Fala Kondratiewa

Co to jest fala Kondratiewa?

Fala Kondratiewa to długotrwały cykl gospodarczy obejmujący ceny towarów i inne ceny, uważany za wynikający z innowacji technologicznych, który zapewnia długi okres dobrobytu na przemian ze spadkiem gospodarczym. Teoria ta została założona przez Nikołaja D. Kondratiewa (pisanego również jako „Kondratiew”), ekonomisty rolniczego, który zauważył, że ceny surowców rolnych i miedzi podlegają długofalowym cyklom. Kondratiew uważał, że cykle te obejmowały okresy ewolucji i autokorekty.

Znana również jako „Fala Kondratiewa”, „supercykl”, „Fala K”, „fala” lub „fala długa”.

Zrozumienie fal Kondratiewa

Badania Kondratiewa dotyczące cen towarów rolnych doprowadziły go do zbadania historycznych cen pszenicy i innych upraw na głównych rynkach zbóż w Europie, na których utrzymano rekordy cenowe. Udało mu się zebrać dane o cenach towarów z różnych rynków z prawie 150 lat. Kondratiew połączył te zestawy danych ze zgłaszanych cen rynkowych, tworząc długie szeregi czasowe danych cenowych. Następnie przekształcił otrzymane serie danych z surowych danych cenowych na średnie ruchome, a także stopy zmian cen i odpowiadające im średnie ruchome. Kondratiew miał nadzieję zbadać długoterminowe cechy i trendy cenowe, analizując dane.

W ten sposób Kondratiew był w stanie zidentyfikować to, co uważał za regularną falę zmian cen towarów z okresem około 50 lat. Twierdził, że w jego danych można zaobserwować dwa pełne cykle, pierwszy z lat 1790–1849, a drugi z lat 1850–1896, oraz że światowe rynki towarowe znajdują się mniej więcej w połowie trzeciej fali. Miał nadzieję, że wykorzysta spostrzeżenia zdobyte na podstawie zaobserwowanych wzorców, aby pomóc w sowieckim planowaniu cen i produkcji w gospodarce ZSRR

Jednak teoria Kondratiewa nie została przyjęta z zadowoleniem. Jego poglądy nie podobały się komunistycznym urzędnikom, ponieważ sugerowali, że narody kapitalistyczne nie są na nieuniknionej drodze do zniszczenia, ale zamiast tego doświadczają jedynie wzlotów i upadków. Kondratiew był również entuzjastycznym zwolennikiem Nowej Polityki Gospodarczej Lenina, która przywróciła rynki niektórych towarów i usług po wczesnych katastrofalnych niepowodzeniach centralnego planowania gospodarczego w radzieckiej gospodarce, ale został wyklęty wraz z dojściem do władzy Stalina. W wyniku swoich pomysłów ekonomicznych Kondratiew został skazany na 8 lat więzienia pod Moskwą. Po odbyciu kary został ponownie postawiony przed sądem i skazany na dalsze 10 lat więzienia, ale zamiast uwięzienia został zastrzelony przez agentów NKWD (sowieckiej tajnej policji) na miejscu egzekucji Kommunarki w Moskwie.

Późniejsze zastosowanie teorii Kondratiewa

Niektórzy późniejsi ekonomiści zainteresowali się teorią Kondratiewa, choć pozostaje ona bardziej popularna wśród inwestorów niewykształconych ekonomicznie niż ekonomiści. Różni zwolennicy tych idei często nie zgadzają się co do czasu, kierunku i czynników przyczynowych. Niektórzy prognostycy finansowi i ekonomiczni próbowali wykorzystać Fale Kondratiewa i podobne teorie w swoich modelach predykcyjnych.

W swojej książce Cykle ekonomiczne Joseph Schumpeter argumentował, że szereg falowych wzorców o różnej długości, w tym Fale Kondratiewa (oprócz innych krótszych fal), może wyjaśnić historyczne i cykliczne trendy w gospodarce. Za główny czynnik napędzający fale Kondratiewa przypisał innowacje technologiczne.

Czy Fale Kondratiewa naprawdę istnieją?

Ekonomiści na ogół nie akceptują istnienia Fal Kondratiewa. Nieco arbitralne i często sprzeczne poglądy na temat czasu i natury teorii Kondratiewa prowadzą do braku konsensusu nawet wśród jej zwolenników co do tego, czym właściwie jest Fala Kondratiewa i gdzie gospodarka znajduje się na rzekomej fali w dowolnym momencie. Stosunkowo długi okres fal w porównaniu z długością dostępnych danych (tylko kilka pełnych fal) prowadzi do ostatecznych wniosków na temat ich właściwości z natury mętnych.

Co więcej, dobrze znana własność matematyczna losowych danych szeregów czasowych, znana jako efekt Słuckiego-Yule’a, pokazuje, że przekształcanie danych poprzez przyjmowanie kolejnych średnich kroczących i szybkości zmian między punktami danych (tak jak zrobił to Kondratiew ze swoimi surowymi danymi cenowymi ) tworzy fałszywe wzorce przypominające fale, które nie odzwierciedlają żadnego podstawowego trendu w samych danych. Można to łatwo wykazać za pomocą dowolnej serii liczb losowych. Oznacza to, że wyniki takie jak Kondratiewa są prawie na pewno nieumyślnymi artefaktami statystycznego masowania danych, bez rzeczywistej mocy wyjaśniającej lub predykcyjnej poza przetworzonymi danymi (które z konieczności muszą patrzeć wstecz zgodnie z definicją średniej ruchomej).