansowych przedsiębiorstwa. Audyty mają na celu zapewnienie, że zapisy finansowe są dokładne i rzetelnie odzwierciedlają wyniki finansowe firmy.
Nie istniał również mechanizm udziału społeczeństwa w tworzeniu tych standardów. Raport zalecał rządowi federalnemu ustanowienie standardów audytu za pośrednictwem Government Accountability Office (GAO), który monitoruje wydatki rządowe oraz Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). SEC reguluje rynki finansowe, ale zapewnia również, że korporacje składają odpowiednie sprawozdania finansowe, tak aby inwestorzy mieli dostęp do dokładnych i przejrzystych informacji. Jeśli nie za pośrednictwem tych agencji, raport sugerował, że standardy audytu zostaną ustanowione w statucie federalnym.
Druga krytyka branży księgowej, na którą zwrócił uwagę raport Metcalfa, dotyczyła tego, że SEC nie wypełniła swoich obowiązków w zakresie ustanawiania standardów rachunkowości i audytu. Innymi słowy, zbytnio polegano na sektorze prywatnym.
Zalecenia raportu Metcalfa
Raport Metcalfa zawierał kilka zaleceń, wśród których były:
- Zmiana przepisów dotyczących papierów wartościowych w celu przywrócenia osobom fizycznym prawa do pozywania firm księgowych za zaniedbania.
- Rząd federalny powinien ustanowić standardy rachunkowości i audytu.
- Rząd federalny powinien przeprowadzić audyt audytorów.
- Rząd federalny powinien ustanowić kodeks etyczny dla audytorów.
- Firmy księgowe powinny być zatrudniane wyłącznie przez rząd federalny do wykonywania usług audytorskich i księgowych.
Komitet Metcalf zaowocował szeregiem działań podjętych przez AICPA, SEC i Financial Accounting Foundation (FAF). Financial Accounting Foundation (FAF) jest niezależną organizacją, której zadaniem jest opracowywanie i doskonalenie standardów rachunkowości finansowej. FAF, częściowo, zapewnia nadzór i administrację Rady Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB).
W wyniku Raportu Metcalfa FAF powołała Komitet Strukturalny w celu zbadania organizacji i działań FAF i FASB. Ponadto w AICPA zaszły liczne zmiany, a SEC przeprowadziła intensywną samoocenę swojej roli w ustalaniu standardów rachunkowości.