Dług finansowany
Co to jest dług kapitałowy?
Dług finansowany to dług firmy, którego termin zapadalności przekracza jeden rok lub jeden cykl koniunkturalny. Ten rodzaj zadłużenia jest klasyfikowany jako taki, ponieważ jest finansowany z odsetek płaconych przez firmę pożyczającą w okresie spłaty pożyczki.
Dług finansowany jest również nazywany długiem długoterminowym, ponieważ okres ten przekracza 12 miesięcy. Różni się od finansowania kapitałowego, w którym firmy sprzedają akcje inwestorom w celu pozyskania kapitału.
Kluczowe wnioski
- Dług finansowany to dług firmy, którego termin zapadalności przekracza jeden rok lub jeden cykl koniunkturalny.
- Dług finansowany jest również nazywany długiem długoterminowym i składa się z pożyczek długoterminowych o ustalonym terminie zapadalności.
- Przykłady zadłużenia finansowanego obejmują obligacje o terminie zapadalności dłuższym niż rok, obligacje zamienne, długoterminowe zobowiązania w postaci obligacji i skrypty dłużne.
Zrozumienie długów kapitałowych
Kiedy firma zaciąga pożyczkę, robi to albo poprzez emisję długu na wolnym rynku, albo poprzez zabezpieczenie finansowania w instytucji pożyczkowej. Firma zaciąga pożyczki na finansowanie długoterminowych projektów kapitałowych, takich jak dodanie nowej linii produktów lub rozszerzenie działalności. Dług finansowany to każde zobowiązanie finansowe, które wykracza poza okres 12 miesięcy lub wykracza poza bieżący rok obrotowy lub cykl operacyjny. Jest to termin techniczny stosowany do części długoterminowego zadłużenia przedsiębiorstwa, na którą składają się pożyczki długoterminowe o ustalonym terminie zapadalności.
Dług finansowany to oprocentowany papier wartościowy, który jest wykazywany w bilansie przedsiębiorstwa. Finansowany dług oznacza, że zwykle towarzyszą mu płatności odsetkowe, które służą jako dochód z odsetek dla pożyczkodawców. Z punktu widzenia inwestora, im większy procent zadłużenia sfinansowanego do całkowitego zadłużenia wykazanego w nocie dłużnej w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego, tym lepiej.
Dług finansowany oznacza, że zwykle towarzyszą mu płatności odsetkowe, które służą jako dochód z odsetek dla pożyczkodawców.
Ponieważ jest to długoterminowy instrument dłużny, dług finansowany jest generalnie bezpiecznym sposobem na pozyskanie kapitału dla pożyczkobiorcy. Dzieje się tak, ponieważ stopa procentowa, którą uzyskuje firma, może zostać zablokowana na dłuższy czas.
Przykłady zadłużenia finansowanego obejmują obligacje o terminie zapadalności dłuższym niż rok, obligacje zamienne, długoterminowe zobowiązania w postaci obligacji i skrypty dłużne. Dług długoterminowy jest czasami obliczany jako zobowiązania długoterminowe pomniejszone o kapitał własny.
Dług finansowany a dług niefinansowy
Zadłużenie przedsiębiorstw można podzielić na kapitałowe lub niefinansowe. Podczas gdy dług finansowany jest pożyczką długoterminową, dług niefinansowy to krótkoterminowe zobowiązanie finansowe, którego termin spłaty przypada nie więcej niż rok. Wiele firm korzystających z zadłużenia krótkoterminowego lub niefinansowego to te, które mogą mieć trudności z uzyskaniem gotówki, gdy nie ma wystarczających dochodów na pokrycie rutynowych wydatków.
Przykłady zobowiązań krótkoterminowych obejmują obligacje korporacyjne o terminie zapadalności w ciągu jednego roku oraz krótkoterminowe kredyty bankowe. Firma może korzystać z finansowania krótkoterminowego, aby sfinansować swoją długoterminową działalność. To naraża firmę na wyższy stopień ryzyka stopy procentowej i refinansowania, ale pozwala na większą elastyczność w jej finansowaniu.
Analiza długu rzeczywistego
Analitycy i inwestorzy używają współczynnika kapitalizacji lub współczynnika kapitalizacji, aby porównać zadłużenie kapitałowe spółki z jej kapitalizacją lub strukturą kapitałową. Współczynnik kapitalizacji jest obliczany poprzez podzielenie zadłużenia długoterminowego przez całkowitą kapitalizację, która jest sumą zadłużenia długoterminowego i kapitałów własnych. Spółki o wysokim współczynniku kapitalizacji narażone są na ryzyko niewypłacalności, jeśli ich zadłużenie nie zostanie spłacone w terminie, stąd te spółki uważane są za inwestycje ryzykowne. Jednak wysoki współczynnik kapitalizacji niekoniecznie jest złym sygnałem, biorąc pod uwagę, że istnieją korzyści podatkowe związane z zaciąganiem kredytów. Ponieważ wskaźnik koncentruje się na dźwigni finansowej wykorzystywanej przez firmę, to, jak wysoki lub niski jest współczynnik kapitalizacji, zależy od branży, linii biznesowej i cyklu biznesowego firmy.
Innym wskaźnikiem uwzględniającym zadłużenie kapitałowe jest stosunek zadłużenia kapitałowego do kapitału obrotowego netto. Analitycy używają tego wskaźnika do określenia, czy długi długoterminowe są w odpowiedniej proporcji do kapitału. Idealny jest stosunek mniejszy niż jeden. Innymi słowy, zadłużenie długoterminowe nie powinno przekraczać kapitału obrotowego netto. Jednak to, co uważa się za idealny stosunek zadłużenia finansowanego do kapitału obrotowego netto, może różnić się w zależności od branży.
Finansowanie dłużne a finansowanie kapitałowe
Firmy mają do wyboru kilka opcji, gdy potrzebują pozyskać kapitał. Finansowanie dłużne to jedno. Drugim wyborem jest finansowanie kapitałowe. W przypadku finansowania kapitałowego firmy pozyskują pieniądze, sprzedając swoje akcje inwestorom na otwartym rynku. Kupując akcje, inwestorzy uzyskują udział w spółce. Pozwalając inwestorom na posiadanie akcji, spółki dzielą się zyskami i mogą być zmuszone do oddania części kontroli akcjonariuszom nad swoją działalnością.
Korzystanie z długu w porównaniu z finansowaniem kapitałowym ma kilka zalet. Kiedy firma sprzedaje obligacje korporacyjne lub inne instrumenty poprzez finansowanie dłużne, pozwala firmie zachować pełną własność. Nie ma akcjonariuszy, którzy mogliby ubiegać się o udział w kapitale spółki. Odsetki, które firmy płacą z tytułu finansowania dłużnego, generalnie można odliczyć od podatku, co może obniżyć obciążenie podatkowe.