Wysoko wynagradzany pracownik (HCE)
Kim jest pracownik wysoko wynagradzany (HCE)?
Pracownik z wysokim wynagrodzeniem (HCE) to według Urzędu Skarbowego każdy, kto wykonał jedną z następujących czynności:
- Posiadał więcej niż 5% udziałów w firmie w dowolnym momencie w ciągu roku lub poprzedniego roku, niezależnie od wysokości wynagrodzenia, jakie ta osoba zarobiła lub otrzymała
- Otrzymał rekompensatę od firmy w wysokości ponad 130 000 USD, jeśli rok poprzedni przypada na rok 2020 lub 2021, i, jeśli tak zdecyduje pracodawca, znajdował się wśród 20% najlepszych pracowników w rankingu według wynagrodzenia
Kluczowe wnioski
- Wysoko wynagradzany pracownik to pracownik, który posiada ponad 5% udziałów w przedsiębiorstwie w dowolnym momencie w ciągu roku lub w roku poprzedzającym.
- Badając składki wnoszone przez HCE, federalny test zgodności ustala, czy wszyscy pracownicy są traktowani jednakowo w ramach planu 401 (k) firmy.
- To, ile HCE może wnieść do swoich własnych planów emerytalnych, zależy od poziomu uczestnictwa osób niebędących HCE w planie.
Zrozumienie wysoko wynagradzanych pracowników (HCE)
Plany emerytalne z odroczonym podatkiem, takie jak plany 401 (k), zostały wdrożone przez Internal Revenue Service (IRS), aby zapewnić równe świadczenia wszystkim pracownikom. Początkowo wszyscy pracownicy mogli wnosić tyle, ile chcą, z łączną składką dopasowaną przez pracodawcę w wysokości do 19 500 USD rocznie w 2020 i 2021 r.
Osoby o wysokich dochodach mogły wnieść znacznie większy wkład niż inni pracownicy, a zatem prawdopodobnie odniosłyby większe korzyści z planu zwolnienia z podatku, co pozwoliło im znacznie obniżyć zobowiązania podatkowe. Widząc, że nie wszyscy pracownicy otrzymywali równe świadczenia z emerytur, IRS ustaliło zasady przeciwko osobom o wysokich dochodach, które wpłacają ponad pewien limit na podstawie średniej składki pozostałych pracowników.
Test niedyskryminacji
Internal Revenue Service (IRS) wymaga, aby wszystkie plany 401 (k)co roku poddawały się testowi niedyskryminacji. Test rozdziela pracowników na dwie grupy – pracowników bez wysokich wynagrodzeń i pracowników z wysokimi wynagrodzeniami (HCE). Badając wkłady wniesione przez HCE, test zgodności określa, czy wszyscy pracownicy są traktowani równo w ramach planu 401 (k) firmy.
Postanowienia dotyczące niedyskryminacji zostały wprowadzone tak, aby pracownicze plany emerytalne nie dyskryminowały pracowników otrzymujących wysokie wynagrodzenie. Zdefiniowanie wysoko wynagradzanych pracowników umożliwiło IRS regulowanie odroczonych planów i upewnienie się, że firmy nie tylko tworzą plany emerytalne z korzyścią dla ich kadry kierowniczej.
Próg 5% oparty jest na liczbie głosów lubwartości akcji spółki. Udziały posiadane przez osobę fizyczną obejmują również odsetki przypisywane jej bliskim, takim jak małżonek, rodzice, dzieci, wnuki, ale nie dziadkowie lub rodzeństwo. Pracownik posiadający dokładnie 5% udziałów w firmie nie jest uważany za wysoko wynagradzanego, natomiast pracownik posiadający 5,01% udziałów w firmie ma status HCE. Na przykład pracownik posiadający 3% udziałów w firmie zostanie uznany za HCE, jeśli jego współmałżonek posiada 2,2% udziałów w tej samej firmie (całkowity udział wynosi 5,2%).
Uwagi specjalne
Jeżeli średni wkład HCE do planu jest o ponad 2% wyższy niż średni wkład podmiotów niebędących HCE, plan nie przejdzie testu niedyskryminacji. Ponadto składki HCE jako grupy nie mogą przekraczać dwukrotności procentu składek innych pracowników.
To, ile HCE może wnieść do swoich własnych planów emerytalnych, zależy od poziomu uczestnictwa osób niebędących HCE w planie.
Mówiąc prościej, gdy firma wnosi składki do programu określonych świadczeń lub określonych składek dla swoich pracowników, a składki te są oparte na wynagrodzeniu pracownika, IRS wymaga, aby firma minimalizowała rozbieżność między świadczeniami emerytalnymi otrzymywanymi przez wysoko wynagrodzeni pracownicy.
Jeśli pracodawca nie naprawi dyskryminacji, plan może stracić swój status podatkowy, a wszystkie składki będą musiały zostać ponownie rozdzielone między uczestników programu. Pracodawca może również ponieść poważne konsekwencje finansowe i podatkowe w wyniku podziału składek i zarobków.
Firma może skorygować wszelkie nierównowagi w swoich planach emerytalnych, wnosząc dodatkowe składki dla grupy pracowników, którzy nie otrzymują wysokich wynagrodzeń. Alternatywnie firma mogłaby dokonywać wypłat na rzecz grupy HCE, która będzie musiała dokonywać wypłat z planu i płacić podatki od wypłat.