Deficyt na rachunku bieżącym
Co to jest deficyt na rachunku bieżącym?
Deficyt na rachunku obrotów bieżących jest miarą handlu kraju, w którym wartość towarów i usług, które importuje, przekracza wartość produktów, które eksportuje. Rachunek bieżący obejmuje dochody netto, takie jak odsetki i dywidendy, oraz transfery, takie jak pomoc zagraniczna, chociaż te składniki stanowią tylko niewielki procent całkowitego rachunku bieżącego. Rachunek bieżący reprezentuje transakcje zagraniczne danego kraju i, podobnie jak rachunek kapitałowy, jest składnikiem bilansu płatniczego kraju (BOP).
Kluczowe wnioski
- Deficyt na rachunku obrotów bieżących wskazuje, że kraj importuje więcej niż eksportuje.
- Gospodarki wschodzące często mają nadwyżki, a kraje rozwinięte mają tendencję do deficytu.
- Deficyt na rachunku obrotów bieżących nie zawsze szkodzi gospodarce danego kraju – zadłużenie zagraniczne może zostać wykorzystane do finansowania lukratywnych inwestycji.
Zrozumieć deficyt na rachunku bieżącym
Kraj może zmniejszyć swoje istniejące zadłużenie, zwiększając wartość swojego eksportu w stosunku do wartości importu. Może nakładać ograniczenia na import, takie jak cła lub kontyngenty, lub może podkreślać polityki promujące eksport, takie jak zastępowanie importu, industrializacja lub polityki poprawiające globalną konkurencyjność firm krajowych. Kraj może również wykorzystać politykę pieniężną do poprawy wyceny krajowej waluty w stosunku do innych walut poprzez dewaluację, co zmniejsza koszty eksportu kraju.
Podczas gdy istniejący deficyt może oznaczać, że kraj wydaje ponad swoje możliwości, posiadanie deficytu na rachunku bieżącym nie jest z natury niekorzystne. Jeśli kraj wykorzystuje zadłużenie zewnętrzne do finansowania inwestycji, które przynoszą wyższe zyski niż oprocentowanie długu, kraj ten może pozostać wypłacalny, mając deficyt na rachunku bieżącym. Jeśli jednak jest mało prawdopodobne, aby kraj pokrył obecny poziom zadłużenia przyszłymi strumieniami dochodów, może stać się niewypłacalny.
Deficyty w gospodarkach rozwiniętych i wschodzących
Deficyt na rachunku obrotów bieżących reprezentuje ujemną sprzedaż netto za granicą. Kraje rozwinięte, takie jak Stany Zjednoczone, często mają deficyty, podczas gdy w gospodarkach wschodzących często występują nadwyżki na rachunku obrotów bieżących. Kraje zubożałe mają tendencję do zadłużania się na rachunku bieżącym.
Przykład deficytu na rachunku bieżącym w świecie rzeczywistym
Wahania na rachunku bieżącym kraju są w dużej mierze zależne od sił rynkowych. Nawet kraje, które celowo utrzymują deficyt, charakteryzują się zmiennością deficytu. Na przykład Wielka Brytania odnotowała spadek istniejącego deficytu po wynikach głosowania nad Brexitem w 2016 roku.
Wielka Brytania ma tradycyjnie deficyt, ponieważ jest krajem, który wykorzystuje wysokie zadłużenie do finansowania nadmiernego importu. Znaczną część eksportu kraju stanowią towary, a spadające ceny surowców skutkują niższymi dochodami firm krajowych. Ta redukcja przekłada się na mniejsze dochody napływające z powrotem do Wielkiej Brytanii, zwiększając deficyt na rachunku obrotów bieżących.
Jednak po tym, jak funt brytyjski stracił na wartości w wyniku głosowania nad Brexitem, które odbyło się 23 czerwca 2016 r., Słabszy funt zmniejszył istniejące zadłużenie kraju. Spadek ten nastąpił, ponieważ zarobki w dolarach zamorskich były wyższe w przypadku krajowych spółek surowcowych, co skutkowało większym napływem gotówki do kraju.