Długość życia

Jaka jest długość życia?

Oczekiwana długość życia to statystyczny wiek, do którego oczekuje się życia, określony na podstawie danych aktuarialnych. W świecie finansów ma wiele zastosowań, w tym ubezpieczenie na życie, planowanie emerytalne i świadczenia z US Social Security. W większości krajów obliczenia dla tego wieku aktuarialnego pochodzą od krajowej agencji statystycznej na podstawie dużej ilości danych.

Zrozumienie długości życia

Oczekiwana długość życia jest najważniejszym czynnikiem używanym przez firmy ubezpieczeniowe do określania składek na ubezpieczenie na życie . Korzystając z tabel aktuarialnych udostępnianych przez Internal Revenue Service, spółki te starają się minimalizować ryzyko odpowiedzialności.

Istnieje kilka czynników, które wpływają na oczekiwaną długość życia, z których dwa najważniejsze to data urodzenia i płeć. Dodatkowe czynniki, które mogą wpływać na oczekiwaną długość życia, to:

• Twój wyścig
• Zdrowie osobiste
• Rodzinny wywiad medyczny
• Niezależnie od tego, czy palisz papierosy, czy podejmujesz inny ryzykowny styl życia

Dane rządu federalnego dotyczące oczekiwanej długości życia w USA można znaleźć na stronie internetowej  National Center for Health Statistic  oraz w tabeli aktuarialnego okresu życia wydanej przez  Social Security Administration.

Należy pamiętać, że oczekiwana długość życia zmienia się w czasie. Dzieje się tak, ponieważ wraz z wiekiem aktuariusze  stosują złożone formuły, które uwzględniają osoby młodsze od Ciebie, ale zmarłe. W miarę starzenia się po osiągnięciu wieku średniego przeżywasz coraz większą liczbę osób młodszych od Ciebie, więc Twoja oczekiwana długość życia faktycznie się wydłuża. Innymi słowy, im jesteś starszy (przekroczyłeś określony wiek), tym prawdopodobnie będziesz starszy.

Ogólnie rzecz biorąc, średnia długość życia ludzi gwałtownie rosła w ciągu ostatnich dwustu lat, szczególnie w krajach rozwijających się. W 2020 roku średnia długość życia w Stanach Zjednoczonych wynosi 78,9 lat.

Długość życia i ubezpieczenie na życie

Oczekiwana długość życia jest głównym czynnikiem określającym czynnik ryzyka danej osoby i prawdopodobieństwo wystąpienia z roszczeniem. Firmy ubezpieczeniowe biorą pod uwagę wiek, styl życia, historię medyczną rodziny i kilka innych czynników przy ustalaniu stawek składek dla indywidualnych polis ubezpieczenia na życie.

Istnieje bezpośrednia korelacja między oczekiwaną długością życia a wysokością opłaty za  polisę ubezpieczeniową na życie  . Im młodszy jesteś przy zakupie polisy na życie, tym dłużej prawdopodobnie będziesz żyć. Oznacza to, że istnieje mniejsze ryzyko dla najbliższej przyszłości, co wymagałoby wypłaty pełnej kwoty korzyści z polisy, zanim dokonasz znacznej wpłaty na polisę.

I odwrotnie, im dłużej czekasz z zakupem ubezpieczenia na życie, tym krótsza jest oczekiwana długość życia, a to przekłada się na większe ryzyko dla firmy ubezpieczeniowej. Firmy kompensują to ryzyko, pobierając wyższą składkę.

Zasada długości życia podpowiada, że ​​polisę na życie dla siebie i współmałżonka należy wykupić raczej wcześniej niż później. Nie tylko zaoszczędzisz pieniądze dzięki niższym kosztom składek, ale także będziesz mieć więcej czasu na gromadzenie wartości polisy i stanie się potencjalnie znaczącym zasobem finansowym w miarę starzenia się.

Planowanie emerytur i rent

Oczekiwana długość życia ma kluczowe znaczenie dla planowania emerytury. Wielu starzejących się pracowników planuje przydział aktywów w ramach planów emerytalnych na podstawie przewidywań, jak długo spodziewają się żyć. Osobista, a nie statystyczna długość życia jest głównym czynnikiem określającym charakter planu emerytalnego. Kiedy pary planują wypłatę emerytury lub renty, często biorą pod uwagę łączną długość życia, w której biorą pod uwagę oczekiwaną długość życia swojego partnera (który może stać się beneficjentem funduszu emerytalnego lub planu rentowego).

Większość planów emerytalnych, w tym plany tradycyjne i Roth, SEP i SIMPLE IRA, również wykorzystuje oczekiwaną długość życia do określenia wdrożenia wymaganego minimalnego podziału (RMD) dla planu. Większość planów emerytalnych przewiduje, że uczestnicy zaczną przyjmować co najmniej RMD przed osiągnięciem wieku 72 lat (wcześniej 70½). Plany emerytalne ustalają rozkłady w tabelach trwania życia IRS. Niektóre kwalifikujące się plany mogą zezwalać na rozpoczęcie dystrybucji RMD w późniejszym terminie.