Jak działa waluta

Niezależnie od tego, czy wyciągamy papierowe rachunki, czy przeciągamy kartę kredytową, większość transakcji przeprowadzamy w codziennej walucie. Rzeczywiście, pieniądze są siłą napędową gospodarek na całym świecie. Waluta odnosi się do pieniądza papierowego lub monet znajdujących się w obiegu. Ale waluta to w rzeczywistości tylko niewielka część gospodarki monetarnej i tylko jedna kwestia, którą należy wziąć pod uwagę, patrząc na całkowitą podaż pieniądza.

W rzeczywistości większość pieniędzy istnieje obecnie w postaci pieniądza kredytowego lub w postaci zapisów elektronicznych przechowywanych w bazach danych w bankach lub instytucjach finansowych. Jednak chlebem powszednim codziennych transakcji jest waluta i temu przyjrzymy się bliżej.

Co to jest waluta?

Chociaż może się to wydawać oczywiste, ponieważ wszyscy używamy go prawie codziennie, dokładne znaczenie pieniędzy może być również nieuchwytne i zniuansowane.

Wyobraź sobie, że zarabiasz na życie i musisz kupić chleb, aby wyżywić swoją rodzinę. Podchodzisz do piekarza i oferujesz parę butów na określoną liczbę bochenków. Ale jak się okazuje, w tej chwili nie potrzebuje butów. Nie masz szczęścia, chyba że znajdziesz w pobliżu innego piekarza – takiego, któremu brakuje butów.

Według ekonomii głównego nurtu pieniądze łagodzą ten problem. Zapewnia uniwersalny zasób wartości, który może być łatwo wykorzystany przez innych członków społeczeństwa. Ten sam piekarz może potrzebować stołu zamiast butów. Ogólnie rzecz biorąc, transakcje mogą odbywać się w znacznie szybszym tempie, ponieważ sprzedawcy mają łatwiejszy czas na znalezienie kupującego, z którym chcą robić interesy.

Co najważniejsze, pieniądz musi być jednostką rozliczeniową lub numeraire, co jest fantazyjnym terminem określającym jednostkę, w której wyceniane są rzeczy w społeczeństwie. W Stanach Zjednoczonych jest to dolar. Kiedy już istnieje jednostka rozliczeniowa, ludzie mogą rzeczywiście wymieniać na kredyt bez użycia fizycznych pieniędzy.

Waluta to fizyczne banknoty i monety będące w obiegu. Akceptując walutę, kupiec może sprzedawać swoje towary i mieć wygodny sposób płacenia swoim partnerom handlowym. Są też inne ważne zalety waluty. Stosunkowo mały rozmiar monet i banknotów dolarowych ułatwia ich transport. Weźmy pod uwagę hodowcę kukurydzy, który za każdym razem, gdy musiał coś kupić, musiał załadować wózek z jedzeniem. Ponadto monety i papier mają tę zaletę, że trwają długo, czego nie można powiedzieć o wszystkich towarach. Na przykład rolnik, który polega na handlu bezpośrednim, może mieć tylko kilka tygodni, zanim jego majątek ulegnie zniszczeniu. Za pieniądze może gromadzić i przechowywać swoje bogactwo.

Różne formy waluty w historii

Dziś kojarzenie waluty z monetami lub banknotami jest naturalne. Jednak w historii waluta przybierała różne formy. W wielu wczesnych społeczeństwach pewne towary stały się standardową metodą płatności. Aztekowie często używali ziarna kakaowego zamiast bezpośredniego handlu. Jednak pod tym względem towary mają wyraźne wady. W zależności od ich wielkości mogą być trudne do przenoszenia z miejsca na miejsce. W wielu przypadkach mają ograniczony okres przydatności do spożycia.

Oto niektóre z powodów, dla których bita waluta była ważną innowacją. Już w 2500 rpne Egipcjanie tworzyli metalowe pierścienie, których używali jako pieniądze, a rzeczywiste monety istnieją od co najmniej 700 rpne, kiedy były używane przez społeczeństwo w dzisiejszej Turcji. Pieniądz papierowy pojawił się dopiero za panowania dynastii Tang w Chinach, która trwała od 618-907 r. Po Chr. Pieniądze metaliczne w postaci monet wykonanych z metali szlachetnych, takich jak złoto, srebro lub miedź, były powszechne od wczesnej cywilizacji.

Inne formy waluty, które istniały, to duży okrągły kamień na wyspach Pacyfiku, muszle kauri w przednowoczesnej Ameryce, liście tytoniu, pomiary ziaren lub soli, a nawet papierosy i paczki makaronu ramen w więzieniach.

Niedawno technologia umożliwiła zupełnie inną formę płatności: walutę elektroniczną. Korzystając z sieci telegraficznej, firma Western Union (NYSE:WU ) zrealizowała pierwszy elektroniczny przekaz pieniężny już w 1871 r. Wraz z pojawieniem się komputerów typu mainframe stało się możliwe, że banki mogą wzajemnie obciążać lub kredytować swoje konta bez kłopotów związanych z fizycznym przenoszenie dużych sum gotówki.

Obecnie płatności elektroniczne i pieniądze cyfrowe są nie tylko powszechne, ale stały się najważniejszą i wszechobecną formą pieniądza.

Wartość w walucie

A więc co dokładnie daje naszym nowoczesnym formom waluty – niezależnie od tego, czy jest to dolar amerykański, czy jen japoński – wartość? W przeciwieństwie do wczesnych monet wykonanych z metali szlachetnych, większość tego, co jest dziś bite, nie ma dużej wartości wewnętrznej. Jednak zachowuje swoją wartość z jednego z dwóch powodów.

Po pierwsze, w przypadku „reprezentatywnego pieniądza” każdą monetę lub banknot można wymienić na określoną kwotę towaru. Dolar znalazł się w tej kategorii w latach następujących po drugiej wojnie światowej, kiedy banki centralne na całym świecie mogły zapłacić rządowi USA 35 USD za uncję złota. Innymi słowy, pieniądze papierowe stanowiły roszczenie do fizycznego metalu i mogły być legalnie wymienione na ten metal na żądanie.

Jednak obawy o potencjalny spadek podaży złota w Ameryce skłoniły prezydenta Nixona do anulowania tej umowy z krajami na całym świecie. Opuszczając standard złota, dolar stał się pieniądzem fiducjarnym. Innymi słowy, ma wartość po prostu dlatego, że ludzie wierzą, że inne strony to zaakceptują. Obecnie większość głównych walut na świecie, w tym euro, funt brytyjski i jen japoński, należy do tej kategorii. Ponadto pieniądze fiat czerpią swoją wartość z zaufania do rządu i jego zdolności do nakładania i ściągania podatków.

Polityka kursów wymiany

Podczas gdy waluta z technicznego punktu widzenia odnosi się do pieniądza fizycznego, rynki finansowe odnoszą się do walut jako jednostek rozliczeniowych gospodarek narodowych i kursów wymiany, które istnieją między walutami. Ze względu na globalny charakter handlu strony często muszą również nabywać waluty obce. Rządy mają dwa podstawowe wybory polityczne, jeśli chodzi o zarządzanie tym procesem. Pierwsza to oferowanie stałego kursu wymiany.

W tym przypadku rząd wiąże swoją własną walutę z jedną z głównych walut światowych, takich jak dolar amerykański lub euro, i ustala stały kurs wymiany między tymi dwoma nominałami. Aby zachować lokalny kurs wymiany, krajowy bank centralny kupuje lub sprzedaje walutę, do której jest powiązany.

Głównym celem stałego kursu walutowego jest stworzenie poczucia stabilności, zwłaszcza gdy krajowe rynki finansowe są mniej wyrafinowane niż w innych częściach świata. Inwestorzy zyskują zaufanie, znając dokładną kwotę ustalonej waluty, którą mogą nabyć, jeśli tego chcą.

Jednak stałe kursy walutowe odegrały również rolę w wielu kryzysach walutowych w najnowszej historii. Może się to zdarzyć np. Wtedy, gdy zakup lokalnej waluty przez bank centralny prowadzi do jej przewartościowania.

Alternatywą dla tego systemu jest umożliwienie płynności waluty. Zamiast z góry ustalać cenę waluty obcej, to rynek dyktuje, jaki będzie koszt. Stany Zjednoczone to tylko jedna z głównych gospodarek korzystających z płynnego kursu walutowego. W systemie płynnym reguły podaży i popytu regulują cenę waluty obcej. W związku z tym wzrost ilości pieniędzy spowoduje, że nominał będzie tańszy dla inwestorów zagranicznych. A wzrost popytu wzmocni walutę (sprawi, że będzie droższa).

Chociaż „silna” waluta ma pozytywne konotacje, istnieją wady. Załóżmy, że dolar zyskał na wartości w stosunku do jena. Nagle japońskie firmy musiałyby płacić więcej za zakup towarów wyprodukowanych w Ameryce, prawdopodobnie przenosząc koszty na konsumentów. To sprawia, że ​​produkty amerykańskie są mniej konkurencyjne na rynkach zagranicznych.

Wpływ inflacji

Większość głównych gospodarek na całym świecie używa obecnie walut fiducjarnych. Ponieważ nie są one powiązane z żadnym aktywem fizycznym, rządy mają swobodę drukowania dodatkowych pieniędzy w czasach kłopotów finansowych. Zapewnia to większą elastyczność w stawianiu czoła wyzwaniom, ale stwarza również okazję do nadmiernych wydatków.

Największym zagrożeniem drukowania zbyt dużej ilości pieniędzy jest hiperinflacja. Przy większej ilości waluty w obiegu każda jednostka jest warta mniej. Chociaż niewielkie ilości inflacji są stosunkowo nieszkodliwe, niekontrolowana dewaluacja może radykalnie obniżyć siłę nabywczą konsumentów. Jeśli inflacja osiąga 5% w skali roku, oszczędności każdego człowieka, zakładając, że nie są to duże odsetki, są warte o 5% mniej niż w roku poprzednim. Naturalnie utrzymanie takiego samego poziomu życia staje się trudniejsze.

Z tego powodu banki centralne w krajach rozwiniętych zwykle starają się kontrolować inflację, pośrednio wyprowadzając pieniądze z obiegu, gdy waluta traci zbyt dużą wartość.

Podsumowanie

Niezależnie od formy, jaką przybiera, każda waluta ma te same podstawowe cele. Pomaga pobudzić działalność gospodarczą poprzez zwiększenie zbytu na różne towary. Umożliwia też konsumentom przechowywanie bogactwa, a tym samym zaspokajanie długoterminowych potrzeb. Waluta była kiedyś ograniczona do domeny fizycznych monet i banknotów, ale dzisiejsza gospodarka cyfrowa oznacza, że ​​pieniądze istnieją teraz jako dane przechowywane w księgach bankowych, a nawet przekraczają możliwość namacalności wraz z rozwojem kryptowalut, takich jak Bitcoin, których nigdy nie można wykonane fizyczne.