Janet Yellen: Tło i filozofia

Janet Louise Yellen została pierwszą kobietą, która stanęła na czele Departamentu Skarbu USA po nominacji przez prezydenta Joe Bidena w 2020 r. I zaprzysiężeniu przez Senat 26 stycznia 2021 r. Były prezydent Barack Obama nazwał Yellen: „ jedna z czołowych ekonomistów i decydentów w kraju ”, która jest„ znana ze swojej dobrej oceny sytuacji ” w 2013 roku.

W Zarządzie Rezerwy Federalnej

Obama nominował Yellen 9 października 2013 r. Na pierwszą kobietę przewodniczącą Rady Rezerwy Federalnej. Yellen otrzymała zadanie utrzymania stopniowego ożywienia gospodarczego. Zastąpiła Bena Bernanke i miała pozostać członkiem zarządu do 2024 roku.

W listopadzie 2017 roku były prezydent Donald Trump zdecydował, że nie zaproponuje jej drugiej kadencji i na jej miejsce nominował Jerome’a ​​Powella. Trump nazwał ją „cudowną kobietą, która wykonała świetną robotę”, ale jej poparcie dla przepisów finansowych prawdopodobnie zmniejszyło jej szanse na zdobycie drugiej kadencji.

W dniu 20 listopada 2017 r. Yellen ogłosiła rezygnację z Rady Rezerwy Federalnej, gdy tylko Jerome Powell został zaprzysiężony. Była pierwszym przewodniczącym od prawie 40 lat, który nie otrzymał drugiej kadencji.

Zanim została przewodniczącą, była wiceprzewodniczącą Fed. Została powołana do tej roli na czteroletnią kadencję 4 października 2010 r. Przez byłego prezydenta Obamę. Yellen wykorzystała swoje stanowisko, aby przekonać Fed do wykorzystania 2% rocznego celuwzrostu inflacji. Demokraci wezwali Obamę do wyznaczenia Yellen na stanowisko przewodniczącej byłego sekretarza skarbu Larry’ego Summersa ze względu na jej „nienaganne CV, skupienie się na bezrobociu i solidne wyniki jako organ nadzoru bankowego”.

Tło i historia

Janet Yellen urodziła się 13 sierpnia 1946 r. W rodzinie żydowskiej z klasy średniej na Brooklynie w Nowym Jorku. Jej matka była nauczycielką, a ojciec lekarzem. W końcu została redaktorką gazety Fort Hamilton High School, z które ukończyła jako studentka maturalna. Ukończyła studia z wyróżnieniem, uzyskując dyplom z ekonomii na Brown University w 1967 roku, po czym uzyskała tytuł doktora.z Uniwersytetu Yale w 1971 r.

Następnie pracowała jako profesor na kilku prestiżowych uniwersytetach, w tym na Harvardzie i London School of Economics. W 2004 roku został prezesem izaliczony z przewidując tensubprime kryzys kredytów hipotecznych dokładniej niż jej rówieśnicy.

Yellen była także członkiem wielu komitetów i rad ekonomicznych, w tym Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Rady Doradców Ekonomicznych Stanów Zjednoczonych oraz Amerykańskiego Stowarzyszenia Ekonomicznego. Pełniła funkcję prezesa Zarządu Rezerwy Federalnej w latach 1994-1997, a także była doradcą Biura Budżetu Kongresu USA. Była pracownikiem naukowym National Institute of Economic Research i zasiadała w radzie dyrektorów Pacific Council on International Policy. Była także stypendystką National Association of Business Economics, MIT i Guggenheima.

Yellen jest emerytowanym profesorem Eugene E. i Catherine M. Trefethen w Business Administration w Haas School of Business na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.

Filozofia ekonomiczna Janet Yellen

Yellen była zagorzałą  gołębicą – podobnie jak jej poprzedniczka. Wiele badań, które przeprowadziła jako ekonomista akademicki, koncentrowało się na zatrudnieniu. Ona i jej mąż, George Akerlof, sąekonomistami keynesowskimi, którzy uważają, że rynki ekonomiczne są zasadniczo wadliwe i potrzebują regulacji rządowych, aby prawidłowo funkcjonować. Obaj stworzyli modele ekonomiczne pokazujące, w jaki sposób firmy dążące do maksymalizacji zysków będą płacić płace wyższe niż minimalne. Model ten był obaleniem dla konserwatystów, takich jak Robert Lucas, który nakazał, aby elastyczne płace i ceny pozwoliły gospodarce na łatwiejsze powrót do formy po wstrząsach rynkowych. Modele te pomogły stworzyć podstawy filozofii nowokeynesowskiej.

Była pierwszą Demokratką, która przewodniczyła Fedowi od prawie 30 lat, ale podkreśliła, jak ważne jest, aby Fed był niezależny od procesów politycznych i bezstronny. Jako przewodnicząca starała się naśladować filozofię  Jamesa Tobina, ekonomisty, który wierzył, że gospodarkę można uratować przed recesją poprzez interwencję rządową. Poparła program wykupu obligacji Bernanke i kontynuowała jego kampanię stymulacyjną. Podczas swojej kadencji zaostrzyła również przepisy finansowe i bankowe, aby przeszłość się nie powtórzyła.

W drugiej połowie swojej kadencji Yellen opowiadała się za „stopniowymi podwyżkami stóp”, wierząc, że gwałtowny wzrost stóp może uderzyć gospodarkę „niekorzystnym szokiem”. Podczas gdy Rezerwa Federalna nie koncentruje się bezpośrednio na zwrotach z giełdy, indeks S&P 500 zwrócił 46%, odkąd została przewodniczącą Fed w 2014 r., Średnio ponad 10% rocznie.

Będąc w oczach opinii publicznej, Yellen podążyła ostrożnym podejściem Bernanke, wykorzystując skrupulatnie zbadane dane i technokratyczny sposób, aby zminimalizować zaskakujące ogłoszenia lub inne komunikaty, które mogłyby poruszyć rynki.

W 2017 roku otrzymała Nagrodę im. Paula H. Douglasa za etykę w rządzie. W swoim przemówieniu, powiedziała, że ​​opinia publiczna musi wierzyć, że Fed działa tylko w swoim interesie.