Neutralność fiskalna

Co to jest neutralność podatkowa?

Neutralność podatkowa odnosi się do zasady lub celu finansów publicznych, zgodnie z którym decyzje podatkowe (dotyczące opodatkowania, wydatków lub zaciągania pożyczek) rządu mogą lub powinny unikać zniekształcania decyzji gospodarczych podejmowanych przez przedsiębiorstwa, pracowników i konsumentów. Zmianę polityki można uznać za neutralną dla gospodarki w sensie makro- lub mikroekonomicznym (lub obu). W sensie makroekonomicznym idea polityki neutralnej fiskalnie to taka, w której popyt nie jest stymulowany ani zmniejszany przez podatki i wydatki rządowe. W sensie mikroekonomicznym polityka przejawiająca neutralność fiskalną nie zachęca (nie zachęca ani nie zniechęca) do żadnego rodzaju transakcji lub zachowań gospodarczych w stosunku do innych. Neutralność fiskalna może również odnosić się ściśle do wpływu zmiany polityki na budżet, ponieważ nie zwiększa ani nie zmniejsza przewidywanego deficytu lub nadwyżki budżetowej.

Jak działa neutralność podatkowa

Ponieważ termin „neutralność podatkowa” może być stosowany w kilku różnych znaczeniach, ważne jest, aby zrozumieć kontekst i cel, w jakim jest używany, aby zrozumieć jego znaczenie.

Neutralność budżetowa

Ścisła neutralność budżetowa ma miejsce wtedy, gdy zmiana polityki nie powoduje żadnej zmiany netto w całkowitym saldzie budżetowym jednostki rządowej. Oczekuje się, że wszelkie nowe wydatki wprowadzone w wyniku zmiany polityki, która jest w tym sensie neutralna pod względem fiskalnym, zostaną w całości zrekompensowane przez wygenerowane dodatkowe dochody; efekt netto zmiany polityki jest neutralny w odniesieniu do salda budżetu państwa.

Na przykład polityka zapewniania ulg podatkowych na zakup nowych samochodów, wraz ze wzrostem podatku od benzyny, może być fiskalnie neutralna, jeśli wzrost podatku wystarczy na pokrycie kosztów ulg podatkowych.

Można to uznać za pożądaną cechę i może zwiększyć szansę na akceptację i wejście do prawa zmiany polityki. Legislacyjne przepisy dotyczące płatności zgodnie z rzeczywistym użyciem mogą zachęcać, a nawet wymagać, aby niektóre lub wszystkie nowe środki polityczne były w tym sensie neutralne pod względem fiskalnym.

Neutralność makroekonomiczna

W sferze makroekonomicznej polityki fiskalnej wydatki na deficyt budżetowy lub nadwyżki budżetowe są zachęcane jako sposób na zwiększenie lub zmniejszenie zagregowanego popytu w gospodarce w celu ustabilizowania wzrostu makroekonomicznego i uniknięcia recesji. Sytuacja, w której wydatki przekraczają dochody z podatków, nazywana jest deficytem fiskalnym i wymaga od rządu pożyczenia pieniędzy na pokrycie niedoboru. Kiedy dochody z podatków przewyższają wydatki, powstaje nadwyżka fiskalna, a nadwyżka pieniędzy może zostać zainwestowana do wykorzystania w przyszłości.

Zrównoważony budżet jest przykładem neutralności podatkowej, w której wydatki rządowe są objęte niemal dokładnie przez podatkowego przychodów – innymi słowy, gdzie przychód podatkowy jest równa wydatków rządowych. W tym sensie neutralność fiskalna oznacza, że ​​ogólna polityka fiskalna rządu jest neutralna w stosunku do zagregowanego popytu w gospodarce. Ponieważ rząd nie ma nadwyżki ani deficytu budżetowego, zgodnie z ekonomią keynesistowską tego typu polityka fiskalna nie zwiększy ani nie zmniejszy zagregowanego popytu.

Kontynuując przykład ulgi podatkowej na samochody w połączeniu ze wzrostem podatków od benzyny, jest oczywiste, że taka polityka jest również neutralna fiskalnie w sensie makroekonomicznym, pod warunkiem, że zwiększony popyt na nowe samochody zostanie zrównoważony zmniejszonym popytem na benzynę, a tym samym nie utworzy netto zmiana zagregowanego popytu.

Neutralność mikroekonomiczna

W sensie mikroekonomicznym neutralność fiskalna koncentruje się na idei, że polityka rządu może wpływać na indywidualne zachowania gospodarcze. W pewnym sensie neutralna polityka fiskalna to taka, która pozostawia jednostkom niezmienną decyzję o pracy, konsumpcji, oszczędzaniu, inwestowaniu lub angażowaniu się w inne działania gospodarcze.

Ten rodzaj neutralności fiskalnej koncentruje się na projektowaniu mechanizmów opodatkowania, ponieważ wydatki rządowe nigdy nie mogą wpływać na zachowania mikroekonomiczne. Kiedy rząd wydaje pieniądze na zakup prawdziwych dóbr i usług, siłą rzeczy wpływa to na ceny tych towarów i usług i usuwa je z rynku lub innych użytkowników, a ich wykorzystanie zmienia w ten sposób zachowanie innych uczestników rynku.

Po raz kolejny kontynuując powyższy przykład (ulga podatkowa na samochód i wyrównanie podatku od benzyny), taka polityka z pewnością nie jest neutralna fiskalnie w sensie mikroekonomicznym, ponieważ wpływa na konsumentów do zmiany ich zachowań ekonomicznych poprzez kupowanie większej liczby nowych samochodów i płacenie wyższych cen za benzyna.