John Bogle
Kim jest John Bogle?
John Bogle był założycielem inwestowania w indeksy. Bogle, powszechnie określany jako „Jack”, zrewolucjonizował świat funduszy inwestycyjnych, tworząc inwestowanie w indeksy, które umożliwia inwestorom kupowanie funduszy inwestycyjnych działających na szerszym rynku. Zrobił to z ogólnym zamiarem ułatwienia inwestowania i niskim kosztem dla przeciętnego inwestora.
Zmarł 16 stycznia 2019 roku w wieku 89 lat.
Kluczowe wnioski
- John Bogle był inwestorem i założycielem Vanguard Group, jednej z największych firm inwestycyjnych na świecie.
- Firma Bogle stworzyła inwestowanie w indeksy, które umożliwia inwestorom kupowanie funduszy inwestycyjnych działających na szerszym rynku.
- Bogle przedstawił fundusz Vanguard 500, który śledzi zwroty z S&P 500 i był pierwszym funduszem indeksowym oferowanym inwestorom detalicznym.
- Jednym z pionierskich osiągnięć firmy Bogle było niedrogie inwestowanie w fundusze wspólnego inwestowania poprzez tworzenie funduszy bez obciążenia.
- Inwestowanie w indeks wykorzystuje pasywną strategię inwestycyjną, która wymaga od zarządzającego jedynie upewnienia się, że stan posiadania funduszu jest zgodny z indeksem wzorcowym.
- „Zdrowy rozsądek w zakresie funduszy inwestycyjnych: nowe imperatywy dla inteligentnego inwestora” to książka, którą Bogle napisał o inwestowaniu, która od tego czasu stała się klasykiem dla inwestorów na całym świecie.
Zrozumieć Johna Bogle
John Bogle uczęszczał do Princeton University, gdzie studiował fundusze powiernicze. W swojej wczesnej karierze pracował dla Wellington Management, zanim w 1975 roku założył własną firmę funduszy inwestycyjnych, Vanguard Group.
W Vanguard Bogle zastosował nowatorską strukturę własności, w której udziałowcy funduszy wspólnego inwestowania stali się współwłaścicielami funduszy, w które zainwestowali. Fundusze są właścicielami firmy inwestycyjnej, co czyni inwestorów funduszu pośrednimi właścicielami samej firmy. Taka struktura pozwala firmie na włączenie wszelkich zysków do swojej struktury operacyjnej, zmniejszając koszty inwestycji dla inwestorów funduszu.
W 1976 roku Bogle wprowadził fundusz Vanguard 500, który śledzi zwroty z S&P 500 i był pierwszym funduszem indeksowym oferowanym inwestorom detalicznym. Unikalna struktura Bogle dla Vanguard sprawiła, że naturalnie nadawał się on do udostępniania wolnych funduszy inwestycyjnych, które nie pobierają prowizji od zakupów inwestycyjnych.
Kiedy fundusz Vanguard 500 został uruchomiony w swojej pierwszej iteracji, zebrał tylko 11 milionów dolarów w swojej pierwszej subskrypcji w 1976 roku. Na dzień 31 października 2020 roku fundusz zarządzał aktywami o wartości 557 miliardów dolarów.1
Bogle przeszedł na emeryturę jako dyrektor generalny i przewodniczący Vanguard w 1999 r. Iw tym samym roku napisał „Common Sense on Mutual Funds: New Imperatives for the Intelligent Investor”, który od tego czasu stał się klasykiem dla inwestorów na całym świecie.
John Bogle i Inwestowanie pasywne
John Bogle znacząco przyczynił się do popularności inwestowania w indeksy, w ramach których fundusz prowadzi różne inwestycje, które śledzą główny indeks rynkowy. Filozofia Bogle’a, zgodnie z którą przeciętny inwestor miałby z czasem trudności lub niemożliwość pokonania rynku, doprowadziła go do ustalenia priorytetów sposobów ograniczenia wydatków związanych z inwestowaniem w fundusze powiernicze. Na przykład Bogle skupił się na funduszach bez obciążenia, charakteryzujących się niskimi obrotami i prostymi strategiami inwestycyjnymi.
Filozofia inwestowania pasywnego zasadniczo opiera się na idei, że wydatki związane z dążeniem do wysokich zwrotów rynkowych niwelują większość lub wszystkie zyski, które inwestor osiągnąłby w innym przypadku dzięki pasywnej strategii, która opiera się na funduszach o niższych obrotach, opłatach za zarządzanie i wskaźnikach kosztów..
Inwestowanie pasywne kontrastuje z inwestowaniem aktywnym, które wymaga od menedżerów podejmowania bardziej praktycznej roli z zamiarem osiągnięcia lepszych wyników niż rynek.
Fundusze indeksowe dobrze pasują do tego modelu, ponieważ opierają swoje aktywa na papierach wartościowych notowanych na danym indeksie. Inwestorzy, którzy kupują akcje w funduszach indeksowych, korzystają z różnorodności reprezentowanej przez wszystkie papiery wartościowe w indeksie.
Chroni to przed ryzykiem obniżenia przez daną spółkę wyniku całego funduszu. Fundusze indeksowe również działają w mniejszym lub większym stopniu samodzielnie, ponieważ menedżerowie muszą tylko upewnić się, że ich stan posiadania odpowiada indeksowi, który obserwują. Dzięki temu opłaty za fundusze indeksowe są niższe niż w przypadku funduszy z bardziej aktywnym obrotem.
Wreszcie, ponieważ fundusze indeksowe wymagają mniejszej liczby transakcji do utrzymania swoich portfeli niż fundusze z bardziej aktywnymi schematami zarządzania, fundusze indeksowe mają tendencję do generowania bardziej efektywnych podatkowo zwrotów niż inne rodzaje funduszy.