Rezerwy na straty i wyrównanie strat do wskaźnika nadwyżki ubezpieczających - KamilTaylan.blog
4 maja 2021 23:05

Rezerwy na straty i wyrównanie strat do wskaźnika nadwyżki ubezpieczających

Co to jest rezerwa na straty i wyrównanie strat dla wskaźnika nadwyżki ubezpieczających?

Wskaźnik rezerw na straty i korekty strat do nadwyżki ubezpieczających to stosunek rezerw ubezpieczyciela zarezerwowanych na niespłacone straty. Może to również obejmować koszty dochodzenia i korekty aktywów o straty po zaksięgowaniu zobowiązań.

Nazywany również rezerwami do nadwyżki ubezpieczających, stosunek ten wskazuje, jakie ryzyko wspiera każdy dolar nadwyżki. Stosunek jest zwykle wyrażany w procentach.

Kluczowe wnioski

  • Wskaźnik rezerw na straty i korekty strat do nadwyżki ubezpieczających to kwota aktywów, które zakład ubezpieczeń odłożył na niespłacone straty.
  • Jeśli firma ubezpieczeniowa ma zbyt wysoki współczynnik – zwykle wyrażany w procentach – może to oznaczać kłopoty dla ubezpieczyciela; jeżeli liczba i zakres zgłoszonych roszczeń przekroczy szacunkową kwotę odłożoną w rezerwie, ubezpieczyciel będzie musiał pokryć zyski, aby wypłacić odszkodowanie.
  • Wskaźnik ten ma pomóc organom regulacyjnym w wykryciu ubezpieczycieli, którzy mogą w zbyt dużym stopniu polegać na wykorzystaniu rezerw na pokrycie strat.

Zrozumienie rezerw na straty i wyrównanie strat dla wskaźnika nadwyżki ubezpieczających

Firmy ubezpieczeniowe rezerwują rezerwę na pokrycie potencjalnych zobowiązań z tytułu roszczeń z tytułu ubezpieczonych przez siebie polis. Rezerwy opierają się na szacunkach strat, jakie ubezpieczyciel może napotkać w danym okresie; oznacza to, że rezerwy mogą być wystarczające lub rezerwy mogą nie pokryć swoich zobowiązań. Oszacowanie kwoty rezerw, które są konieczne, wymaga prognoz aktuarialnych opartych na rodzajach ubezpieczonych polis.

Ubezpieczyciele mają kilka celów podczas rozpatrywania roszczenia: zapewnić, że przestrzegają świadczeń wynikających z umowy przedstawionych w polisach, które ubezpieczają, ograniczyć rozpowszechnienie i wpływ oszukańczych roszczeń oraz czerpać zyski z otrzymywanych składek. Ubezpieczyciele muszą utrzymywać wystarczająco wysoką rezerwę, aby sprostać przewidywanym zobowiązaniom. Im wyższy stosunek rezerw na straty i korektę strat do nadwyżki ubezpieczającego, tym bardziej ubezpieczyciel jest zależny od nadwyżki ubezpieczającego na pokrycie swoich potencjalnych zobowiązań (i tym większe ryzyko niewypłacalności). Jeżeli liczba i zakres zgłoszonych roszczeń przekroczy szacowaną kwotę odłożoną w rezerwie, ubezpieczyciel będzie musiał pokryć zyski, aby wypłacić odszkodowanie.

Organy regulacyjne zwracają uwagę na współczynnik rezerw na straty i korektę strat do nadwyżki ubezpieczających, ponieważ jest to wskaźnik potencjalnych problemów z wypłacalnością – zwłaszcza jeśli współczynnik ten jest wysoki. Według National Association of Insurance Commissioners (NAIC) stosunek poniżej 200% jest uznawany za akceptowalny. Jeśli wielu ubezpieczycieli ma wskaźniki wyższe niż te, które są uważane za akceptowalne, może to wskazywać, że ubezpieczyciele mogą sięgać zbyt głęboko do rezerw, aby wypłacić zyski.

System Informacji Regulacyjnej NAIC (IRIS) jest zbiorem narzędzi analitycznych dotyczących wypłacalności i baz danych, zaprojektowanych w celu dostarczenia departamentom ubezpieczeń państwowych analizy kondycji finansowej ubezpieczycieli działających w ich poszczególnych państwach. W wielu stanach konsumenci mają również dostęp do danych IRIS dotyczących ubezpieczycieli tam działających.

Należy pamiętać, że wskaźniki te mogą się znacznie różnić w zależności od roku; wysoki wskaźnik niekoniecznie oznacza, że ​​ubezpieczyciel jest lub będzie niewypłacalny.

Rezerwy na straty i wyrównania strat w stosunku do wskaźnika nadwyżki ubezpieczających w praktyce

Pod koniec roku zakłady ubezpieczeń są zobowiązane do przekazania informacji finansowych organom nadzoru ubezpieczeniowego. Część przekazanych raportów zawiera zmiany stanu rezerw na straty i koszty likwidacji szkód w ciągu roku. Może również nastąpić zmiana nadwyżki z polis posiadanych przez ubezpieczonego (lub nadwyżki ubezpieczającego towarzystwa). Jeżeli nastąpią zmiany w rezerwach brutto na straty i koszty likwidacji szkód, współczynnik przedsiębiorstwa dotyczący strat i rezerw z tytułu likwidacji szkód do nadwyżki ubezpieczających również zostałby skorygowany za ten rok.

Ubezpieczyciele rezerwują tę rezerwę na pokrycie strat, w tym kosztów oceny i oceny szkód. Zasadniczo jest to jak fundusz na deszczowe dni firmy ubezpieczeniowej. Rządowa rada regulacyjna może podjąć decyzję o zamknięciu firmy, jeśli okaże się, że jest mało prawdopodobne, aby była w stanie świadczyć usługi, które obiecała swoim klientom. Odkładając obecne dochody na przyszłe straty, firmy ubezpieczeniowe zapewniają, że mogą zapewnić ochronę przez długi czas. Kiedy firma ubezpieczeniowa przekazuje swoje informacje finansowe regulatorom ubezpieczeniowym, organy te oceniają je, aby upewnić się, że są w stanie zapłacić za przyszłe roszczenia. Wskaźnik rezerw na pokrycie strat i korekt strat do nadwyżki ubezpieczających jest mocnym wskaźnikiem wypłacalności finansowej przedsiębiorstwa.