Teoria preferencji płynności

Co to jest teoria preferencji płynności?

Teoria preferencji płynności to model, który sugeruje, że inwestor powinien żądać wyższej stopy procentowej lub premii od papierów wartościowych o długoterminowych terminach zapadalności, które niosą ze sobą większe ryzyko, ponieważ przy wszystkich pozostałych czynnikach inwestorzy preferują środki pieniężne lub inne wysoce płynne udziały.

Jak działa teoria preferencji płynności?

Teoria preferencji płynności sugeruje, że inwestorzy żądają coraz wyższych premii od średnio- i długoterminowych papierów wartościowych w przeciwieństwie do krótkoterminowych papierów wartościowych. Zgodnie z teorią, która została opracowana przez Johna Maynarda Keynesa na poparcie jego idei, że popyt na płynność ma siłę spekulacyjną, płynne inwestycje są łatwiejsze do spieniężenia w pełnej wartości.

Gotówka jest powszechnie akceptowana jako najbardziej płynny składnik aktywów. Zgodnie z teorią preferencji płynności stopy procentowe krótkoterminowych papierów wartościowych są niższe, ponieważ inwestorzy nie poświęcają płynności na dłuższe ramy czasowe niż papiery średnio- lub długoterminowe.

Uwagi specjalne

Keynes przedstawił teorię preferencji płynności w swojej książce The General Theory of Employment, Interest and Money. Keynes opisuje teorię w kategoriach trzech motywów, które determinują popyt na płynność:

1. Motyw transakcyjny zakłada, że osoby fizyczne wolą płynność, która gwarantuje posiadanie wystarczającej ilości gotówki w kasie na podstawowe codzienne potrzeby. Innymi słowy, interesariusze mają duże zapotrzebowanie na płynność, aby pokryć swoje krótkoterminowe zobowiązania, takie jak zakup artykułów spożywczych i opłacenie czynszu lub kredytu hipotecznego. Wyższe koszty utrzymania oznaczają większe zapotrzebowanie na gotówkę / płynność, aby zaspokoić te codzienne potrzeby.
2. Motyw ostrożności  wiąże się z tym, że dana osoba preferuje dodatkową płynność w przypadku pojawienia się nieoczekiwanego problemu lub kosztów, które wymagają znacznych nakładów pieniężnych. Zdarzenia te obejmują nieprzewidziane koszty, takie jak naprawa domu lub samochodu.
3. Interesariusze mogą również mieć motyw spekulacyjny.  Kiedy stopy procentowe są niskie, popyt na gotówkę jest wysoki i mogą preferować trzymanie aktywów do czasu wzrostu stóp procentowych. Motyw spekulacyjny odnosi się do niechęci inwestora do wiązania kapitału inwestycyjnego w obawie przed utratą lepszej okazji w przyszłości.

Gdy oferowane są wyższe stopy procentowe, inwestorzy rezygnują z płynności w zamian za wyższe stopy. Na przykład, jeśli stopy procentowe rosną, a ceny obligacji spadają, inwestor może sprzedać swoje nisko płatne obligacje i kupić obligacje lepiej płatne lub zatrzymać gotówkę i czekać na jeszcze lepszą stopę zwrotu.

Przykład teorii preferencji płynności

Trzyletni uwaga Skarb może zapłacić 2% stopa procentowa, 10-letnia nota skarbiec może zapłacić 4% stopy procentowej i 30-lat skarbowych obligacji może zapłacić 6% stopy procentowej. Aby inwestor mógł poświęcić płynność, musi otrzymać wyższą stopę zwrotu w zamian za zgodę na zablokowanie gotówki na dłuższy okres.