Dystrybucja w naturze

Co to jest dystrybucja w naturze?

Wypłata rzeczowa, zwana również wypłatą w naturze, to płatność dokonana w formie papierów wartościowych lub innego mienia, a nie w gotówce. Wypłata w naturze może mieć miejsce w kilku różnych sytuacjach, w tym przy wypłacie dywidendy lub spadku lub przy wyjściu papierów wartościowych z konta odroczonego podatkowo. Może również odnosić się do przekazania aktywów beneficjentowi w zamian za możliwość zlikwidowania pozycji i przekazania gotówki.

Zrozumienie dystrybucji w naturze

Inwestorzy mogą inwestować w firmę, kupując obligacje lub akcje. Obligacje dają inwestorom zwrot w postaci wypłaty odsetek. Akcje przynoszą inwestorom zwrot w postaci dywidend i wzrostu cen akcji. Dywidenda lub wykup akcji to dystrybucja gotówki do inwestorów.

Ogólnie rzecz biorąc, firmy, które dobrze sobie radzą, wypłacają zdrowe i rosnące dywidendy. Firmy te również odkupują akcje. Firmy o malejących dochodach mogą zostać zmuszone do odkupienia akcji lub wypłaty dywidendy pożyczonymi środkami. Inną alternatywą jest wypłata dywidend w naturze.

Wypłaty nie zawsze są w gotówce

Nie wszystkie wypłaty dokonywane są w gotówce; niektóre są wykonane w naturze. Najpowszechniejsza forma wypłaty w naturze występuje, gdy firma wypłaca dywidendę w akcjach, a nie w gotówce. Z powodów podatkowych można również zastosować wypłatę w naturze. W niektórych sytuacjach otrzymanie wycenionej nieruchomości bezpośrednio może skutkować niższym rachunkiem podatkowym w porównaniu ze sprzedażą nieruchomości i otrzymaniem wartości nieruchomości w gotówce.

Niektóre fundusze zapewniają inwestorom wypłaty rzeczowe po osiągnięciu określonego progu. Jeżeli inwestor umorzy tytuły uczestnictwa funduszu powyżej progu, pozostała część wartości wykupu jest płacona w naturze w postaci udziałów funduszu. Ma to na celu zapobieżenie dużym uderzeniom podatkowym w przypadku dużej aktywności umorzeniowej.

Zalety dystrybucji w naturze

Wypłaty rzeczowe są korzystne nie tylko dla firmy. Inwestorzy na kontach z odroczonym podatkiem lubią otrzymywać wypłaty w naturze, ponieważ pomagają obniżyć podatki. Z tego powodu osoby dziedziczące akcje zazwyczaj otrzymują je w naturze. Inwestorzy z indywidualnymi planami emerytalnymi mogą również pobierać wypłaty w naturze – zwłaszcza w przypadku wymaganych minimalnych wypłat (RMD), które muszą przyjąć. W rzeczywistości wypłaty w naturze mogą być wykorzystane dla całego RMD. Oznacza to, że ludzie mogą wyjąć akcje i obligacje z konta jako dystrybucję bez ich likwidacji.

Inwestorzy, którzy chcą zachować w pełni zainwestowane rachunki, mogą uznać to za cenną opcję. Wypłaty w naturze są również dobre w przypadku akcji, które są niedowartościowane lub mogą znacznie wzrosnąć. Pozwala to inwestorowi odnotować zysk ze wzrostu ceny akcji jako zysk kapitałowy, a nie zwykły dochód, który jest na ogół opodatkowany według wyższej stawki.

Wypłaty w naturze są również preferowaną metodą dystrybucji wpływów w dziedzinie kapitału podwyższonego ryzyka i kapitału prywatnego. Zamiast likwidować udziały i dokonywać wypłat gotówki na rzecz komandytariuszy, fundusze przekazują inwestorom równoważne papiery wartościowe, aby uniknąć podatku od zysków kapitałowych z tytułu likwidowanych udziałów.

Dystrybucje rzeczowe w nieruchomościach i trustach

Wypłaty w naturze przy transakcjach dotyczących nieruchomości nie mogą być zwolnione z podatku od zysków kapitałowych. Firma lub organizacja dokonująca dystrybucji majątku w naturze zamiast gotówki nadal będzie musiała zapłacić podatek od zysków kapitałowych poniesiony w wyniku wzrostu ceny nieruchomości.

Podobny przypadek ma miejsce w przypadku transferów dokonywanych do majątków lub trustów dokonywanych przez osadnika. Takie transfery aktywów podlegają opodatkowaniu, w związku z czym rozliczający jest zobowiązany do wykazania zysków lub strat kapitałowych (oraz należnego podatku, jeśli taki istnieje) w zeznaniach podatkowych.