Co to jest firma inwestycyjna?

Co to jest firma inwestycyjna?

Firma inwestycyjna to korporacja lub fundusz powierniczy zajmujący się inwestowaniem kapitału puli inwestorów w finansowe papiery wartościowe. Odbywa się to najczęściej za pośrednictwem funduszu zamkniętego lub otwartego (zwanego również funduszem wzajemnym). W Stanach Zjednoczonych większość firm inwestycyjnych jest zarejestrowana i regulowana przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) na mocy ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r.

Firma inwestycyjna jest również nazywana „spółką funduszu” lub „sponsorem funduszu”. Często współpracują z dystrybutorami zewnętrznymi w celu sprzedaży funduszy inwestycyjnych.

Zrozumienie firmy inwestycyjnej

Spółki inwestycyjne to podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i publiczne, które zarządzają funduszami, sprzedają je i wprowadzają na rynek. Główną działalnością firmy inwestycyjnej jest przechowywanie papierów wartościowych i zarządzanie nimi w celach inwestycyjnych, ale zazwyczaj oferują one inwestorom różnorodne fundusze i usługi inwestycyjne, w tym zarządzanie portfelem, prowadzenie dokumentacji, usługi powiernicze, prawne, księgowe i usługi zarządzania podatkami.

Firmą inwestycyjną może być korporacja, spółka osobowa, trust biznesowy lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (LLC), która zbiorowo gromadzi pieniądze od inwestorów. Zgromadzone pieniądze są inwestowane, a inwestorzy dzielą się wszelkimi zyskami i stratami poniesionymi przez firmę zgodnie z zainteresowaniem każdego inwestora w spółce. Załóżmy na przykład, że firma inwestycyjna zebrała i zainwestowała 10 milionów dolarów od kilku klientów, którzy reprezentują udziałowców funduszu. Klient, który wniósł 1 milion dolarów, będzie miał 10% udziałów w firmie, co również przełoży się na wszelkie straty lub osiągnięte zyski.

Spółki inwestycyjne dzielą się na trzy typy:  fundusze zamknięte, fundusze inwestycyjne (lub fundusze otwarte ) i  fundusze inwestycyjne (UIT). Każda z tych trzech firm inwestycyjnych musi zarejestrować się zgodnie z ustawą o papierach wartościowych z 1933 r. I ustawą o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. Jednostki lub udziały w funduszach zamkniętych są zazwyczaj oferowane z dyskontem w stosunku do ich wartości aktywów netto (NAV) i są przedmiotem obrotu na giełdach. Inwestorzy, którzy chcą sprzedać akcje, sprzedadzą je innym inwestorom na rynku wtórnym po cenie określonej przez siły rynkowe i uczestników, uniemożliwiając ich umorzenie. Ponieważ spółki inwestycyjne o strukturze zamkniętej emitują tylko określoną liczbę akcji, obrót akcjami w obie strony na rynku nie ma wpływu na portfel.

Fundusze inwestycyjne mają zmienną liczbę wyemitowanych tytułów uczestnictwa i sprzedają lub umarzają swoje udziały po ich bieżącej wartości aktywów netto, sprzedając je z powrotem funduszowi lub brokerowi działającemu w imieniu funduszu. W miarę jak inwestorzy przenoszą swoje pieniądze do i z funduszu, fundusz odpowiednio się rozszerza i kurczy. Fundusze otwarte często ograniczają się do inwestowania w aktywa płynne, biorąc pod uwagę, że zarządzający inwestycjami muszą planować w taki sposób, aby fundusz był w stanie sprostać wymaganiom inwestorów, którzy w dowolnym momencie mogą chcieć odzyskać swoje pieniądze.

Podobnie jak fundusze powiernicze, fundusze inwestycyjne jednostek uczestnictwa również podlegają umorzeniu, ponieważ jednostki będące w posiadaniu trustu mogą zostać odsprzedane firmie inwestycyjnej.

Firmy inwestycyjne osiągają zyski, kupując i sprzedając akcje, nieruchomości, obligacje, gotówkę, inne fundusze i inne aktywa. Portfel tworzony z puli funduszy jest zwykle zdywersyfikowany i zarządzany przez eksperta zarządzającego funduszem, który może zdecydować się na inwestowanie na określonych rynkach, branżach, a nawet w nienotowane przedsiębiorstwa, które są na wczesnym etapie rozwoju. W zamian klienci uzyskują dostęp do szerokiej gamy produktów inwestycyjnych, do których normalnie nie mieliby dostępu. Sukces funduszu zależy od skuteczności strategii zarządzającego. Ponadto inwestorzy powinni być w stanie zaoszczędzić na kosztach transakcji, ponieważ spółka inwestycyjna jest w stanie uzyskać korzyści skali w swojej działalności.