Spadek krzywej
Co to jest krzywa spadku?
Krzywa spadku to metoda szacowania rezerw i przewidywania tempa wydobycia ropy lub gazu. Zwykle pokazuje tempo, w jakim oczekuje się spadku produkcji w okresie użytkowania zasobu energetycznego.
Kluczowe wnioski
- Krzywa spadku to metoda szacowania rezerw i przewidywania tempa wydobycia ropy lub gazu.
- Krzywa spadku jest metodą używaną do określenia szacowanego ostatecznego odzysku (EUR) dla rezerw ropy naftowej lub gazu.
- Bazując przede wszystkim na warunkach odwiertu, do przyszłego trendu można zastosować trzy rodzaje krzywych spadku: wykładniczy, hiperboliczny i harmoniczny.
Znajomość krzywej spadku może pomóc producentowi w oszacowaniu ilości rezerw ropy naftowej, które mogą pochodzić ze studni w okresie jej użytkowania, obecnej i przyszłej wartości odwiertu oraz tempa, w jakim aktywa powinny tracić na wartości w księgach firmy. Podsumowując, krzywa spadku może również pomóc w określeniu tempa produkcji dla całego zbiornika lub nawet wielu zbiorników.
Jak działa krzywa spadku
Krzywa spadku jest metodą stosowaną do określenia szacowanego ostatecznego odzysku (EUR) dla rezerw ropy naftowej lub gazu. Obliczenie to opiera się na zestawie równań, które amerykański geolog JJ Arps opracował w 1945 r. Niezwykle ważne jest, aby projekty wiertnicze spełniały dopuszczalny próg EUR, aby można było uznać je za opłacalne i opłacalne.
Teoretycznie krzywa spadku może dotyczyć większości odwiertów w branży. U podstaw równań krzywej spadku leży oczekiwanie, że dobra produkcja zazwyczaj przebiega według trzyczęściowego wzoru.
- W początkowej fazie produkcji przepływ ropy lub gazu pozostaje względnie stały, ponieważ ciśnienie pozostaje prawie stałe.
- Następnie mamy do czynienia z okresem przejściowym, w którym przepływ ropy naftowej lub gazu gwałtownie spada wraz ze spadkiem ilości aktywów podlegających odzyskowi i ciśnienia w odwiercie.
- Wreszcie aktywa wyczerpują się do poziomu, na którym zbliżają się do określonych granic studni.
Równania krzywej spadku Arps najczęściej odnoszą się do fazy produkcji z określonymi granicami.
Obliczanie krzywej spadku obejmuje dopasowywanie krzywej w celu interpolacji przyszłego tempa produkcji w oparciu o poziomy produkcji z przeszłości. Dlatego do oszacowania przewidywanego trendu potrzebny jest dość długi okres danych szeregów czasowych. Równania krzywej spadku zakładają również, że wiele zmiennych związanych z produkcją i eksploatacją pozostaje niezmiennych przez cały okres eksploatacji zasobu odwiertu. Bazując głównie na warunkach studni, do przyszłego trendu można zastosować trzy rodzaje krzywych spadku: wykładniczy, hiperboliczny i harmoniczny.
Plusy i minusy krzywej spadku
Analiza krzywej spadku może być prostszym sposobem oszacowania poziomów produkcji w porównaniu z bardziej złożonymi symulacjami. Jednak użycie krzywej spadku może być również mniej dokładne niż symulacje.
Korzystanie z krzywą spadek ma kilka niedociągnięć, w tym, że można go lekceważyć rezerw ropy naftowej, nie doceniają szybkości produkcji i przecenić zbiornika wydajność. Ponieważ opiera się na danych z przeszłości, krzywa spadku nie uwzględnia zmian w zakresie robocizny, wyposażenia i technologii, które mogłyby wpłynąć na wskaźniki produkcji. Nie może również uwzględniać prawdopodobieństwa zmian geologicznych, które w pewnym stopniu mogą obejmować bardziej złożone modele. Jednak równania Arps są nadal w użyciu.