W jaki sposób rząd Stanów Zjednoczonych mierzy wzrost gospodarczy?

Najbardziej rozpowszechnionym miernikiem krajowego wzrostu gospodarczego jest produkt krajowy brutto lub PKB. Rząd USA zbiera i opracowuje dane gospodarcze za pośrednictwem Biura Statystyki Pracy (BLS). Po uporządkowaniu danych są one wykorzystywane przez Biuro Analiz Ekonomicznych, czyli BEA, które jest częścią Departamentu Handlu, do szacowania PKB i dochodu narodowego. PKB jest używany przez Biały Dom i Kongres do przygotowania budżetu federalnego. Jest również używany przez Rezerwę Federalną do prowadzenia polityki pieniężnej. Nawet ekonomiści, którzy rozumieją statystyczne ograniczenia PKB, nadal traktują go jako miernik wzrostu gospodarczego.

Co to jest PKB?

Trudno jest zmierzyć wyniki gospodarcze i wzrost. Gospodarka jest po prostu zbyt złożona i zbyt niepewna, aby naprawdę zrozumieć, o ile większa lub silniejsza jest w obecnym czasie niż rok wcześniej. Statystycy i ekonomiści kompensują to, używając całkowitych wydatków jako wskaźnika całkowitej produkcji produkcyjnej.

Tutaj pojawia się produkt krajowy brutto; PKB śledzi wartość pieniężną wszystkich gotowych towarów i usług wyprodukowanych w Stanach Zjednoczonych przez określony czas. Aby zobaczyć, jak to działa, rozważ uproszczoną gospodarkę z tylko dwoma towarami: stalą i pszenicą. Załóżmy, że w 2013 roku sumaryczna wartość pieniężna wszystkich produktów z pszenicy wynosiła 40 milionów dolarów, a sumaryczna wartość pieniężna wszystkich produktów stalowych wynosiła 100 milionów dolarów. PKB tej prostej gospodarki w 2013 roku wyniósł 140 milionów dolarów.

Załóżmy teraz, że produkcja pszenicy podwoiła się, ale produkcja stali pozostała na stałym poziomie w 2014 r. PKB w 2014 r. Wyniósłby 180 milionów dolarów, czyli 80 milionów dolarów plus 100 milionów dolarów. Wzrost gospodarczy w latach 2013–2014 pod względem PKB wyniósł około 28%.

PKB mierzy produkcję, a nie sprzedaż

Według BEA miara produkcji oparta jest na towarach wyprodukowanych zamiast towarów sprzedanych. Jeśli nowy telewizor zostanie wyprodukowany w 2014 r. I sprzedany w 2015 r., Jego wartość produkcyjna będzie wliczać się do PKB w 2014 r. Telewizja jest raportowana w bieżących stanach na sprawozdaniach finansowych producenta. Jeśli konsument odsprzeda telewizor później w 2015 r., PKB nie ulegnie zmianie. Dzieje się tak, ponieważ w rzeczywistości nie miała miejsca żadna nowa produkcja.

PKB śledzi dobra końcowe, a nie dobra kapitałowe

Ekonomiści rozróżniają dobra pośrednie i końcowe. Towary końcowe są również nazywane towarami konsumpcyjnymi. Towar konsumpcyjny to rzecz nieprzeznaczona do wykorzystania na etapach produkcji dla innego towaru. Ma to na celu zapobieżenie podwójnemu lub potrójnemu liczeniu towaru.

Rozważ pomarańczę. Czy jest to dobro konsumpcyjne czy kapitał, czy raczej dobro pośrednie? To zależy od tego, kto kupuje pomarańczę iw jakim celu. Jeśli klient spożywczy kupuje pomarańczę i ją zjada, jest ona dobrem konsumpcyjnym. Jeśli zamiast tego producent soku kupi pomarańczę, umieści ją w swoim ekwipunku i użyje do sprzedaży soku, pomarańcza jest dobrem kapitałowym. Tak czy inaczej, wyprodukowano tylko jedną pomarańczę i tylko końcowa sprzedaż tej pomarańczy wlicza się do PKB.

PKB nominalny i PKB realny

Rząd publikuje dane o rzeczywistym i nominalnym PKB. Rzeczywisty PKB jest bardziej wiarygodny, ponieważ dyskontuje aktualne dane PKB za pomocą stopy inflacji. W przeciwnym razie spadek wartości pieniądza mógłby podnieść PKB bez żadnej dodatkowej produkcji ekonomicznej.