Jak działa euroobligacja?
Euroobligacja to rodzaj obligacji emitowanych w walucie innej niż waluta kraju lub rynku, na którym jest emitowana. Pomimo swojej nazwy nie ma szczególnego związku z Europą ani walutą euro.
Ze względu na tę cechę waluty zewnętrznej tego typu obligacje są również nazywane obligacjami zewnętrznymi.
Zrozumieć euroobligację
„Euro” w euroobligacji ma mieć charakter zewnętrzny. Tych euroobligacji nie należy mylić z euroobligacjami przez duże „E”. Wielkie słowo oznacza obligacje wyemitowane przez Unię Europejską i rządy europejskie.
Kluczowe wnioski
- Emisja euroobligacji może posłużyć do sfinansowania ekspansji firmy na rynku zagranicznym.
- Obligacja podnosi pieniądze potrzebne w walucie, która jest potrzebna, bez ryzyka walutowego.
- Inwestor może uzyskać ekspozycję na rynek zagraniczny, inwestując w spółkę krajową o ugruntowanej pozycji.
Nazwy euroobligacji (małe „e”) odzwierciedlają walutę, w której są denominowane. Na przykład firma z siedzibą w Wielkiej Brytanii może wyemitować w Japonii euroodolarową obligację denominowaną w dolarach amerykańskich. Lub też międzynarodowy konsorcjum finansowe może emitować w Singapurze obligacje euro-denominowane w jenach japońskich.
Kto emituje euroobligacje?
Organizacje prywatne, międzynarodowe syndykaty, a nawet rządy potrzebujące pieniędzy w obcej walucie przez określony czas, znajdują euroobligacje odpowiednie do swoich potrzeb. Euroobligacje są zwykle oferowane ze stałą stopą procentową, nawet jeśli są emitowane na długi okres czasu.
Przykład
Załóżmy na przykład, że firma taka jak Molson Coors chce wejść na nowy rynek, otwierając zakład produkcyjny w Indiach. Wydatki na obiekt będą wymagały dużego kapitału w lokalnej walucie, rupii indyjskiej ( INR ).
Ponieważ firma jest nowością w Indiach, może nie mieć niezbędnego kredytu na rynkach indyjskich, co może wiązać się z wysokimi kosztami zaciągania lokalnych pożyczek. Molson Coors decyduje się pozyskać pieniądze lokalnie i emituje euroobligację denominowaną w rupiach w USA. Inwestorzy z rupiami indyjskimi na rachunkach w USA mogą kupić obligację, pożyczając pieniądze w rupiach indyjskich firmie.
Euroobligacje są denominowane w obcej walucie, ale wprowadzane są w kraju o silnej walucie. Dzięki temu są wysoce płynne dla swoich inwestorów.
Firma północnoamerykańska zbiera ten kapitał i wprowadza na giełdę spółkę zależną lokalnie w Indiach. Zebrany kapitał w rupiach jest przekazywany przez spółkę matkę do lokalnego oddziału indyjskiego. Fabryka zostaje uruchomiona, a wpływy są przeznaczone na spłatę odsetek obligatariuszom.
Korzyści z euroobligacji dla emitenta
Emisja euroobligacji zamiast obligacji krajowych przynosi szereg korzyści w przypadku projektów tego typu:
- Firmy mogą emitować obligacje w wybranym przez siebie kraju i wybranej przez siebie walucie, w zależności od tego, co jest najbardziej korzystne dla planowanego wykorzystania.
- Emitent może wybrać kraj, w którym oprocentowanie będzie korzystne dla jego własnego w momencie emisji, zmniejszając w ten sposób koszty kredytu.
- Euroobligacje są szczególnie atrakcyjne dla niektórych grup inwestorów. Na przykład wielu mieszkańców Wielkiej Brytanii z korzeniami w Indiach, Pakistanie i Bangladeszu pozytywnie ocenia inwestycje w swoich ojczyznach.
- Firma zmniejsza ryzyko walutowe. W powyższym przykładzie firma mogła wyemitować obligacje krajowe w USA w dolarach amerykańskich, przeliczyć kwotę na rupie indyjskie po obowiązującym kursie, aby przenieść ją do Indii, a następnie wymienić rupie na dolary amerykańskie, aby zapłacić odsetki posiadacze obligacji. Ten proces dodaje koszty transakcyjne i ryzyko kursowe.
- Chociaż euroobligacje są emitowane w określonym kraju, są przedmiotem obrotu na całym świecie, co pomaga w przyciągnięciu dużej bazy inwestorów.
Korzyści z euroobligacji dla inwestorów
Dla inwestora euroobligacje oferują dywersyfikację przy mniejszym stopniu ryzyka. Inwestują w solidną i znaną lokalną firmę, która rozszerza swoją działalność na wschodzący rynek.
Ponadto euroobligacje są denominowane w walutach obcych, ale wprowadzane na rynek w krajach o silnych walutach. Dzięki temu są bardzo płynni dla lokalnych inwestorów.
Na przykład obligacja euro-dolarowa w rupii indyjskiej wyemitowana w Wielkiej Brytanii o wartości nominalnej 10 000 rupii indyjskich będzie kosztować brytyjskiego inwestora równowartość około 104 funtów brytyjskich po obowiązującym kursie wymiany.