Ustawa o przystępnej cenie ma wpływ na ryzyko moralne w branży ubezpieczeń zdrowotnych
Ustawa o ochronie pacjentów i przystępnej cenie została podpisana przez prezydenta Baracka Obamę w 2010 roku. Powszechnie znana jako ustawa o przystępnej cenie opieki (ACA) lub Obamacare, nowe prawo rozszerzyło zakres Medicaid, stworzyło giełdy ubezpieczeń zdrowotnych i obejmowało przepisy związane ze zdrowiem, dzięki czemu miliony nieubezpieczonych Amerykanów mogłoby uzyskać ubezpieczenie zdrowotne. W ramach ACA ubezpieczenie zostało zaprojektowane tak, aby było przystępne cenowo i pomogło zapewnić osobom o niższych dochodach ulgi podatkowe z tytułu składek i redukcję udziału w kosztach.
Ustawa spowodowała zawyżenie istniejących zagrożeń moralnych w branży ubezpieczeń zdrowotnych, nakładając obowiązek ubezpieczenia i ratingów społeczności, ograniczając ceny, ustanawiając minimalne wymagania dotyczące standardów i tworząc ograniczoną zachętę do wymuszania zakupów. Aby zobaczyć, jak akt ten wpływa na pokusę nadużycia, należy najpierw zrozumieć pokusę nadużycia i charakter rynku ubezpieczeń zdrowotnych.
Kluczowe wnioski
- Pokusa nadużycia występuje, gdy jedna strona umowy przyjmuje na siebie ryzyko związane z drugą stroną bez ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji.
- Zagrożenia moralne można znaleźć w relacjach między pracownikami a pracodawcami, w umowach między pożyczkodawcami a pożyczkobiorcami oraz w branży ubezpieczeniowej między ubezpieczycielami a ich klientami.
- Przed Obamacare zachęcano do pokusy nadużycia w ubezpieczeniach zdrowotnych, a zachęty podatkowe zachęcały do ubezpieczenia zdrowotnego przez pracodawcę, co odsuwa konsumentów od kosztów leczenia.
- ACA próbowała zmniejszyć ryzyko nadużycia związane z pomijaniem świadczeń zdrowotnych przez zdrowych ludzi, nakładając indywidualny mandat.
Co to jest zagrożenie moralne?
Zagrożenia moralne istniały na amerykańskich rynkach ubezpieczeniowych przed Obamacare, ale wady ustawy raczej zaostrzają niż łagodzą te problemy. To trochę mylące, ponieważ nie ma normatywnych, opartych na moralności elementów ekonomicznego poczucia pokusy nadużycia. Więc jeśli nie ma to nic wspólnego z moralnością, czym właściwie jest pokusa nadużycia?
Pokusa nadużycia oznacza sytuację, w której jedna strona ma motywację do wykorzystania większej ilości zasobów, niż byłoby to wykorzystane w innym przypadku, ponieważ inna strona ponosi koszty. Ostatecznie jedna strona umowy przyjmuje na siebie ryzyko drugiej strony bez żadnych konsekwencji. Łącznym skutkiem pokusy nadużycia na każdym rynku jest ograniczenie podaży, podniesienie cen i zachęcanie do nadkonsumpcji.
Zagrożenia moralne można znaleźć w relacjach między pracownikami a pracodawcami, w branży finansowej w kontaktach między pożyczkodawcami a pożyczkobiorcami oraz w branży ubezpieczeniowej między ubezpieczycielami a ich klientami. Jak zauważamy poniżej, pokusa nadużycia odgrywa znaczącą rolę w segmencie ubezpieczeń zdrowotnych w gospodarce.
Ubezpieczenie od ryzyka moralnego i zdrowotne
Pokusa nadużycia jest często źle rozumiana lub fałszywie przedstawiana w branży ubezpieczeń zdrowotnych. Wielu twierdzi, że samo ubezpieczenie zdrowotne stanowi pokusę nadużycia, ponieważ zmniejsza ryzyko prowadzenia niezdrowego stylu życia lub innych ryzykownych zachowań.
Dzieje się tak tylko wtedy, gdy koszty ponoszone przez klienta – składki ubezpieczeniowe i odliczenia – są takie same dla wszystkich. Jednak na konkurencyjnym rynku firmy ubezpieczeniowe pobierają wyższe stawki od bardziej ryzykownych klientów.
Pokusa nadużycia zostaje w dużej mierze usunięta, gdy pozwala się cenom odzwierciedlać prawdziwe informacje. Decyzje o paleniu papierosów lub skoku ze spadochronem wyglądają inaczej, gdy oznacza to, że składki mogą wzrosnąć z 50 USD miesięcznie do 500 USD miesięcznie.
Z tego właśnie powodu ubezpieczenie ma kluczowe znaczenie. Niestety, wiele przepisów mających na celu promowanie uczciwości w końcu utrudnia ten proces. Aby to zrekompensować, firmy ubezpieczeniowe podnoszą wszystkie stawki.
W Stanach Zjednoczonych pokusa nadużycia w ubezpieczeniach zdrowotnych była promowana już przed Obamacare. Zachęty podatkowe zachęcają pracodawców do ubezpieczenia zdrowotnego, co odsuwa konsumentów od kosztów leczenia. Jak powiedział kiedyś ekonomista Milton Friedman : „Płatności od osób trzecich wymagały zbiurokratyzowania opieki medycznej… pacjent ma niewielką motywację, aby martwić się kosztami, ponieważ są to pieniądze kogoś innego”.
Moral Hazard i Affordable Care Act
Ustawa ma 2500 stron, więc naprawdę trudno jest w jakikolwiek sposób omówić jej wpływ. Oto więc przegląd niektórych podstawowych przepisów określonych w prawie:
- Ubezpieczyciele nie mogą już odmawiać ubezpieczenia osobom, które wcześniej miały schorzenia
- Powstaną nowe rządowe giełdy ubezpieczeń zdrowotnych w celu określenia rodzaju i kosztu planów dostępnych dla konsumentów
- Duzi pracodawcy są zobowiązani do oferowania pracownikom ubezpieczenia zdrowotnego
- Wszystkie plany muszą obejmować10 podstawowych świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego
- Roczne i dożywotnie limity planów pracodawców są zakazane
- Plany są dostępne tylko wtedy, gdy koszt jest niższy niż 9,5% dochodu rodziny8
Ustawa wiązała się również z indywidualnym mandatem, wymaganiem, aby wszyscy nieubezpieczeni Amerykanie musieli wykupić polisę zdrowotną lub zapłacić grzywnę, chociażwprowadzono wyjątki od trudnych sytuacji dla tych, których nie było stać na ubezpieczenie. Podpisany w 2010 r. Indywidualny mandat wszedł w życie w 2014 r. Nie bez powodu. Osoby, które ogólnie miały dobre zdrowie, odmówiłyby ubezpieczenia, aby zaoszczędzić na dodatkowym wydatku składki na ubezpieczenie zdrowotne. Aby zrekompensować utracone dochody, firmy ubezpieczeniowe podniosłyby stawki, kładąc większy nacisk finansowy na tych, którzy mają ubezpieczenie. Zgodnie z mandatem każdy, kto nie był objęty ubezpieczeniem, zapłaciłby karę w ramach federalnego zeznania podatkowego.
2017 Zmiany TCJA
Chociaż indywidualny mandat został uchylony po podpisaniu ustawy o cięciu podatkowym i zatrudnieniu, kilka stanów wymaga od mieszkańców posiadania ubezpieczenia zdrowotnego lub grzywny.
Mandat ten został uchylony po uchwaleniu ustawy ocięciach podatkowych i zatrudnieniu w 2017 r. Nowa ustawa zniosła karę nakładaną na osoby bez opieki zdrowotnej od 2019 r. Mimo to nadal istnieje kilka stanów, które wymagają od mieszkańców pokrycie.
Ograniczenie kosztów, wymóg objęcia ubezpieczeniem przez pracodawcę i wymóg minimalnych świadczeń dodatkowo stawia klin między konsumentem a rzeczywistymi kosztami opieki zdrowotnej. Składki, jak można było przewidzieć, wzrosły od czasu wejścia ustawy, co jest zgodne z ekonomiczną teorią dotyczącą pokusy nadużycia.