Definicja zdarzenia kredytowego
Co to jest zdarzenie kredytowe?
Zdarzenie kredytowe to nagła i namacalna (negatywna) zmiana zdolności kredytobiorcy do wywiązania się ze zobowiązań płatniczych, która powoduje rozliczenie w ramach umowy swapu ryzyka kredytowego (CDS). CDS jest kredytowym pochodnym produktem inwestycyjnym na podstawie umowy między dwiema stronami. W przypadku swapu ryzyka kredytowego kupujący dokonuje okresowych płatności na rzecz sprzedającego w celu ochrony przed zdarzeniami kredytowymi, takimi jak niewypłacalność. W tym przypadku domyślnym jest zdarzenie, które spowodowałoby rozliczenie kontraktu CDS.
Możesz myśleć o CDS jako o ubezpieczeniu mającym na celu ochronę kupującego poprzez przeniesienie ryzyka zdarzenia kredytowego na osobę trzecią. Swapy ryzyka kredytowego nie są regulowane i są sprzedawane za pośrednictwem pośredników.
Od kryzysu kredytowego w 2008 r. Wiele mówi się o przebudowie i regulacji rynku CDS. Może się to w końcu urzeczywistnić wraz z zaproponowanymi przez ISDA w 2019 r. Zmianami w definicjach kredytowych instrumentów pochodnych z 2014 r., Które dotyczą kwestii związanych z „ściśle dopasowanymi zdarzeniami kredytowymi”.
Rodzaje wydarzeń kredytowych
Trzy najczęstsze zdarzenia kredytowe, zgodnie z definicją Międzynarodowego Stowarzyszenia Swapów i Derywatów (ISDA), to 1) ogłoszenie upadłości, 2) zaleganie ze spłatą oraz 3) restrukturyzacja zadłużenia. Mniej powszechnymi zdarzeniami kredytowymi są niewywiązanie się ze zobowiązania, przyspieszenie zobowiązania oraz jego odrzucenie / moratorium.
- Upadłość jest procesem prawnym i odnosi się do niezdolności osoby lub organizacji do spłaty zaległych długów. Zasadniczo dłużnik (lub rzadziej wierzyciel) składa wniosek o ogłoszenie upadłości. Firma, która jest bankrutem, jest również niewypłacalna.
- Zwłoka w spłacie jest szczególnym zdarzeniem i odnosi się do niezdolności osoby lub organizacji do terminowej spłaty swoich długów. Ciągłe opóźnienia w płatnościach mogą być prekursorem bankructwa. Zaleganie ze spłatą i bankructwo są często mylone ze sobą: upadłość oznacza dla wierzycieli, że nie będziesz w stanie spłacić ich w całości; brak płatności oznacza dla wierzycieli, że nie będziesz w stanie spłacić należności w terminie.
- Restrukturyzacja zadłużenia oznacza zmianę warunków zadłużenia, co powoduje, że jest on mniej korzystny dla dłużników. Typowe przykłady restrukturyzacji zadłużenia obejmują obniżenie kwoty głównej do spłaty, spadek stopy kuponu, odroczenie zobowiązań płatniczych, dłuższy termin zapadalności lub zmianę priorytetu płatności.
Zrozumienie zdarzeń kredytowych i swapów ryzyka kredytowego
Swap ryzyka kredytowego to transakcja, w której jedna strona, „nabywca ochrony”, płaci drugiej stronie, „sprzedającemu ochronę”, szereg płatności w okresie obowiązywania umowy. Zasadniczo kupujący zawiera formę ubezpieczenia od możliwości, że dłużnik doświadczy zdarzenia kredytowego, które zagroziłoby jego zdolności do wywiązania się ze zobowiązań płatniczych.
Chociaż CDS wyglądają podobnie do ubezpieczenia, nie są one rodzajem ubezpieczenia. Są raczej opcjami, ponieważ stawiają na to, czy zdarzenie kredytowe nastąpi, czy nie. Ponadto CDS nie posiadają analizy ubezpieczeniowej i aktuarialnej typowego produktu ubezpieczeniowego; opierają się raczej na sile finansowej podmiotu emitującego składnik aktywów (pożyczkę lub obligację ).
Zakup CDS może stanowić zabezpieczenie, jeśli kupujący jest narażony na dług bazowy pożyczkobiorcy; ale ponieważ kontrakty CDS są przedmiotem obrotu, strona trzecia może się o to założyć
- wzrosłyby szanse na zdarzenie kredytowe, w którym to przypadku wartość CDS wzrosłaby; lub
- faktycznie nastąpi zdarzenie kredytowe, które doprowadziłoby do opłacalnego rozliczenia gotówkowego.
Jeżeli w okresie obowiązywania umowy nie wystąpi żadne zdarzenie kredytowe, sprzedawca otrzymujący składkę od kupującego nie musiałby rozliczać umowy, a zamiast tego korzystałby z otrzymywania premii.
kluczowe wnioski
- Zdarzenie kredytowe to negatywna zmiana w zdolności kredytobiorcy do spłaty zobowiązań, która powoduje rozliczenie swapu ryzyka kredytowego.
- Trzy najczęstsze zdarzenia kredytowe to 1) ogłoszenie upadłości, 2) zaleganie ze spłatą oraz 3) restrukturyzacja długu.
Swapy ryzyka kredytowego: krótkie wprowadzenie
Lata 80-te
W latach osiemdziesiątych XX wieku potrzeba bardziej płynnych, elastycznych i wyrafinowanych produktów zarządzania ryzykiem dla wierzycieli położyła podwaliny pod ewentualne pojawienie się swapów ryzyka kredytowego.
Od połowy do końca lat 90
W 1994 r. Firma bankowości inwestycyjnej kredyty komercyjne i uwolnienia kapitału regulacyjnego w bankach komercyjnych. Zawierając umowę CDS, bank komercyjny przerzucił ryzyko niewypłacalności na osobę trzecią; ryzyko nie zostało uwzględnione w regulacyjnych wymogach kapitałowych banków.
Pod koniec lat 90. CDS-y zaczęto sprzedawać za obligacje korporacyjne i obligacje komunalne.
Wczesne 2000
Do 2000 r. Rynek CDS wynosił około 900 miliardów dolarów i działał w sposób niezawodny – obejmując na przykład płatności CDS związane z niektórymi obligacjami Enron i Worldcom. We wczesnych transakcjach CDS liczba stron była ograniczona, więc inwestorzy ci dobrze się znali i rozumieli warunki produktu CDS. Ponadto w większości przypadków nabywca ochrony posiadał również bazowy składnik aktywów kredytowych.
W połowie 2000 roku rynek CDS zmienił się na trzy znaczące sposoby:
- Wiele nowych stron zaangażowało się w obrót CDS na rynku wtórnym zarówno dla sprzedających, jak i kupujących ochronę. Ze względu na dużą liczbę graczy na rynku CDS dość trudno było śledzić faktycznych właścicieli ochrony, nie mówiąc już o tym, który z nich był silny finansowo.
- Zaczęto emitować CDS dla strukturyzowanych instrumentów inwestycyjnych (SIV), na przykład papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami (ABS), papierów wartościowych zabezpieczonych hipotecznie (MBS) i zabezpieczonych zobowiązań dłużnych (CDO); i te inwestycje nie miały już znanej jednostki, za pomocą której można by określić siłę danego instrumentu bazowego.
- Na rynku szerzyły się spekulacje, tak że sprzedający i nabywcy CDS nie byli już właścicielami aktywów bazowych, ale po prostu obstawiali możliwość zdarzenia kredytowego określonego aktywa.
Rola wydarzeń kredytowych w okresie kryzysu finansowego 2007–2008
Prawdopodobnie między 2000 a 2007 rokiem – kiedy rynek CDS wzrósł o 10 000% – swapy na zwłokę w spłacie kredytu były najszybciej przyjmowanym produktem inwestycyjnym w historii.
Pod koniec 2007 r. Rynek CDS miał wartość nominalną 45 bilionów dolarów, ale wartość rynku obligacji korporacyjnych, obligacji komunalnych i SIV wyniosła mniej niż 25 bilionów dolarów. W związku z tym co najmniej 20 bilionów dolarów stanowiły spekulacyjne zakłady dotyczące możliwości wystąpienia zdarzenia kredytowego w odniesieniu do określonego składnika aktywów, który nie jest własnością żadnej ze stron kontraktu CDS. W rzeczywistości niektóre kontrakty CDS były przekazywane przez 10-12 różnych stron.
W przypadku inwestycji w CDS ryzyko nie jest eliminowane; raczej trafia do sprzedawcy CDS. Ryzyko polega zatem na tym, że sprzedawca CDS doświadczyłby zdarzenia związanego z niewykonaniem zobowiązania w tym samym czasie, co kredytobiorca CDS. Była to jedna z głównych przyczyn kryzysu kredytowego w 2008 roku : wszyscy sprzedawcy CDS, tacy jak Bear Stearns i AIG, nie wywiązali się ze swoich zobowiązań w zakresie CDS.
Wreszcie, zdarzenie kredytowe, które uruchamia początkową płatność CDS, może nie wyzwalać płatności niższego szczebla. Na przykład firma świadcząca usługi profesjonalne AON PLC (NYSE: AON) zawarła umowę CDS jako sprzedawca ochrony. AON odsprzedał swoje udziały innej firmie. Obligacja bazowa, której dotyczy niewykonanie zobowiązania, a AON zapłaciła 10 mln USD należną w wyniku niewykonania zobowiązania.
Następnie AON starał się odzyskać 10 milionów dolarów od kupującego, ale nie udało mu się to w postępowaniu sądowym. Tak więc AON utknął ze stratą 10 milionów dolarów, mimo że sprzedał ochronę innej stronie. Problem prawny polegał na tym, że umowa niższego szczebla na odsprzedaż ochrony nie odpowiadała dokładnie warunkom pierwotnej umowy CDS.