Metodologia swobodnego przepływu
Co to jest metodologia swobodnego przepływu?
Metodologia wolnego obrotu to metoda obliczania kapitalizacji rynkowej spółek bazowych indeksu giełdowego. Z metodologią free-float Kapitalizacja rynkowa jest obliczana poprzez podjęcie kapitale własnym za cenę i mnożąc ją przez liczbę akcji łatwo dostępnych na rynku.
Zamiast wykorzystywać wszystkie akcje (zarówno aktywne, jak i nieaktywne), jak ma to miejsce w przypadku metody pełnej kapitalizacji rynkowej, metoda wolnego obrotu wyklucza akcje zamknięte, takie jak posiadane przez osoby posiadające dostęp do informacji poufnych, promotorów i rządy.
Kluczowe wnioski
- Metodologia wolnego obrotu to metoda obliczania kapitalizacji rynkowej spółek bazowych indeksu giełdowego.
- Stosując tę metodologię, kapitalizację rynkową spółki oblicza się, biorąc cenę kapitału własnego i mnożąc ją przez liczbę akcji łatwo dostępnych na rynku.
- Metodologię wolnego obrotu można porównać z metodą pełnej kapitalizacji rynkowej, która przy ustalaniu kapitalizacji rynkowej bierze pod uwagę zarówno akcje aktywne, jak i nieaktywne.
- Metoda free-float wyklucza akcje zamknięte, takie jak posiadane przez insiderów, promotorów i rządy.
Zrozumienie metodologii swobodnego przepływu
Metodologia free-float jest czasami nazywana kapitalizacją dostosowaną do zmiennego kursu. Według niektórych ekspertów metoda wolnego obrotu jest uważana za lepszy sposób obliczania kapitalizacji rynkowej (w przeciwieństwie na przykład do metody pełnej kapitalizacji rynkowej).
Pełna kapitalizacja rynkowa obejmuje wszystkie akcje udostępnione przez spółkę w ramach planu emisji akcji. Firmy często emitują niewykorzystane akcje osobom posiadającym dostęp do informacji poufnych w ramach planów wynagrodzeń opartych na opcjach na akcje. Inni posiadacze niewykorzystanych akcji mogą obejmować promotorów i rządy. Pełne ważenie kapitalizacją rynkową dla indeksów jest rzadko stosowane i znacząco zmieniłoby dynamikę zwrotu indeksu, ponieważ spółki mają różne plany strategiczne dotyczące emisji opcji na akcje i akcji podlegających wykonaniu.
Zwykle uważa się, że metodologia wolnego obrotu zapewnia dokładniejsze odzwierciedlenie ruchów rynku i akcji aktywnie dostępnych do obrotu na rynku. W przypadku stosowania metody free-float wynikająca z tego kapitalizacja rynkowa jest mniejsza niż wynikałaby z metody pełnej kapitalizacji rynkowej.
Indeks, który wykorzystuje metodologię wolnego obrotu, zwykle odzwierciedla trendy rynkowe, ponieważ bierze pod uwagę tylko akcje, które są dostępne w obrocie. Dzięki temu indeks jest szerszy, ponieważ zmniejsza koncentrację kilku największych spółek w indeksie.
Jak obliczyć kapitalizację rynkową metodą free-float
Metodologia free float jest obliczana w następujący sposób:
FFM = cena udziału x (liczba wyemitowanych udziałów – zablokowane udziały)
Metodologia wolnego obrotu została przyjęta przez wiele głównych światowych indeksów. Jest używany przez indeks S&P 500, Morgan Stanley Capital International (MSCI) World Index oraz przez Financial Times Stock Exchange Group (FTSE) 100 Index.
Istnieje również związek między metodologią swobodnego obrotu a zmiennością. Liczba akcji spółki w wolnym obrocie jest odwrotnie skorelowana ze zmiennością. Zwykle większy wolny obrót oznacza, że zmienność akcji była niższa, ponieważ więcej inwestorów kupuje i sprzedaje akcje. Oznacza to, że mniejszy wolny obrót oznacza większą zmienność (ponieważ mniej transakcji znacznie zmienia cenę i istnieje ograniczona liczba akcji dostępnych do kupienia i / lub sprzedaży). Większość inwestorów instytucjonalnych preferuje spółki handlowe o większym wolnym obrocie, ponieważ mogą kupować lub sprzedawać dużą liczbę akcji bez dużego wpływu na cenę.
Cena ważona a rynkowa ważona kapitalizacją
Indeksy na rynku są zwykle ważone według ceny lub kapitalizacji rynkowej. Obie metodologie ważą zwroty z poszczególnych akcji indeksów według ich odpowiednich typów wag. Ważenie kapitalizacją rynkową jest najpowszechniejszą metodą ważenia indeksów. Wiodącym indeksem ważonym kapitalizacją w Stanach Zjednoczonych jest indeks S&P 500.
Rodzaj metodologii ważenia stosowany przez indeks znacząco wpływa na ogólne zwroty indeksu. Indeksy ważone ceną obliczają zwroty indeksu poprzez ważenie poszczególnych zwrotów akcji indeksu przez ich poziomy cen. W indeksie ważonym ceną akcje o wyższej cenie otrzymują wyższą wagę, a tym samym mają większy wpływ na zwroty indeksu (niezależnie od ich kapitalizacji rynkowej). Indeksy ważone ceną a indeksy ważone kapitalizacją różnią się znacznie ze względu na ich metodologię indeksowania.
Na rynku handlowym bardzo niewiele indeksów jest ważonych ceną. Dow Jones Industrial Average (DJIA) jest przykładem jednego z niewielu cen ważonych indeksów na rynku.
Przykład metodologii swobodnego przepływu
Załóżmy, że cena akcji ABC wynosi 100 USD i ma łącznie 125 000 akcji. Z tej kwoty 25 000 akcji jest zablokowanych (co oznacza, że są one w posiadaniu dużych inwestorów instytucjonalnych i kierownictwa spółki i nie są dostępne do obrotu). Zgodnie z metodologią wolnego obrotu kapitalizacja rynkowa ABC wynosi 100 x 100 000 (całkowita liczba akcji dostępnych do obrotu) = 10 milionów USD.