Definicja paska pożyczki
Co to jest pasek pożyczki?
Pas pożyczki to umowa pożyczki komercyjnej, dzięki której pierwotny pożyczkodawca pożyczki długoterminowej, na przykład bank, może uzyskać finansowanie tej pożyczki od innych pożyczkodawców lub inwestorów.
Pas pożyczki stanowi część pożyczki długoterminowej (takiej jak pożyczka pięcioletnia). Kiedy pasek pożyczki osiągnie termin zapadalności, jego posiadacz otrzyma uzgodnioną kwotę pieniędzy. Termin spłaty pożyczki jest zwykle krótkoterminowy (często 30 lub 60 dni). Pas kredytowy jest również znany jako udział w pożyczce lub, bardziej formalnie, umowa o udział w pożyczce krótkoterminowej.
Kluczowe wnioski
- Pasek pożyczki stanowi część pożyczki długoterminowej i zazwyczaj jest spłacany w ciągu 30 lub 60 dni.
- Bank lub inny pożyczkodawca będzie sprzedawać paski pożyczki na pożyczkę długoterminową. Na przykład 60-dniowy pakiet pożyczki sfinansowałby tę część pożyczki.
- W terminie zapadalności bank musi odsprzedać pasek temu samemu inwestorowi, znaleźć nowego inwestora lub sam sfinansować pas kredytowy.
Jak działa pasek pożyczki
Kiedy bank lub inny pożyczkodawca udziela pożyczki długoterminowej, może sprzedać części pożyczki inwestorom w celu pozyskania kapitału na sfinansowanie pożyczki. Na przykład, gdy bank sprzedaje 60-dniową pożyczkę, otrzymuje pieniądze na pokrycie tej części pożyczki.
Ale pod koniec 60 dni źródło finansowania pożyczki wyschło. Bank musi albo odsprzedać pas kredytowy temu samemu inwestorowi, znaleźć nowego inwestora lub sam sfinansować pas kredytowy.
Przepisy dotyczące pasków pożyczkowych
W pewnych okolicznościach paski pożyczki mogą być klasyfikowane jako pożyczone kwoty w kwartalnym raporcie finansowym banku dla organów regulacyjnych, zwanym raportem wezwań. Od 31 marca 1988 r. Organy nadzoru bankowego uznają pasek kredytu za pożyczoną kwotę, jeżeli inwestor ma możliwość nie odnowienia paska kredytu na koniec okresu, a bank jest zobowiązany do jego przedłużenia.
W takim przypadku paski pożyczki nie są traktowane jako sprzedaż, ale pożyczki. Paski pożyczki są następnie uważane za depozyty i stać się przedmiotem rezerwy obowiązkowej dla instytucji depozytowych jak określono przez Rezerwę Federalną w ramachrozporządzenia D.
Kiedy pasek pożyczki osiągnie dojrzałość, pożyczkodawca musi ją odsprzedać lub wziąć na siebie odpowiedzialność za jej sfinansowanie.
Ponadto, jeżeli pierwotny inwestor zdecyduje się nie odnawiać paska pożyczki na koniec okresu zapadalności, instytucja depozytowa, która sprzedała pasek pożyczki, musi wziąć na siebie odpowiedzialność za finansowanie samego paska pożyczki. Dzieje się tak, ponieważ warunki pożyczki pożyczkobiorcy zwykle wykraczają daleko poza okres zapadalności paska pożyczki.
Na przykład pożyczkobiorca pożyczki sprzedawanej w formie pasków pożyczki mógł podpisać umowę na okres jednego roku, pięciu lat lub dłużej – lub mógł skorzystać z odnawialnej linii kredytowej o podobnym czasie trwania. W efekcie paski kredytu mają cechy umowy repo, ponieważ bank sprzedający pasek kredytu zgadza się odkupić go od nabywcy według uznania nabywcy.
Transakcje z odpłatą pożyczki mogą obejmować zobowiązania z tytułu depozytów, takie jak potwierdzenia zaliczek, weksle lub inne zobowiązania. Jako takie, zwolnienia z definicji depozytu określonej w prawidle D mogą być stosowane do tych zobowiązań. Na przykład, gdy bank krajowy sprzedaje pas kredytowy innemu bankowi krajowemu, ten pas kredytowy może być zwolniony z wymogu depozytu zgodnie z rozporządzeniem D.