Wiercenie kierunkowe
Co to jest wiercenie kierunkowe?
Odwierty kierunkowe to technika stosowana przez firmy wydobywające ropę w celu uzyskania dostępu do ropy w podziemnych złożach. Większość szybów naftowych znajduje się nad docelowym zbiornikiem, więc dostęp do nich wymaga wiercenia pionowego od powierzchni do studni poniżej. Jednak wiercenie kierunkowe jest inne, ponieważ polega na wierceniu pod kątem innym niż pionowy, w tym poziomym.
Główną zaletą wierceń kierunkowych jest to, że umożliwiają one firmom eksploatację wielu złóż ropy za pomocą jednego odwiertu, zmniejszając w ten sposób całkowity koszt wiercenia, jednocześnie ograniczając wpływ wierceń na środowisko.
Kluczowe wnioski
- Odwierty kierunkowe to praktyka uzyskiwania dostępu do podziemnych rezerw ropy lub gazu poprzez wiercenie w kierunku innym niż pionowy.
- Wiercenie kierunkowe zwiększa wydajność wydobycia ropy i gazu, a także może zmniejszyć wpływ wiercenia na środowisko.
- Chociaż wiercenie kierunkowe jest stosowane od lat dwudziestych XX wieku, nowoczesne udoskonalenia technologiczne tej techniki zwiększyły jej dokładność i bezpieczeństwo.
Jak działa wiercenie kierunkowe
Wiercenie kierunkowe może być szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy podziemny zbiornik ma nietypowy kształt, a wejście pionowe jest uważane za niepraktyczne. Wiercenie kierunkowe może być lepsze niż wejście pionowe ze względu na obawy mieszkańców mieszkających w pobliżu miejsc wierceń powierzchniowych. Ograniczając liczbę wykorzystywanych odwiertów powierzchniowych, wiercenia kierunkowe mogą sprawić, że proces wydobycia ropy naftowej będzie mniej uciążliwy dla innych interesariuszy.
Ponieważ wiercenie kierunkowe może pozwolić na wykorzystanie jednego odwiertu do uzyskania dostępu do wielu podziemnych zbiorników, może umożliwić firmom naftowym eksplorację mniejszych i mniej sprawdzonych złóż, do których dostęp w innym przypadku nie byłby opłacalny. Oprócz umożliwienia firmom dostępu do rezerw, które w innym przypadku byłyby niedostępne, wiercenia kierunkowe mogą również przyczynić się do bezpieczeństwa na miejscu. Tworząc odwierty daleko przed daną kopalnią, wiercenia kierunkowe mogą pozwolić firmom zmniejszyć ryzyko pęknięć gazu podczas opracowywania nowego odwiertu.
Z drugiej strony wiercenie kierunkowe może komplikować eksploatację odwiertów, zwłaszcza jeśli odwiert jest wykopany pod kątem 40 stopni lub większym.
Praktyka wierceń kierunkowych jest stosowana w przemyśle naftowym i gazowym od lat dwudziestych XX wieku. We wczesnych latach wiercenia kierunkowego wymagały użycia tego samego podstawowego wyposażenia, co odwierty pionowe, z tym wyjątkiem, że samo wiercenie odbywało się pod kątem innym niż pionowy. Nowoczesne techniki wiercenia kierunkowego udoskonaliły ten proces, używając wierteł, które mogą się wyginać, aby lepiej dopasować się do kątów niepionowych. Dodatkowe technologie, takie jak zastosowanie dysz hydraulicznych, które regulują i prowadzą kierunek wiercenia, dodatkowo poprawiły wydajność i niezawodność tego procesu.
Obecnie operatorzy wiertnic mogą używać komputerów do regulacji kąta wiertła w czasie rzeczywistym, a nawet mogą używać sygnałów GPS do dokładnego określenia lokalizacji pola naftowego i gazowego. Korzystając z zaawansowanych programów, inżynierowie mogą tworzyć trójwymiarowe modele pól naftowych w celu określenia optymalnej lokalizacji odwiertu, a także najlepszego możliwego punktu wejścia, na którym należy skoncentrować wiercenie kierunkowe.