Efekt Einhorna

Jaki jest efekt Einhorna?

Efekt Einhorna to gwałtowny spadek ceny akcji spółki notowanej na giełdzie, który często występuje natychmiast po tym, jak David Einhorn, zarządzający funduszami hedgingowymi,  publicznie obniża (stawia) akcje tej firmy.

Efekt Einhorna może też wystąpić w odwrotnej kolejności, gdy Einhorn nie wspomina o firmie, o której wcześniej wypowiadał się niedźwiedzie uwagi. Jeśli inwestorzy spodziewają się usłyszeć coś negatywnego od Einhorna, a potem tego nie robią, często traktują to jako pozytywny znak i cena akcji rośnie.

Jednak pozytywne wypowiedzi Einhorna na temat spółek nie powodują wzrostu cen ich akcji; zamiast tego efekt Einhorna ma zastosowanie głównie do akcji, które spodni (i podaje do wiadomości publicznej o tej krótkiej pozycji).

Zrozumienie efektu Einhorna

Einhorn założył swój fundusz hedgingowy w 1996 roku w wieku 27 lat, dzięki znacznej inwestycji ze strony rodziców. Zwiększył swoje aktywa, którymi zarządza, z 900 000 do 10 miliardów dolarów w ciągu następnych 18 lat, ze średnimi rocznymi zwrotami na poziomie prawie 20%. Oprócz wysokich zwrotów, jego fundusz hedgingowy znany jest z rygorystycznych badań i analiz. Pomimo jego reputacji jako krótkiego sprzedawcy, fundusz hedgingowy Einhorna jest ogólnie długi.

Niektóre ze słynnych filmów krótkometrażowych Einhorna obejmują ten z pożyczkodawcy Allied Capital z 2002 roku, który, jak twierdził, miał fałszywe zapisy księgowe. SEC ostatecznie okazał mu tak pięć lat później. W 2007 r. Dokonał również słynnego shortowania Lehman Brothers i powiedział inwestorom, że jest on nadmiernie lewarowany, o czym świat dowiedział się, gdy firma upadła w 2008 r. Einhorn jest znany z podejmowania odważnych i pozornie mało prawdopodobnych zakładów, które okazują się prawidłowe.

Mniej dramatyczny przykład efektu Einhorna niż scenariusze Allied i Lehman pojawił się w 2012 roku, kiedy Einhorn skrytykował Chipotle za możliwą praktykę zatrudniania nieudokumentowanych pracowników i zagrożenie konkurencyjne ze strony Taco Bell. Cena akcji Chipotle spadła o 7% w następnych minutach po analizie Einhorna.

Inny przykład w tym samym roku miał miejsce w przypadku firmy Martin Marietta Materials, dotyczącej kruszonego żwiru i kamienia, po tym, jak Einhorn zalecił skrócenie akcji w przemówieniu na konferencji badawczej Ira W. Sohn Investment Research. W tym samym roku firma Herbalife, zajmująca się suplementami diety, poczuła efekt Einhorna po tym, jak inwestorzy spekulowali, że skraca akcje na podstawie pytań, które zadał podczas rozmowy o zyskach.

Efekt Einhorna w ostatnich latach

Halo Einhorna zniknęło w ostatnich latach ze słabymi wynikami inwestycyjnymi. W styczniu 2019 roku CNBC poinformowało, że fundusz Einhorna stracił 34 procent w poprzednim roku.

W dniu 4 lipca 2018 r. Wall Street Journal poinformował, że aktywa w zarządzaniu Greenlight (AUM) spadły do ​​5,5 mld USD; dla porównania, AUM w 2014 roku przekroczyło 12 miliardów dolarów.

Rok 2017 był kolejnym rokiem poważnych słabych wyników – jego flagowy fundusz zwrócił zaledwie 1,6%, w porównaniu z 19,4% w przypadku indeksu S&P 500. W swoim corocznym liście akcjonariuszy na 2017 r. Einhorn wyjaśnia, co poszło nie tak. Fragment: „Największymi przegranymi w tym roku były nasze krótkie pozycje w„ koszyku bąbelkowym ”… [w tym] Amazon (+ 56%), athenahealth (+ 26%), Netflix (+ 55%) i Tesla (+ 46%), kiedy uważamy, że wszystkie te akcje były wycenione z niewielkim marginesem błędu przy wejściu w rok, a żadna nie osiągnęła dobrego wyniku lub nie spełniła podstawowych oczekiwań w 2017 r.

Z tymi typami jako spodenkami nie jest zaskoczeniem, że jego wpływ słabnie. Efekt Einhorna może całkowicie zniknąć, jeśli nadal będzie tracił w tak szokujący sposób. Z drugiej strony, jako inwestor wartościowy, może się pośmiać, jeśli jego analiza „zawyżonych” akcji okaże się poprawna.

Przykład efektu Einhorna

Najbardziej znanym przykładem efektu Einhorna był spadek kursu akcji Allied Capital o 11%, firmy określającej się mianem firmy zajmującej się rozwojem biznesu. Podczas swojego przemówienia Einhorn oskarżył Allied Capital o stosowanie technik „agresywnej wyceny” do wykorzystywania aktywów o słabych wynikach, takich jak Velocita, spółka telekomunikacyjna pomiędzy AT&T i Cisco, jako zyskowne podmioty. Sprzeciwił się również jego programowi „płatności w naturze”, w ramach którego otrzymał dług lub papiery wartościowe jako odsetki lub spłacił kapitał od swoich pożyczek. Taka praktyka groziła zawieszeniem go w przypadku niewywiązania się ze zobowiązań przez pożyczkobiorcę.