Czy obligacje wysokodochodowe są lepszymi inwestycjami niż obligacje o niskim dochodzie?
Firmy i rządy emitują obligacje, aby zebrać pieniądze, i płacą tylko tyle odsetek, ile muszą zapłacić, aby przyciągnąć inwestorów. Solidna finansowo firma lub rząd przyciągnie inwestorów ze stopą procentową nieznacznie wyższą od stopy inflacji. Pożyczkobiorca z problemami finansowymi musi zaoferować lepszą ofertę.
- Obligacja o niskiej rentowności jest lepsza dla inwestora, który chce aktywa praktycznie pozbawionego ryzyka lub dla takiego, który zabezpiecza portfel mieszany, utrzymując jego część w aktywach o niskim ryzyku.
- Obligacja o wysokiej rentowności jest lepsza dla inwestora, który jest skłonny zaakceptować pewien stopień ryzyka w zamian za wyższy zwrot. Istnieje ryzyko, że spółka lub rząd emitujący obligacje nie spłacą swoich długów.
W najgorszym przypadku, jakim jest upadłość, obligatariusze są w pierwszej kolejności w kolejce do spłaty, ale odzyskanie całości lub nawet części zainwestowanych pieniędzy jest nikłą nadzieją.
Zrozumienie rentowności obligacji
Obligacje dokonują okresowych płatności odsetek, zwanych płatnościami kuponowymi, na rzecz obligatariusza. Wiązanie za indenture -to jest jego umowa-Wycinek termin i sposób płatności.
Kluczowe wnioski
- Rating obligacji określa stopień ryzyka, że emitująca ją firma nie wywiąże się ze swoich zobowiązań.
- Im niższa ocena, tym wyższa będzie rentowność.
- Im wyższa ocena, tym bezpieczniejsze będą Twoje pieniądze.
Firmy i gminy często emitują obligacje, aby zebrać pieniądze na określone projekty. Pożyczenie pieniędzy może być dla nich korzystne, zamiast wydawać część gotówki, którą mają w swoich bilansach.
Każda wyemitowana obligacja jest oceniana przez jedną z trzech głównych firm ratingowych, a jakość obligacji zależy od jakości emitenta. Rating odzwierciedla opinię agencji o zdolności emitenta do wywiązania się ze wszystkich płatności kuponowych i zwrotu zainwestowanych pieniędzy, gdy obligacja osiągnie termin wykupu.
W świecie inwestycji każda obligacja, która nie jest obligacją skarbową USA, wiąże się z pewnym stopniem ryzyka, choćby niewielkim.
Wydajność oferowana dla obligacji będzie odzwierciedlać jego ocenę. Im wyższa rentowność, tym większe prawdopodobieństwo, że firma emitująca obligacje nie jest wysokiej jakości. Innymi słowy, firma, która go wystawiła, jest narażona na niewykonanie zobowiązania.
Oceny i ich znaczenie
Trzy główne agencje ratingowe oceniają emitentów obligacji na podstawie ich zdolności do spłaty odsetek i kwoty głównej zgodnie z warunkami obligacji. Są to Standard & Poor’s (S&P), Moody’s i Fitch Group.
- Najwyższy rating S&P, jaki może mieć obligacja to AAA, a najniższy to CCC. Rating D oznacza, że obligacja jest niewypłacalna. Obligacje o ratingu BB lub niższym są uważane za obligacje śmieciowe lub spekulacyjne niskiej jakości.
- Ratingi Moody’s wahają się od Aaa do C, przy czym ta ostatnia wskazuje na niewykonanie zobowiązania. Obligacje o ratingu Ba lub niższym to obligacje niskiej jakości lub śmieciowe.
- Oceny Fitch wahają się od AA + do C. Wszystko poniżej BB- jest uważane za wysoce spekulacyjne.
Wysoka wydajność i poziom inwestycyjny
Obligacje o wysokiej rentowności są zwykle obligacjami śmieciowymi, którym przyznano niższe oceny kredytowe. Istnieje większe ryzyko, że emitent nie wywiąże się ze zobowiązań. Emitent jest zmuszony zapłacić wyższą stopę procentową, aby zachęcić inwestorów.
Obligacje o wysokim ratingu nazywane są obligacjami o ratingu inwestycyjnym. Oferują niższe zyski z większym bezpieczeństwem i dużym prawdopodobieństwem rzetelnych płatności.
Istnieje różnica między rentownościami obligacji o ratingu inwestycyjnym a obligacjami o wysokiej rentowności. Ogólnie rzecz biorąc, im niższy rating kredytowy emitenta, tym wyższa kwota zapłaconych odsetek. Ten spread rentowności waha się w zależności od warunków ekonomicznych i stóp procentowych.
Stary niezawodny T-Bond
Z perspektywy inwestora profesjonalnego każda obligacja, która nie jest obligacją Skarbu Państwa ( obligacja skarbowa), obarczona jest pewnym stopniem ryzyka. Obligacje skarbowe to złoty standard obligacji o ratingu inwestycyjnym. Jego zwroty są notorycznie niskie, ale jego niezawodność jest słynna z doskonałości.
Po drugiej stronie spektrum ryzyka znajdują się fundusze typu ETF, które inwestują wyłącznie w obligacje o wysokim dochodzie. Te fundusze ETF pozwalają inwestorom uzyskać ekspozycję na zdywersyfikowany portfel obligacji o niższym ratingu.
Ta dywersyfikacja między firmami i sektorami zapewnia pewną ochronę przed ryzykiem niewykonania zobowiązania. Jednak recesja lub długotrwały okres dużej zmienności na rynku może spowodować, że więcej firm nie będzie spłacać swoich zobowiązań dłużnych.