Greenspan Put

Kluczowe wnioski

• Greenspan to nazwa nadana polityce wdrożonej przez byłego prezesa Fed Alana Greenspana, która powstrzymała nadmierne spadki na giełdzie.
• Zasadniczo opcja sprzedaży Greenspana jest rodzajem opcji sprzedaży przez Fed.
• Greenspan nie sugerował konkretnej strategii handlowej, więc nie ma możliwości ilościowego zmierzenia skuteczności takiej koncepcji.
• Historyczny przegląd akcji cenowej po każdym wystąpieniu akcji Greenspana uwiarygodnia rynkowe przekonanie, że Fed będzie nadal hamował rynki akcji w przyszłości.

Ochrona

Opcja sprzedaży może być wykorzystana w strategii handlowej polegającej na portfele. Taka strategia może pomóc inwestorom w ograniczeniu strat i potencjalnego zysku, przy jednoczesnym utrzymaniu pozycji na akcjach.

Na przykład, gdy ceny akcji internetowych drastycznie spadły w latach 2000-2002, niektórzy inwestorzy osiągnęli ogromne zyski dzięki wdrożeniu tej strategii. W praktyce pomysł mógł popierać pogląd, że jeśli kupiłeś akcje internetowe, a następnie dramatycznie wzrosła cena w ciągu kilku miesięcy, to aby zachować zyski, kupowałbyś opcję sprzedaży z kilkumiesięcznym okresem ochrony. te akcje.

Jednak pseudonim Greenspan różni się od tradycyjnej strategii opcji sprzedaży tym, że nie ma określonej metodologii inwestowania lub handlu. Jest to raczej uogólnione pojęcie zobowiązania, które nigdy nie zostało oficjalnie potwierdzone, że Fed pod kierownictwem Greenspana będzie niezwykle proaktywny w powstrzymywaniu nadmiernych spadków na giełdzie.

Niektórzy sugerowali, że niezamierzoną konsekwencją opcji sprzedaży przez Greenspan było sprawienie, że strategie dotyczące instrumentów pochodnych opartych na opcjach sprzedaży stały się rentowne, zwłaszcza w czasach kryzysu. Poniższy wykres wydaje się dawać pewne historyczne potwierdzenie, dlaczego inwestorzy trzymali się tego poglądu.

Ten wykres pokazuje, jak od 1997 r. Średnia implikowana zmienność zaczęła rosnąć i pozostawała na podwyższonym poziomie do 2004 r. Ponieważ sformułowanie Greenspan było częściej przytaczane pod koniec lat 90., wydaje się racjonalne, aby inwestorzy i traderzy utrzymywali to przekonanie od tego czasu.. Jednak fundamentalne czynniki, które odpowiadają filozofii Greenspana dotyczącej tego, jak Fed powinien osiągać wyznaczone cele, w równym stopniu przyczyniają się do użycia tego wyrażenia.

Działania Greenspana

Jeden z pierwszych znaczących działań Greenspana jako prezesa miał miejsce po krachu na giełdzie w 1987 roku. Natychmiast obniżył stopy, aby pomóc firmom wyjść z kryzysu i ustanowił precedens, że Fed będzie interweniował w czasie kryzysu.

To założenie interwencji i wsparcia ze strony Fed skłaniało do podejmowania ryzyka, dzięki czemu handel i inwestowanie stały się ogólnie bardziej atrakcyjne. Gdy wyceny wzrosły poza rozpoznawalne akceptowalne zakresy, inwestorzy profesjonalni byli mniej w stanie zracjonalizować, czy była to rozsądna decyzja o udziale w niektórych akcjach, zwłaszcza tych związanych z Internetem, które przeżywały boom.

W takim środowisku ceny akcji mogą powodować gwałtowne wahania, co sprawi, że opcje sprzedaży będą coraz popularniejszym ubezpieczeniem dla inwestorów. Zawyżone wyceny i rosnące ceny utrudniały doświadczonym inwestorom kupowanie akcji bez uwzględnienia ochrony opcji sprzedaży.

Na początku lat dziewięćdziesiątych Greenspan wprowadził serię obniżek stóp, które trwały do ​​około 1993 roku. Przez kadencję Greenspana było również kilka przypadków, w których Fed interweniował, aby wesprzeć podejmowanie nadmiernego ryzyka na giełdzie, w tym wydarzenia zmieniające rynek, takie jak oszczędności kryzys kredytowy, wojna w Zatoce Perskiej, kryzys meksykański, azjatycki kryzys finansowy, kryzys długoterminowego zarządzania kapitałem (LTCM), rok 2000, a zwłaszcza pęknięcie bańki internetowej po szczycie rynku w 2000 roku.

Źródło: The New York Times

Ogólnie rzecz biorąc, Greenspan zapoczątkował erę, która zachęcała do podejmowania ryzyka, ponieważ oczekiwano, że Fed będzie milcząco zabezpieczał przed nadmiernymi spadkami na rynku, podobnie jak zrobiłaby to zwykła opcja sprzedaży.

Greenspan najczęściej stosował obniżkę stóp procentowych, aby powstrzymać spadki rynkowe. Powyższy wykres pokazuje ogólną tendencję spadkową docelowej stopy funduszy federalnych w okresie, gdy Greenspan był przewodniczącym. Skutki obniżek stóp przez Fed pomogły i zachęciły inwestorów do tańszego pożyczania środków w celu inwestowania na rynku papierów wartościowych, co sprzyjało podejmowaniu ryzyka.

„Fed Puts” Post Greenspan

1 lutego 2006 r. Ben Bernanke zastąpił Greenspana na stanowisku przewodniczącego Rady Rezerwy Federalnej (FRB). Bernanke stosował podobną strategię do Greenspan w 2007 i 2008 roku. Połączenie czasu na obniżenie stóp procentowych wdrożonego przez Greenspan i Bernanke zostało ogólnie przypisane wspieraniu podejmowania nadmiernego ryzyka na rynkach finansowych, co wielu uważa za katalizator przyczyniający się do warunków kryzysu finansowego z 2008 r.

Jednak, jak pokazuje poniższy wykres, w dekadzie, która nastąpiła po kryzysie finansowym, wyniki takiej polityki nie są w tak oczywisty sposób postrzegane jako zachęcające do nadmiernego ryzyka. Ta sama polityka wdrożona przez Greenspana i Bernanke była kontynuowana, w umiarkowanym stopniu, z kolejnymi przewodniczącymi Janet Yellen i Jerome’em Powellem. Jak widać na wykresie, historyczne wyniki po 2008 r. Wykazały średnio znacznie mniejszą zmienność zarówno cen akcji, jak i opcji niż poprzedzająca je dekada.