Ustalenie
Co się naprawia?
Fixing to praktyka polegająca na ustalaniu ceny produktu, a nie na określaniu jej przez siły wolnorynkowe. Ustalanie ceny jest nielegalne, jeśli wiąże się z zmową między producentami lub dostawcami w celu ustalenia ceny produktu lub usługi.
Naprawianie prawie zawsze odnosi się do ustalania cen, ale można je zastosować do innych powiązanych czynników. Na przykład podaż produktu może zostać ustalona w celu utrzymania jego poziomu cenowego lub podniesienia go.
Kluczowe wnioski
- Nielegalne ustalanie zwykle obejmuje zmowę między dwoma lub więcej producentami produktu lub usługi w celu utrzymania sztucznie zawyżonych cen.
- Może również wiązać się z zmową mającą na celu utrzymanie sztucznie zaniżonych cen, które płacą swoim dostawcom.
- Niektóre poprawki, takie jak ustalenie kursu walutowego, są legalne.
Zrozumienie naprawiania
Na wolnym rynku cena produktu lub usługi jest określana przez prawo podaży i popytu. Jeśli cena będzie zbyt wysoka, wielu ludzi będzie chętnych do jej produkcji, ale niewielu będzie chciało za nią zapłacić. Jeśli cena jest zbyt niska, niewielu uzna, że warto ją wyprodukować, a wielu będzie chętnych do jej zakupu. W końcu ekonomiści mówią nam, że cena ustabilizuje się na poziomie akceptowalnym dla obu stron. To jest godziwa wartość rynkowa.
W swojej klasycznej formie ustalanie cen jest często sposobem na zmuszenie konsumentów do płacenia więcej, niż są skłonni zapłacić. Zwykle polega na tym, że konkurenci spotykają się, aby potajemnie uzgodnić utrzymanie cen na określonym poziomie, unikając konkurencji cenowej, która zaszkodziłaby im wszystkim finansowo.
Inną formą ustalania cen jest porozumienie między konkurentami o odmowie zapłaty kwoty wyższej niż ustalona cena za produkt lub usługę. Na przykład, jeśli dwie lub więcej dużych grup szpitalnych potajemnie zgadzają się płacić nie więcej niż określoną cenę za środki medyczne, z których korzystają wszyscy, może to kwalifikować się jako zmowa cenowa.
500 milionów dolarów
Kwota rekordowej grzywny zapłaconej przez szwajcarskiego giganta farmaceutycznego Roche w 1999 r. W celu uregulowania opłaty za ustalanie cen witamin w USA
Jest to nielegalne w Stanach Zjednoczonych Zgodnie z definicją Federalnej Komisji Handlu (FTC) nielegalne ustalanie cen to pisemne, ustne lub wywnioskowane porozumienie między konkurentami, które „podnosi, obniża lub stabilizuje ceny lub konkurencyjne warunki”. Takie sprawy są ścigane jako naruszenie przepisów antymonopolowych.
Przykłady ustalania cen
Klasyczny przykład ustalania cen został przeprowadzony w latach 70. przez Organizację Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC). Członkowie organizacji, która kontroluje większość światowych dostaw ropy, zgodzili się poważnie ograniczyć dostawy ropy dostępnej dla klientów na całym świecie. Rezultatem były ogromne braki ropy i czterokrotne zwiększenie jej ceny dla konsumentów.
OPEC jest z definicji kartelem. Jest to stowarzyszenie dostawców utworzone w celu kontrolowania dostaw krytycznego produktu w celu utrzymania jego ceny dla dobra wszystkich jego członków.
Kolejny notoryczny przypadek zmowy cenowej doprowadził do rekordowej grzywny w USA. W 1999 r. Szwajcarski gigant farmaceutyczny Roche zgodził się zapłacić 500 milionów dolarów, wówczas największą karę grzywny w historii, w celu uregulowania sprawy związanej z cenami witamin. Niemiecki konkurent BASF również został ukarany grzywną, a francuska firma uniknęła kary dzięki współpracy z Departamentem Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych.
Stały kurs wymiany
Wiele krajów Karaibów i Ameryki Łacińskiej wiąże swoje waluty z dolarem amerykańskim, zarówno w celu ułatwienia handlu i turystyki, jak i zachowania własnej stabilności walutowej. Ta forma ustalania cen jest całkowicie legalną częścią globalnej gospodarki.