Klauzula Katie Couric
Co to jest klauzula Katie Couric?
Klauzula Katie Couric była slangowym terminem odnoszącym się do kontrowersyjnej zasady, którą Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) rozważała wprowadzenie w 2006 r., Znanej formalnie jako klauzula dotycząca wynagrodzeń wykonawczych i ujawniania informacji o podmiotach powiązanych.
Klauzula, która ostatecznie nie została przyjęta, rozszerzyłaby istniejące przepisy dotyczące wynagrodzeń kadry kierowniczej, nakładając na firmy obowiązek ujawniania wynagrodzenia maksymalnie trzech najlepiej opłacanych pracowników niewykonawczych w firmie. Istniejące przepisy, na które ta klauzula została rozszerzona, wymagają od firm zgłaszania wynagrodzeń dyrektorów generalnych, dyrektorów finansowych i innych wysokich rangą członków kierownictwa spółek publicznych.
Klauzula Katie Couric była tak zwana, ponieważ prawdopodobnie zmusiłaby CBS do ujawnienia wynagrodzenia Katie Couric, która została najlepiej opłacaną prezenterką CBS w kwietniu 2006 r., A jej pensja wyniosła 15 milionów dolarów w ciągu pięciu lat. Jej umowa z CBS nastąpiła po 15 latach pracy w NBC, gdzie współprowadziła program „The Today Show”.
Kluczowe wnioski
- Klauzula Katie Couric była slangowym terminem używanym do opisania proponowanej zasady Komisji Papierów Wartościowych i Giełd w zakresie ujawniania wynagrodzeń kadry zarządzającej i innych wybranych pracowników.
- Zaproponowana w 2006 r. Reguła wymagałaby od firm publicznego uznania wynagrodzenia maksymalnie trzech najlepiej opłacanych pracowników w firmie poza kadrą kierowniczą.
- Reguła oznaczałaby, że CBS musiałaby ujawnić wynagrodzenie Courica, wówczas najlepiej opłacanego dziennikarza CBS.
- Reguła została odrzucona przez główne firmy medialne i firmy z Wall Street i ostatecznie nie została przyjęta.
- Zasada ta została zaproponowana jako rozszerzenie już istniejących przepisów dotyczących wynagrodzeń kadry kierowniczej, które wymagają ujawnienia wynagrodzenia dla CEOS i innych kluczowych członków kadry kierowniczej.
- Inne regulacje wprowadzone w kolejnych latach, w tym Dodd-Frank w 2010 r., Dotyczyły kwestii wynagrodzeń kadry zarządzającej, wymagając większej przejrzystości w zakresie wydatków przedsiębiorstw.
Zrozumienie klauzuli Katie Couric
Obie główne firmy medialne, takie jak CBS, NBC i Walt Disney Co., oraz duże firmy z Wall Street sprzeciwiły się kontrowersyjnej propozycji SEC. Uważano, że firmy medialne i firmy świadczące usługi finansowe są najbardziej dotkniętymi propozycją, ponieważ często płacą one wysokie pensje pracownikom, którzy nie są członkami zarządu C-Suite.
Takie firmy często niechętnie ujawniają szczegółowe informacje o wynagrodzeniach kadry kierowniczej, ponieważ postrzegają je jako naruszenie prywatności pracowników, a także ujawniają zastrzeżone informacje, które umożliwiłyby konkurentom kradzież ich pracowników. Chociaż nie trzeba byłoby wymieniać nazwisk pracowników, wielu uważa, że dodanie nazwiska do szczegółów nie byłoby trudne.
Obecne przepisy SEC wymagają ujawniania wynagrodzeń pięciu najwyższych kierowników spółek notowanych na giełdzie. Gdyby przyjęto klauzulę Katie Couric, przedsiębiorstwa musiałyby ujawnić łączne wynagrodzenie maksymalnie trzech pracowników niewykonawczych, których wynagrodzenie przekracza wynagrodzenie któregokolwiek z pięciu najwyższych menedżerów. Zwolennicy tego wniosku twierdzą, że zasada ta zapewni większą przejrzystość i zapewni inwestorom większy dostęp do informacji, co powinno skutkować podejmowaniem bardziej świadomych decyzji.
Aktualne zasady SEC dotyczące wynagrodzeń członków zarządu
Zasada Katie Couric nie została przyjęta przez SEC w 2006 r., Ale nowe przepisy dotyczące ujawniania informacji o wynagrodzeniach kadry kierowniczej były wymagane w wynikureformy finansowej Dodda-Franka z 2010r., Która została uchwalona po następstwie kryzysu kredytowego z 2008 r.. Dodd-Frank zawarł postanowienia dotyczące wynagrodzenia kadry kierowniczej. Chociaż nie wszystkie z tych przepisów zostały zatwierdzone przez SEC od 2021 r., Istnieje kilka kluczowych, które zostały wprowadzone.
Na przykład SEC przyjęła nowe zasady w 2015 r. Wymagające od firm ujawnienia stosunku wynagrodzenia między dyrektorem generalnym (CEO) a medianą pracownika. Również zgodnie z obowiązującymi przepisami firma musi ujawnić kwotę i rodzaj wynagrodzenia wypłaconego pięciu członkom kadry kierowniczej, w szczególności dyrektorowi generalnemu, dyrektorowi finansowemu i trzem innym dyrektorom wykonawczym, którzy otrzymują najwyższe wynagrodzenie.
Inne zmiany w wymogach sprawozdawczych SEC oznaczają, że firmy muszą zawierać sekcję „Omówienie i analiza wynagrodzeń kierownictwa” wraz z dokumentacją dotyczącą wynagrodzeń we wszystkich formularzach SEC. Ta sekcja musi zawierać wyjaśnienie, w jaki sposób ustalono rekompensatę i co ona obejmuje.
Uwagi specjalne
Zwolennicy zasad wynagradzania kadry kierowniczej twierdzą, że są one niezbędne dla przejrzystości korporacyjnej i dostarczają inwestorom ważnych informacji o strukturze korporacji. Jeśli chodzi o regułę dotyczącą wskaźnika wynagrodzeń, wysoki stosunek wysokości wynagrodzenia dyrektora generalnego do mediany wynagrodzenia pracownika może sugerować, że zarząd przepłaca swoim członkom kadry kierowniczej. Ujawnienie wynagrodzeń pięciu najlepszych dyrektorów jest również postrzegane jako zapewnienie jasności co do tego, czy rada nie przepłaca swojej kadrze zarządzającej i mądrze wykorzystuje swoje pieniądze.
CFA Institute, globalne stowarzyszenie specjalistów inwestycyjnych, opowiada o zwiększenie ujawniania wysokim poziomie wykonawczym praktyk kompensacyjnych w spółkach, jak również struktury płac zależy od wskaźników opartych na wynikach.
Jednak wiele dużych korporacji sprzeciwia się serii przepisów, argumentując, że wpłynie to negatywnie na ich praktyki zatrudniania i zachęci firmy do outsourcingu nisko płatnej siły roboczej do firm usługowych.
Na przykład, wkrótce po przejściu Dodda-Franka w 2010 roku, StowarzyszeniePrzemysłu Papierów Wartościowych i Rynków Finansowych (SIFMA), którego członkowie należą do największych brokerów-dealerów, wysłało zawiadomienie doFederalnej Korporacji Ubezpieczeń Depozytów (FDIC), sprzeciwiając się proponowanemu dyrektorowi banku zasady wynagradzania, argumentując, że wszelkie takie regulacje ograniczyłyby zdolność jego członków do przyciągania i zatrudniania potrzebnych talentów.