Jak przejść na emeryturę w Wielkiej Brytanii jako Amerykanin

Jeśli chcesz przejść na emeryturę w Wielkiej Brytanii jako Amerykanin, możesz pomyśleć, że zmiana będzie łatwa – wszystko jest po angielsku, prawda? Wielka Brytania rzeczywiście oferuje pewne korzyści emerytom, ale wiele aspektów życia w tym kraju wymaga pewnych korekt, od systemu metrycznego po samochody – jeżdżą po lewej stronie drogi, siedząc za kierownicami po prawej stronie samochodu – po wyjątkowo wilgotny, mroźny klimat. Oto, co powinieneś wiedzieć, zanim na stałe przekroczysz staw.

Niezbędne dokumenty

Amerykanie mogą odwiedzać Wielką Brytanię jako turysta i przebywać tam do sześciu miesięcy bez konieczności posiadania wizy. Aby zostać dłużej, musisz kwalifikować się do otrzymania wizy. Pomocne mogą być więzi rodzinne, nawiązane kontakty biznesowe z Wielką Brytanią lub podwójne obywatelstwo z krajem należącym do Wspólnoty Narodów, takim jak Kanada.

Posiadanie nieruchomości nie gwarantuje jednak dłuższego okresu ważności wizy. Według brytyjskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych osoby, które już przebywają w Wielkiej Brytanii jako „emeryt z niezależnymi środkami”, mogą ubiegać się o przedłużenie swojego pobytu do maksymalnie pięciu lat lub o urlop na czas nieokreślony. (Ta kategoryzacja jest definiowana jako osoby posiadające minimalny roczny dochód do dyspozycji w wysokości 25 000 GBP i spełniające kilka innych wymogów).

Ponieważ Wielka Brytania przygotowuje się do wyjścia z Unii Europejskiej, wiele pozostaje nierozwiązanych. Zapytaliśmy Lucy Culpepper , europejską korespondentkę z zagranicznej strony Live and Invest Overseas, jakie mogą być konsekwencje dla Amerykanów spodziewających się przejścia na emeryturę do Wielkiej Brytanii. „Naprawdę nie sądzę, żeby ktokolwiek jeszcze wiedział” – odpowiedziała, „Najmniej ze wszystkich brytyjskiego rządu lub ludzi. Nie widzę, żeby wpłynęło to negatywnie na amerykańskich emerytów, którzy chcą tu przyjechać. W rzeczywistości może to być dobre dla emerytów z dochodami ”.

Wybór lokalizacji

Wybrana lokalizacja będzie zależeć od rodzaju życia, jakie chcesz prowadzić, co daje Ci kilka możliwości do rozważenia:

• Miejskie lub wiejskie
• Ruchliwe miasto, takie jak Londyn, Birmingham czy Edynburg
• Mniejsze miasto, takie jak Exeter, Cheltenham, York czy Bath
• Małe miasteczko, takie jak St. Ives, Wotton-under-Edge, Ambleside, Tenby, Beaumaris, Much Wenlock lub Chipping Norton

Raport International Living dotyczący przejścia na emeryturę w Anglii wskazuje hrabstwo Suffolk na wschodnim wybrzeżu jako atrakcyjny wybór. W pobliżu Londynu Suffolk jest „skarbnicą przysadzistych kościołów i wysokich żywopłotowych uliczek… domków krytych strzechą pomalowanych na letnie kolory… średniowiecznych miasteczek z krętymi ulicami i murowanymi domami z muru pruskiego Tudorów”.

Devon, kolejne hrabstwo bogato wyposażone w żywopłoty i kryte strzechą chaty, jako „kilometry wiejskich spacerów dla wędrowców”, a także „wspaniałe morskie krajobrazy”.

Koszty utrzymania

Według Culpepper, Wielka Brytania jestdroga.„Z mojego doświadczenia wynika, że ​​to coś więcej niż Hiszpania, mniej więcej to samo co Francja i znacznie więcej niż Ameryka Łacińska” – mówi. Oczywiście rzeczywiste koszty różnią się znacznie w zależności od tego, gdzie zdecydujesz się mieszkać. Nic dziwnego, żeLondyn jest najdroższym miejscem w Wielkiej Brytanii. W rankingu 282 miast świata Expatistan jest to 10. najdroższe; w Europie zajmuje piąte miejsce, aw Wielkiej Brytanii pierwsze. Transport publiczny jest najdroższy na świecie, a koszty mieszkania są najwyższe w Europie Zachodniej.

Numbeo, które zbiera również dane dotyczące kosztów życia z miast na całym świecie, podaje średni czynsz za mieszkanie z jedną sypialnią w centrum Londynu w wysokości 2243 USD i 1579 USD poza centrum miasta w styczniu 2020 r. Średnia cena kupno mieszkania w centrum Londynu kosztuje około 1587 dolarów za stopę kwadratową – nieco ponad 16% więcej niż porównywalne mieszkanie w Nowym Jorku.

Po opuszczeniu Londynu sytuacja staje się rozsądniejsza. Koszty mieszkania w Edynburgu są o 52% niższe niż w Londynie, transport jest o 32% tańszy, a artykuły spożywcze o 7,19% tańsze. Udaj się do Plymouth, a czynsz jest o 69% niższy niż w Londynie, restauracje są około 23% tańsze, a ogółem potrzeba około 6001,46 USD (4615,98 GBP) w Londynie, aby utrzymać ten sam standard życia, jaki można mieć za 3640,42 USD ( 2800,00) w Plymouth.

Opieka zdrowotna

Jako amerykański emeryt mieszkający w Wielkiej Brytanii nie będziesz mógł skorzystać z kompleksowej National Health Service, z wyjątkiem nagłych wypadków. Będziesz musiał wykupić prywatne ubezpieczenie zdrowotne. Informacje na temat ubezpieczenia i wielu innych kwestii, w tym płacenia podatków, kupowania nieruchomości i organizowania przeprowadzki, można znaleźć na wielu stronach internetowych ex-pat, takich jak Expatica.com i UK-Yankee.com.

Podsumowanie

Według Culpeppera Wielka Brytania jest atrakcyjnym miejscem na emeryturę Amerykanów. Amerykanie są mile widziani w Wielkiej Brytanii „W prowincjonalnych miastach Amerykanie są nadal postrzegani jako niezwykli i„ fajni ”wśród młodego pokolenia” – mówi (choć radzi trzymać się z dala od dyskusji politycznych).

Wielka Brytania „jest krajem bezpiecznym. To fantastyczne miejsce dla każdego, kto kocha historię, przyrodę, jedzenie na mieście… Każdy, kto kocha spędzanie czasu na świeżym powietrzu i piesze wędrówki, będzie cieszyć się swobodą chodzenia prawie wszędzie bez ograniczeń… I jest wystarczająco mały, aby móc szybko podróżować z z jednego regionu do drugiego i doświadczyć całkowitej zmiany kultury ”.

Poza tym połączenia z Europą są dobre i tanie.Jedna uwaga: Amerykanie, którzy pochodzą z „cieplejszych / błękitnych krajów”, mogą „zmagać się z pogodą”.