Inland Revenue
Jakie są dochody krajowe?
Inland Revenue był departamentem rządu brytyjskiego, który istniał od 1849 do 2005 roku. Departament był odpowiedzialny za pobieranie podatków bezpośrednich, takich jak podatek dochodowy, oraz administrowanie zasiłkami, takimi jak ulgi podatkowe na dzieci.
Kluczowe wnioski
- Inland Revenue był brytyjskim departamentem rządowym odpowiedzialnym za pobieranie podatków i administrowanie zasiłkami w latach 1849-2005.
- Inland Revenue zostało po raz pierwszy założone w Wielkiej Brytanii w 1849 roku i połączone z Her Majesty’s (HM) Customs and Excise, tworząc HM Revenue and Customs (HMRC) w 2005 roku.
- Inland Revenue było w 1849 r. Połączeniem dwóch byłych rad rządowych – Rady ds. Akcyzy oraz Komisji ds. Znaczków i Podatków.
Zrozumienie dochodu wewnętrznego
Inland Revenue został po raz pierwszy założony w Wielkiej Brytanii w 1849 roku. W 2005 roku wydział połączył się z Her Majesty’s (HM) Customs and Excise, tworząc HM Revenue and Customs (HMRC). Urząd Skarbowy był w 1849 r. Połączeniem dwóch byłych rad rządowych – Rady ds. Akcyzy oraz Komisji ds. Znaczków i Podatków.
Urząd ds. Akcyzy, utworzony w 1643 r., Zajmował się pobieraniem opłat pobieranych w miejscu produkcji, a nie w punkcie sprzedaży niektórych produktów brytyjskich. Izbę Znaczków i Podatków poprzedziły dwie odrębne komisje, które zostały formalnie połączone w 1834 r.
- Jednym z zarządów była Rada Skarbowa, która została utworzona w 1665 r. Wcześniejsze podatki nakładane przez ten zarząd obejmowały podatki od ziemi i domu. Podatki dochodowe zostały wprowadzone pod koniec XVIII i na początku XIX wieku w kilku różnych formatach, głównie w celu wsparcia wysiłków wojennych Wielkiej Brytanii. W 1816 r. W wyniku powszechnych protestów społecznych rząd został zmuszony do zniesienia podatków dochodowych. Jednak zostały one ponownie wprowadzone w 1842 roku i są obecnie odnawiane corocznie w ustawie finansowej.2
- Drugą tablicą była Izba Znaczków utworzona w 1694 r. Tablica ta służyła do pobierania opłat skarbowych, które były nakładane na różne przedmioty w punkcie sprzedaży.
Po utworzeniu Urzędu Skarbowego zajmował się pobieraniem podatków, w tym podatku dochodowego i od zysków kapitałowych, podatku dochodowego od osób prawnych, podatku spadkowego i opłaty skarbowej. Do 1909 roku Urząd Skarbowy zarządzał sprawami akcyzowymi kraju. Jednak sprawy związane z akcyzą zostały w 1909 r. Przekazane nowemu zarządowi – Izbie Ceł i Akcyzy.
Urząd Skarbowy zarządzał pewnymi płatnościami, które były dostępne dla kwalifikujących się odbiorców. Od 2003 r. Świadczenie zwane Working Tax Credit (WTC) jest przyznawane osobom pracującym, parom lub rodzinom o niskich dochodach. Innym systemem kredytowym obsługiwanym wcześniej przez Inland Revenue jest Child Tax Credit, który był wypłacany rodzinom przez Inland Revenue do momentu powstania Her Majesty’s Revenue and Customs (HMRC).
HM Revenue and Customs (HMRC)
HMRC zajmuje się teraz wszystkimi obowiązkami wykonywanymi wcześniej zarówno przez Urząd Skarbowy, jak i Urząd Ceł i Akcyzy, przekazując wszystkie krajowe sprawy podatkowe pod auspicjami jednego departamentu. Niektóre z obowiązków HMRC obejmują zapewnienie dostępności pieniędzy na finansowanie systemu publicznego w Wielkiej Brytanii i zapewnienie rodzinom potrzebującym pomocy finansowej, administrowanie ustawowymi zasiłkami chorobowymi i ustawowymi urlopami macierzyńskimi, ułatwianie legalnego handlu międzynarodowego, odzyskiwanie spłat kredytów studenckich i zarządzanie zasiłkiem na dziecko.
HMRC dąży do maksymalizacji przychodów, a jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest zwalczanie unikania opodatkowania. HMRC zaprojektował ujawnienie programów unikania opodatkowania (DOTAS), aby określić, jakie rodzaje schematów unikania opodatkowania są w obiegu. Wymaga to od promotora programu (tj. Osoby, która go projektuje lub sprzedaje) ujawnienia jego głównych elementów HMRC.
HMRC weryfikuje i zmienia obecną politykę podatkową, aby blokować wszelkie schematy, które rząd uważa za nieuczciwe. W ten sposób polityka podatkowa jest konsekwentnie zmieniana w celu zminimalizowania szans osób fizycznych i korporacji na uniknięcie podatków.