Jak znaleźć wybicie na wykresie technicznym?
Inwestorzy mają różne metody podejmowania decyzji, kiedy wejść i wyjść z transakcji. Ci, którzy wolą analizę techniczną od podstaw, używają różnych wykresów technicznych, szukając wzorców, takich jak trójkąty wznoszące, głowa i ramiona oraz podwójne dno. Ten rodzaj metodologii szybko zyskał popularność wśród inwestorów indywidualnych, ale największym wyzwaniem przy stosowaniu tych wzorców jest podjęcie decyzji, kiedy wyjść z istniejącej pozycji.
Kluczowe wnioski
- Handlowcy zwykle mają na myśli strategię wyjścia na wypadek, gdyby transakcja przyniosła odwrotny skutek, ale mniej mają plan, kiedy wyjść z wygrywających transakcji.
- Dla handlowców próbujących określić, kiedy nadszedł czas na wypłatę, konstruowanie i ocena wykresów technicznych jest ważną strategią.
- Większość technicznych formacji wykresów opiera się na koncepcji ustanawiania wsparcia i oporu dla danej akcji lub innego papieru wartościowego oraz na wykorzystaniu tych informacji do określenia, kiedy wejść i wyjść z pozycji.
- Popularne wzorce, które mogą śledzić handlowcy, obejmują rosnące trójkąty, głowę i ramiona oraz podwójne dno.
Kiedy wyjść z transakcji
Większość traderów rozumie potrzebę strategii wyjścia, gdy transakcja jest przeciwko nim, ale niewielu ma plan wygrywania transakcji. Dzieje się tak, ponieważ na poziomie emocjonalnym łatwiej jest dostrzec potrzebę ucieczki, gdy jesteś przegrany, podczas gdy trudniej jest wyjść z zwycięskiej pozycji. Jednak doświadczeni handlowcy mają zwyczaj wypracowywania wyjścia z zysku, czyli punktu cenowego, w którym zamykają swoją pozycję i przechodzą do kieszeni zyski. Kluczem do sukcesu jest wybranie odpowiedniego podejścia do ustalenia ceny zamknięcia i trzymanie się jej.
Podczas korzystania z technicznych formacji wykresów można użyć wielu różnych celów, ale większość opiera się na koncepcji wsparcia i oporu. Chociaż nie ma pewnego sposobu na przewidzenie przyszłego oporu, formacje wykresów stanowią dobry punkt wyjścia do ustalenia ceny docelowej. Jedna z najpopularniejszych metod polega na pomiarze wysokości wzoru, a następnie dodaniu go lub odjęciu od ceny wybicia.
Przykład strategii wyjścia
Spójrzmy na ten wykres jako przykład: trader, który jest w stanie zidentyfikować ten rosnący trójkąt, ustawi swój cel w pobliżu 25 USD. Tę cenę docelową 25 USD oblicza się, biorąc wysokość wzoru 2,60 USD (22,40 USD – 19,80 USD) i dodając ją do ceny wejścia 22,40 USD.
Możesz również użyć wysokości wzoru, aby obliczyć wartość docelową dla formacji, które przewidują trend spadkowy, takich jak formacja głowa i ramiona. Jedyna różnica polega na tym, że wysokość jest odejmowana od ceny wejścia, a nie dodawana do niej.
Wielu konserwatywnych inwestorów wykorzystuje wysokość wzorca do obliczenia maksymalnego celu, ale często decyduje się na wcześniejsze zamknięcie swojej pozycji, upewniając się, że zablokują swoje zyski.
Zarządzanie ryzykiem jest podstawową umiejętnością dla każdego tradera, a wyznaczanie celu stop-loss jest jedną z pierwszych dyscyplin, których doświadczeni handlowcy uczą się opanować. Jednak konsekwentne ustalanie wyjścia z zysku jest równie ważne, a wzorce wykresów są przydatnymi narzędziami, które pomogą Ci opracować skuteczną strategię handlową. (Zobacz także: Wzorce cenowe – część 1 i analiza techniczna ).