Współczynnik obciążenia
Jaki jest współczynnik zależności?
Współczynnik obciążenia jest miarą liczby osób pozostających na utrzymaniu w wieku od zera do 14 lat oraz w wieku powyżej 65 lat w porównaniu z całą populacją w wieku od 15 do 64 lat. Ten wskaźnik demograficzny daje wgląd w liczbę osób w wieku nieprodukcyjnym w porównaniu z liczba osób w wieku produkcyjnym. Służy również do zrozumienia względnego obciążenia ekonomicznego siły roboczej i ma konsekwencje dla opodatkowania. Współczynnik obciążenia jest również nazywany współczynnikiem obciążenia ogółem lub współczynnikiem obciążenia młodzieży.
Kluczowe wnioski
- Współczynnik obciążenia jest demograficzną miarą stosunku liczby osób pozostających na utrzymaniu do całkowitej liczby ludności w wieku produkcyjnym w kraju lub regionie.
- Wskaźnik ten nakreśla obraz składu populacji w porównaniu z jej siłą roboczą i może rzucić światło na konsekwencje podatkowe uzależnienia.
- Wraz ze wzrostem ogólnego wieku populacji stosunek ten można zmienić, aby odzwierciedlić zwiększone potrzeby związane ze starzeniem się populacji.
Wzór na współczynnik zależności to
Co mówi współczynnik zależności?
Wysoki współczynnik obciążenia oznacza, że osoby w wieku produkcyjnym i cała gospodarka są bardziej obciążone wspieraniem starzejącej się populacji. Wskaźnik obciążenia młodzieży obejmuje osoby poniżej 15 roku życia, a wskaźnik obciążenia osób starszych dotyczy osób powyżej 64 roku życia.
Współczynnik obciążenia koncentruje się na oddzieleniu osób w wieku produkcyjnym, uznawanym za osoby w wieku od 15 do 64 lat, od osób w wieku nieprodukcyjnym. Zapewnia to również rozliczenie osób, które mają potencjał do uzyskiwania własnego dochodu i które najprawdopodobniej nie osiągną własnego dochodu.
Różne przepisy dotyczące zatrudnienia sprawiają, że jest mało prawdopodobne, aby osoby w wieku poniżej 15 lat zostały zatrudnione za jakiekolwiek dochody osobiste. Osoba, która ukończyła 64 lata, jest ogólnie uważana za osobę w normalnym wieku emerytalnym i niekoniecznie oczekuje się, że będzie częścią siły roboczej. To właśnie brak potencjału dochodowego na ogół kwalifikuje osoby poniżej 15 roku życia i powyżej 64 lat jako osoby pozostające na utrzymaniu, ponieważ często konieczne jest, aby otrzymały wsparcie z zewnątrz, aby zaspokoić ich potrzeby.
Analiza wskaźników zależności
Współczynniki zależności są generalnie weryfikowane w celu porównania odsetka całej populacji, sklasyfikowanej jako wiek produkcyjny, który będzie wspierać resztę populacji w wieku niepracującym. Zapewnia to ekonomistom przegląd umożliwiający śledzenie zmian w populacji. Wraz ze wzrostem odsetka niepracujących obywateli, osoby pracujące prawdopodobnie będą podlegać zwiększonym podatkom w celu zrekompensowania większej populacji niesamodzielnej.
Czasami współczynnik zależności jest dostosowywany, aby odzwierciedlić dokładniejszą zależność. Wynika to z faktu, że osoby powyżej 64 roku życia często wymagają większej pomocy rządowej niż osoby pozostające na utrzymaniu w wieku poniżej 15 lat. Wraz ze wzrostem ogólnego wieku populacji stosunek ten można przesunąć, aby odzwierciedlić zwiększone potrzeby związane ze starzeniem się populacji.
Przykład współczynnika zależności
Na przykład załóżmy, że mityczny kraj Investopedialand ma populację 1000 osób, a jest ich 250 dzieci poniżej 15 roku życia, 500 osób w wieku od 15 do 64 i 250 osób w wieku 65 lat i starszych. Współczynnik obciążenia młodzieży wynosi 50%, czyli 250/500.
Ograniczenia współczynnika zależności
Współczynnik obciążenia uwzględnia wiek tylko przy określaniu, czy dana osoba jest aktywna zawodowo. Inne czynniki mogą decydować o tym, czy dana osoba jest aktywna zawodowo, oprócz wieku, w tym status studenta, choroba lub niepełnosprawność, rodzice pozostający w domu, wcześniejsza emerytura i długotrwale bezrobotni. Ponadto niektóre osoby decydują się kontynuować pracę po ukończeniu 64 lat.