Ujemna wartość godziwa brutto (GNFV)

Definicja ujemnej wartości godziwej brutto (GNFV)

Ujemna wartość godziwa brutto (GNFV) to oszacowanie całkowitej wartości godziwej umów banku, w których bank ma obecnie saldo pozostające do spłaty wobec kontrahenta. Ujemna wartość godziwa brutto stanowi maksymalną kwotę, którą straciliby wszyscy kontrahenci, gdyby bank nie wywiązał się ze zobowiązań; ponadto zakłada się, że umowy dwustronne nie są kompensowane, a pozostałe strony nie mają roszczeń do aktywów banku.

Zrozumienie ujemnej wartości godziwej brutto (GNFV)

Ryzyko kredytowe powstaje, gdy banki handlują między sobą instrumentami pochodnymi. Zmienność aktywów bazowych – stopy procentowe, waluty, towary, akcje, etc. – a także dojrzałości i płynność kontraktów pochodnych i zdolności kredytowej kontrahentów handlowych są kluczowe zmienne, które wpływają na ilość ryzyka kredytowego. W swoich księgach w dowolnym momencie bank będzie miał łączną pozycję instrumentów pochodnych o dodatniej wartości godziwej brutto (GPFV) lub ujemnej wartości godziwej brutto, przy czym pierwsza wskazuje, że bank posiada należności z tytułu instrumentów pochodnych, a druga wskazuje, że posiada instrumenty pochodne płatny. GNFV jest przybliżeniem całkowitego ryzyka kredytowego, na jakie bank naraża swoich kontrahentów w przypadku niewywiązania się ze swoich kontraktów pochodnych.

Stosowanie liczb „brutto” jest sposobem pomiaru maksymalnego ryzyka straty, ale w praktyce, ze względu na umowy o kompensowaniu zobowiązań między bankami, kwota potencjalnej straty jest mniejsza. Dwustronna umowa o kompensowaniu zobowiązań to porozumienie, na mocy którego wszystkie należności i zobowiązania są kompensowane w przypadku niewykonania zobowiązania lub niewypłacalności jednego z kontrahentów. Urząd Kontrolera Waluty (OCC) śledzi pochodne działalności banków i publikuje raporty kwartalne. OCC podaje zarówno GNFV, jak i GPFV, ale preferowaną miarą oceny ryzyka kredytowego jest bieżąca ekspozycja kredytowa netto (NCCE), która odpowiada kwocie netto należnej bankom, gdyby wszystkie kontrakty na instrumenty pochodne zostały natychmiast zlikwidowane.