Międzynarodowy instrument bankowy (IBF)
Co to jest międzynarodowy instrument bankowy (IBF)?
Międzynarodowy instrument bankowy umożliwia instytucjom depozytowym w USA oferowanie depozytów, pożyczek i innych usług bankowych zagranicznym rezydentom i instytucjom, będąc jednocześnie zwolnionym z wymogów dotyczących rezerw Rezerwy Federalnej, a także z niektórych stanowych i lokalnych podatków dochodowych.
Kluczowe wnioski
- Międzynarodowe instrumenty bankowe (IBF) umożliwiają instytucjom depozytowym w USA oferowanie usług rezydentom zagranicznym i instytucjom wolnym od niektórych wymogów Rezerwy Federalnej oraz niektórych stanowych i lokalnych podatków dochodowych.
- IBF umożliwiają instytucjom amerykańskim skuteczniejszą konkurencję w zakresie depozytów zagranicznych i działalności pożyczkowej.
- Banki mogą prowadzić działalność IBF w swoich istniejących biurach w USA, ale muszą prowadzić oddzielne księgi rachunkowe IBF.
Zrozumienie międzynarodowych instrumentów bankowych
Banki mogą prowadzić działalność w ramach Międzynarodowego Instrumentu Bankowego (IBF) ze swoich istniejących biur, ale muszą prowadzić oddzielne księgi na potrzeby działalności IBF. Rezerwa Federalna zatwierdziła ustanowienie IBFs i zwolnione je z jego rezerwy obowiązkowej w 1981 roku operacji IBF pozostają pod jurysdykcją Rezerwę Federalną i innymi regulatorami stanowych i federalnych. Nie są ubezpieczeni przez Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów (FDIC).
Konkurencja w przyciąganiu biznesu IBF skłoniła niektóre stany, w tym Nowy Jork i Florydę, do zaoferowania dodatkowych ulg podatkowych. Na przykład na Florydzie fundusze IBF są zwolnione ze stanowego podatku dochodowego i mogą odliczyć swoje straty.
Ze względu na przysługujące im zwolnienia, fundusze IBF umożliwiają amerykańskim bankom i amerykańskim instytucjom finansowym skuteczniejsze konkurowanie o zagraniczne depozyty i pożyczki na rynkach eurowalutowych.
Rozporządzenie w sprawie międzynarodowych instrumentów bankowych
IBF zezwalają amerykańskim bankom na korzystanie z ich krajowych biur w USA w celu oferowania zagranicznym klientom usług depozytowych i pożyczkowych, które wcześniej mogły być świadczone w sposób konkurencyjny tylko przez zagraniczne biura.
Wśród instytucji depozytowych, które mogą ustanowić IBF, są amerykańskie banki komercyjne, korporacje Edge Act, zagraniczne banki komercyjne poprzez oddziały i agencje w USA, stowarzyszenia oszczędnościowo-pożyczkowe oraz banki wzajemnego oszczędzania. Korporacja Edge Act (EAC) jest spółką zależną amerykańskiego lub zagranicznego banku, która zajmuje się zagranicznymi operacjami bankowymi; nazwy tych spółek zależnych pochodzą od ustawy Edge z 1919 r., która je autoryzowała. The Edge Act, nazwany na cześć amerykańskiego senatora, który ją sponsorował, była poprawką do ustawy o Rezerwie Federalnej z 1913 r. , Która została wprowadzona w celu zwiększenia konkurencyjności amerykańskich firm finansowych na arenie światowej.
Podobny podmiot, korporacja zgodna z umową, jest zasadniczo korporacją Edge Act zarejestrowaną przez państwo. W Stanach Zjednoczonych banki mogą działać na szczeblu krajowym jako część National Association (NA) lub jako banki państwowe w ich granicach. Korporacja umowna to zezwolenie udzielone bankowi przez państwo, które zezwala mu na prowadzenie międzynarodowej bankowości i transakcji. Kongres uchwalił w 1916 roku Agreement Corporation Act. To nowe prawo upoważniało amerykańskie banki do inwestowania 10% swojego kapitału w banki państwowe i korporacje, którym zezwolono na finansowanie projektów międzynarodowych. Bank posiadający licencję państwową musiałby zawrzeć umowę z Rezerwą Federalną, wyrażając zgodę na przestrzeganie zasad i przepisów określonych w ustawie. To z tych umów narodził się termin „korporacja porozumień”.