Dirks Test
Co to jest test Dirksa?
Test Dirks (zwany również testem korzyści osobistych) jest standardem stosowanym przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) w celu ustalenia, czy ktoś, kto otrzymuje informacje poufne i działa na ich podstawie (tippee), jest winny wykorzystywania informacji poufnych. Test Dirks szuka dwóch kryteriów: 1) czy dana osoba naruszyła zaufanie firmy (złamała zasady poufności poprzez ujawnienie istotnych niepublicznych informacji) oraz 2) czy osoba ta zrobiła to świadomie.
Tippee mogą zostać uznane za winne wykorzystywania informacji poufnych, jeśli wiedzieli lub powinni byli wiedzieć, że wywrotka dopuściła się naruszenia napiwki w różny sposób w zależności od tego, czy napiwki są udzielane krewnym i znajomym, czy nieznajomym.
Kluczowe wnioski
- Test Dirks jest standardem stosowanym przez SEC i amerykański system sądowy w celu ustalenia, czy osoba, która otrzymuje informacje poufne i działa na ich podstawie (znana również jako „tipee”), jest winna wykorzystywania informacji poufnych.
- Test Dirks wywodzi się ze sprawy Sądu Najwyższego z 1983 r., Dirks przeciwko SEC, która ustanowiła schemat oceny wykorzystywania informacji poufnych.
- Sąd Najwyższy orzekł, że tipee przyjmuje powierniczy obowiązek osoby posiadającej dostęp do informacji poufnych, aby nie handlować istotnymi informacjami niepublicznymi, jeśli wiedział lub powinien był wiedzieć o naruszeniu przez osobę wewnętrzną.
- Nie ma naruszenia obowiązku powierniczego, chyba że osoba mająca dostęp do informacji poufnych poda wskazówki dla własnej korzyści, co odnosi się do tego, czy osoba posiadająca dostęp do informacji poufnych odniesie osobiste korzyści – bezpośrednio lub pośrednio – z ich ujawnienia.
- Przykładami korzyści osobistych może być udzielenie napiwku w zamian za gotówkę, wzajemne informacje lub korzyść dla reputacji.
Zrozumienie testu Dirks
Test Dirksa został nazwany na cześć sprawy Sądu Najwyższego z 1983 r.Dirks przeciwko SEC. Orzeczenie Sądu Najwyższego uchyliło stwierdzenie sądu niższej instancji o wotum nieufności SEC wobec Raymonda Dirksa, analityka papierów wartościowych, który występował jako demaskator w sprawie oszustwa w renomowanej firmie ubezpieczeniowej.
Test Dirksa ustalił warunki, na jakich tippees mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności za wykorzystywanie informacji poufnych. Osoba fizyczna nie musi w rzeczywistości angażować się w handel, aby być winnym istotnych niepublicznych informacji o firmie wystarczy, aby ponosić odpowiedzialność za nielegalne wykorzystanie informacji poufnych.
Istotne informacje niepubliczne
Przykłady istotnych informacji niepublicznych obejmują:
- Wcześniejsze informacje o nadchodzącym raporcie o zarobkach
- Wcześniejsze informacje o zbliżającej się pierwszej ofercie publicznej, fuzji lub przejęciu, wykupie akcji lub podziale akcji
- Wcześniejsze informacje na temat decyzji Agencji ds. Żywności i Leków dotyczącej nowego leku farmaceutycznego
Tego typu informacje mogą mieć duży wpływ na cenę akcji firmy, powodując jej wahania w górę lub w dół w ciągu kilku sesji giełdowych. Niektórzy handlowcy próbują wykorzystać tę zaawansowaną wiedzę, kupując lub sprzedając papier wartościowy, zanim informacje zostaną podane do wiadomości publicznej.
Nie trzeba być kierownikiem ani pracownikiem firmy, aby być winnym nielegalnego wykorzystywania informacji poufnych. Przyjaciele i członkowie rodziny, którzy mają dostęp do takich informacji i ujawniają je, również mogą zostać oskarżeni o popełnienie czynu niezgodnego z prawem.
Zasady SEC nakładają na osoby wewnętrzne firmy obowiązek ujawniania swoich transakcji. Muszą ujawnić początkową własność, zakupy i sprzedaż;i ceny transakcyjne.
Uwagi specjalne
Kluczowym skutkiem decyzjiDirks v. SEC było ustanowienie planu oceny wykorzystywania informacji poufnych. Sąd Najwyższy orzekł, że tipee może przyjąć powierniczy obowiązek osoby posiadającej dostęp do informacji poufnych wobec akcjonariuszy korporacji,aby nie handlowali istotnymi niepublicznymi informacjami, jeśli typer wie lub powinien był wiedzieć o naruszeniu przez osobę wewnętrzną.
Trybunał orzekł, że nie ma miejsca żadne naruszenie, chyba że osoba posiadająca dostęp do informacji poufnych naprowadzi na własną korzyść, a nie na osobistą korzyść tipee. Istnieje kilka rzeczy, które mogą stanowić osobistą korzyść dla wywrotki. Obejmuje to dostarczenie napiwku w zamian za gotówkę, wzajemne informacje lub korzyści dla reputacji, które, jak przewiduje wywrotka, doprowadzą do przyszłych zarobków. Trybunał orzekł, że napiwki dla krewnych lub przyjaciół, którzy handlują, są uznawane za prezenty w postaci poufnych informacji, a także stanowią osobistą korzyść dla osoby mającej dostęp do informacji poufnych.
Test Dirks zapewnia również ochronę tym, których zadaniem jest wykrywanie i analizowanie informacji dostarczanych przez pracowników firmy. Obejmuje toanalityków rynkowych ifinansowych, którzy w trakcie wykonywania swoich obowiązków otrzymują napiwek umożliwiający ujawnienie oszustwa. W takim przypadku tippee nie odnosi osobistych korzyści i nie byłby odpowiedzialny za wykorzystywanie informacji poufnych.
Przykład testu Dirks z prawdziwego świata
W kolejnych sprawach sądowych,US przeciwko Newmanowi iUS przeciwko Salmanowi, skupienie się na definicji „korzyści osobistej” zapewniło wyjaśnienie testu Dirksa. Mathew Martoma, były menedżer portfela w dużym funduszu hedgingowym, został w 2014 roku skazany za handel informacjamipoufnymiobejmującymi akcje firmy biotechnologicznej prowadzącej kluczowe badania leku na chorobę Alzheimera.
Jego prawnicy odwołali się od wyroku skazującego, twierdząc, że wywrotka, wybitny lekarz i badacz z Uniwersytetu Michigan, nie otrzymała osobistej korzyści za udostępnienie Martomie istotnych niepublicznych danych. Jednak federalny sąd apelacyjny podtrzymał przekonanie w 2017 roku, powołując się, że co najmniej jedna wywrotka otrzymał osobiste korzyści z ujawniania informacji poufnych w postaci $ 70.000 opłat konsultingowych. W związku z tym średnia Dirks został spełniony, a sąd apelacyjny potwierdził 2014 przekonanie.