Heterodox Economics
Czym jest ekonomia Heterodox?
Ekonomia heterodoksyjna to analiza i badanie zasad ekonomii, które są rozważane poza głównymi lub ortodoksyjnymi szkołami myśli ekonomicznej. Szkoły ekonomii heterodoksyjnej są bardzo zróżnicowane i mają niewiele wspólnych cech innych niż proponowanie teorii, założeń lub metodologii, które wykraczają poza lub są sprzeczne z głównym nurtem ruchów keynesowskich i neoklasycznych.
Heterodoksyjne szkoły myślenia obejmują skrajnie lewicowe teorie, takie jak socjalizm, marksizm i ekonomia postkeynesowska, a także te związane z radykalną ekonomią wolnorynkową, takie jak szkoła austriacka. Ekonomiści heterodoksyjni często stosują w kwestiach ekonomicznych metody i narzędzia badawcze wywodzące się z innych dyscyplin, takich jak psychologia czy fizyka.
Kluczowe wnioski
- Ekonomia heterodoksyjna odnosi się do wszystkich różnych teorii i szkół myślenia, które są poza głównym nurtem keynesizmu i neoklasycznych podejść.
- Wiele konkurujących ze sobą i sprzecznych szkół ekonomicznych można w dowolnym momencie sklasyfikować jako heterodoksyjną ekonomię, chociaż ich idee mogą ostatecznie wejść do głównego nurtu.
- Ekonomiści heterodoksyjni opowiadają się za teoriami, założeniami lub metodami, które mogą radykalnie różnić się od tych stosowanych w ekonomii głównego nurtu lub im zaprzeczać.
- Ekonomia heterodoksyjna odgrywa ważną rolę w rozwijaniu nowych pomysłów i kwestionowaniu uznanych szkół myśli ekonomicznej.
Zrozumieć ekonomię Heterodox
Ekonomia heterodoksyjna to termin ogólny, który odnosi się do wielu różnych gałęzi lub podejść do studiowania ekonomii, z których wszystkie wykraczają poza obecny główny nurt myśli ekonomicznej. Nie ma szczególnego podobieństwa między tymi różnymi podejściami poza ich niezgodą z podejściem głównego nurtu i często są one bezpośrednio przeciwstawne w swoich założeniach, programach badawczych i wnioskach, w takim samym stopniu lub bardziej niż w przeciwieństwie do ekonomii głównego nurtu.
Ekonomia heterodoksyjna jest również terminem względnym czasowo, ponieważ to, co w pewnym momencie jest uważane za heterodoksyjne, mogło być wcześniej poglądem głównego nurtu w przeszłości lub może zostać przyjęte i zaakceptowane jako część głównego nurtu ortodoksji w przyszłości. Na przykład klasyczny pogląd, że gospodarki w dużej mierze samokorygują się na poziomie makroekonomicznym, w taki sam sposób jak rynki (mikroekonomiczne), był głównym nurtem teorii do lat trzydziestych XX wieku, kiedy został zastąpiony przez obecnie ortodoksyjne keynesowskie ramy makroekonomiczne.
Od Heterodox do mainstreamu
Wcześniej radykalne, heterodoksyjne podejścia, takie jak ekonomia behawioralna, w ostatnich dziesięcioleciach zostały szeroko zaakceptowane przez ekonomistów głównego nurtu i decydentów. Rzeczywiście, wiele nagród Nobla zostało przyznanych przez lata za pracę w ekonomii, która w czasie pierwotnej publikacji była uważana za heterodoksyjną, ale ostatecznie stała się tak wpływowa, że zasłużyła na uznanie przez komisję nagród.
Od czasu do czasu heterodoksyjne idee mogą nawet całkowicie zakłócić istniejący główny nurt myśli ekonomicznej w procesie opisanym przez filozofa nauki Thomasa Kuhna jako zmianę paradygmatu. Idee heterodoksyjne z definicji wykraczają poza obecny paradygmat naukowy, dopóki tego nie zrobią, a wtedy mogą go całkowicie zastąpić. Krańcowa rewolucja z 1870 będą uważane za przykładem tego typu zmiany paradygmatu, gdyż rzeczywiście doprowadziło do ustanowienia marginalizmu jako fundament obecnego nurtu gospodarczego.
Istnienie ekonomii heterodoksyjnej zapewnia alternatywne podejście do ekonomii głównego nurtu. Mogą pomóc wyjaśnić zjawiska ekonomiczne, których nie można w zadowalający sposób wyjaśnić lub które można po prostu zignorować za pomocą bardziej ortodoksyjnych teorii, dopóki nie będzie za późno lub nie staną się zbyt oczywiste, aby ich dłużej nie ignorować.
Na przykład heterodoksyjne teorie, takie jak austriacka teoria cyklu koniunkturalnego (ABCT) i hipoteza Minsky’ego o niestabilności finansowej, zyskały na znaczeniu w czasie Wielkiej Recesji, ponieważ dostarczyły mocnych wyjaśnień (i środków zaradczych) dla amerykańskiej bańki mieszkaniowej i wynikającego z niej globalnego kryzysu finansowego, który głównym teoriom nie udało się przewidzieć i trudno było je rozwiązać.
Wpływ ekonomii heterodoksów
W większości przypadków heterodoksyjne teorie ekonomiczne są ignorowane lub uważane za interesujące, ale nieistotne osobliwości. Ich pomysły i założenia po prostu nie pasują do tego, czego większość ekonomistów uczy się na uniwersytetach, a nawet mogą bezpośrednio kwestionować podstawowe aspekty teorii i praktyki głównego nurtu.
Chociaż ekonomia heterodoksyjna spotkała się z dużą wrogością po stronie akademickiej, w rzeczywistości zmieniła ekonomię głównego nurtu w kierunku bardziej zintegrowanego podejścia, ponieważ niektóre heterodoksyjne idee zostały ostatecznie przyjęte do głównego nurtu.
Ekonomia heterodoksyjna może nadal pośrednio ulepszać i rozszerzać główny nurt myślenia ekonomicznego, kwestionując go, nawet jeśli same heterodoksyjne idee nie zostają zaakceptowane. Posiadanie szeregu heterodoksyjnych ram z prawdopodobnymi rozwiązaniami sprzeczności ekonomicznych zmusza wszystkich ekonomistów do zakwestionowania początkowych założeń przy podejściu do tych pytań. Ekonomia heterodoksyjna nieustannie rzuca wyzwanie szkole ortodoksyjnej, aby udowodnić, że naprawdę jest lepsza w praktyce, a nie tylko przez tradycję.
Inne uwagi
W ekonomii istnieje większy pluralizm dzięki konkurującym teoriom z podejść heterodoksyjnych, co również doprowadziło do bardziej multidyscyplinarnych analiz problemów ekonomicznych. Ekonomia była bardzo skoncentrowana na wyjaśnieniach rynkowych. Może to być najlepsze podejście do większości problemów, ale większość ludzi uważa, że świat to nie tylko ekonomia rynkowa.
Podejścia heterodoksyjne często kładą nacisk na pozarynkowe aspekty zjawisk ekonomicznych, takie jak tożsamość społeczna, kooperatywne działania zbiorowe, relacje władzy i uprzedzenia psychologiczne, które spoglądają poza dziedzinę ekonomii w celu głębszego zrozumienia. Często wydaje się, że lepiej pasują do doświadczenia zwykłego człowieka na świecie i historii tego świata, niż niektóre z powszechnie akceptowanych teorii głównego nurtu.