Umowa kupna dotycząca redukcji emisji (ERPA)

Co to jest umowa kupna dotycząca redukcji emisji (ERPA)?

Umowa zakupu redukcji emisji (ERPA) to prawna umowa między podmiotami, które kupują i sprzedają kredyty węglowe. Kredyt węglowy to zezwolenie lub certyfikat, które pozwalają posiadaczowi na emitowanie dwutlenku węgla (CO 2 ) lub innych gazów cieplarnianych (GHG) do atmosfery.

W pewnym kompromisie nabywca uprawnień do emisji dwutlenku węgla płaci gotówką za prawo do emisji CO 2 powyżej poziomu przyznanego przez Protokół z Kioto, a sprzedawca otrzymuje gotówkę za obowiązek wyprodukowania mniejszej ilości CO 2. Aby zawrzeć tę umowę, obie strony muszą podpisać dokument ERPA.

Protokół z Kioto – podpisany w Kioto w Japonii w 1997 r. Przez 192 kraje uprzemysłowione – jest najbliższą rzeczą, jaką mamy, do działającego globalnego porozumienia w sprawie walki ze zmianami klimatycznymi. Kraje ratyfikujące Protokół z Kioto mają przypisany maksymalny limit poziomów emisji CO 2. Emisja kwoty większej niż wyznaczona będzie skutkować karą dla kraju naruszającego w postaci niższego limitu emisji na kolejny okres. Jeśli jednak kraj chce emitować więcej gazów cieplarnianych niż dopuszczalny limit (bez kary), może uczestniczyć w handlu uprawnieniami do emisji  za pomocą ERPA.

Zrozumienie umów zakupu dotyczących redukcji emisji (ERPA)

Umowa kupna dotycząca redukcji emisji zawarta między kupującym a sprzedawcą uprawnień do emisji dwutlenku węgla jest istotnym dokumentem dla twórców projektów kompensacji emisji dwutlenku węgla. Określa obowiązki, prawa i obowiązki w zakresie zarządzania ryzykiem projektowym. Określa również warunki handlowe projektu, w tym cenę, wielkość i harmonogram dostaw w zakresie redukcji emisji.

Standardy ERPA zostały określone przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Handlu Emisjami (IETA), organizację non-profit utworzoną w 1999 r. W celu obsługi firm zajmujących się handlem kredytami węglowymi.

ERPA na ogół obejmuje dwa kraje. Jednak może się to również zdarzyć między krajem a dużą korporacją. Często sprzedawca wdrożył nową technologię lub opracował nowy projekt, który, jak spodziewa się, obniży jego emisje gazów cieplarnianych, więc sprzedawca nie potrzebowałby tylu kredytów węglowych i mógłby zyskać na ich sprzedaży.

ERPA są często ratyfikowane przez kupujących i pośredników reprezentujących grupy społeczne. W takich przypadkach, chociaż ERPA jest wiążącą umową między kupującym a pośrednikiem, umowa między sprzedawcą a członkami społeczności jest często mniej jasna. Dlatego ważne jest, aby zapewnić, że jakiekolwiek porozumienie zawierane między poszczególnymi uczestnikami projektu a pośrednikiem jest odrębne i dobrze zrozumiałe dla wszystkich stron.

Jakie są elementy ERPA?

Istnieje wiele rodzajów dokumentów ERPA, z których każdy ma inny wpływ na projekt i jego uczestników. Niezależnie od ich indywidualnych specyfikacji, każdy ERPA powinien obejmować następujące kluczowe obszary:

• Ilość i cena redukcji emisji, które mają zostać dostarczone
• Harmonogram dostaw i płatności redukcji emisji
• Konsekwencje niedostarczenia: Co się stanie, jeśli sprzedawca nie dostarczy podanej ilości redukcji emisji? Jakie prośby może złożyć kupujący? Czy sprzedawca będzie musiał zapłacić karę?
• Konsekwencje zwłoki: Co się stanie, jeśli kupujący nie zapłaci za dostarczone redukcje emisji? Jeśli sprzedawca podaje fałszywe informacje? A może nastąpią zmiany w strukturze regulacyjnej kraju?
• Ogólne obowiązki sprzedawcy: Na przykład sprzedawca jest odpowiedzialny za przeprowadzenie weryfikacji i certyfikacji; wdrażanie planu monitorowania; ogólna obsługa projektu; i dostarczanie redukcji emisji kupującemu
• Ogólne obowiązki kupującego: Na przykład kupujący jest odpowiedzialny za założenie konta w celu otrzymania redukcji emisji; zapłacić za redukcje emisji; i komunikować się z odpowiednimi organami regulacyjnymi
• Ryzyko związane z projektem: czym one są? Kto jest odpowiedzialny za te zagrożenia? Czy można zarządzać ryzykiem?

Rynek handlu uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla

Kupowanie i sprzedawanie uprawnień do emisji dwutlenku węgla jest stosunkowo proste i można je porównać do kupna i sprzedaży akcji na giełdzie. Ponieważ transakcja odbywa się na papierze, zazwyczaj żadne aktywa fizyczne nie zmieniają właściciela; a jeśli masz dostęp do odpowiedniej ilości pieniędzy i odpowiedniej osoby do pomocy w handlu, to takie transakcje są stosunkowo nieskomplikowane.

Nowicjuszom w branży często trudno jest znaleźć odpowiednią firmę, za pośrednictwem której mogliby kupić lub sprzedać kredyty węglowe, a następnie zdecydować o ich cenie. Ważne jest również, aby zdawać sobie sprawę z rodzajów kredytów dostępnych na rynku i ich porównania.