Główne banki centralne

Co to jest bank centralny?

Każdy kraj lub region ma centralny organ, który jest odpowiedzialny za nadzorowanie jego polityki gospodarczej i monetarnej oraz za zapewnienie stabilności systemu finansowego. Organ ten nosi nazwę banku centralnego. W przeciwieństwie do banków komercyjnych i inwestycyjnych, instytucje te nie są oparte na zasadach rynkowych i nie są konkurencyjne.

Wiele banków centralnych jest zaniepokojonych inflacją, czyli zmianami cen towarów i usług. Utrzymują inflację zgodnie ze stopami procentowymi. Na przykład bank centralny podniesie stopy procentowe, gdy inflacja przekroczy swój cel, aby spowolnić wzrost. I odwrotnie, obniża stopy procentowe, gdy inflacja spada poniżej celu banku, aby pobudzić wzrost.

Większość światowych banków centralnych jest niezależna i odpowiada przed swoimi rządami federalnymi, a tym samym przed całą populacją. W tym artykule przyjrzymy się kilku najbardziej wpływowym bankom centralnym na świecie, ich zadaniom i strukturom.

System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych (Fed)

Rezerwa Federalna, powszechnie nazywana Fed, to bank centralny Stanów Zjednoczonych. Jest to prawdopodobnie najbardziej wpływowy bank centralny na świecie. Ponieważ dolar amerykański jest używany w około 90% wszystkich światowych transakcji walutowych, wpływ Fedu ma ogromny wpływ na wycenę wielu walut.

Fed jest odpowiedzialny za zapewnienie efektywnego funkcjonowania gospodarki USA, mając na uwadze dobro społeczeństwa. Czyni to, pełniąc pięć kluczowych funkcji, które promują politykę pieniężną, stabilność finansową, dobrą kondycję poszczególnych instytucji finansowych, bezpieczeństwo systemów płatności i rozliczeń oraz ochronę konsumentów.

Fed składa się z trzech odrębnych grup:

• Rada Gubernatorów: Grupa ta działa niezależnie od rządu USA, ale podlega bezpośrednio Kongresowi, który nadzoruje Rezerwę Federalną. Siedmiu gubernatorów lub członków zarządu jest nominowanych przez prezydenta Stanów Zjednoczonych i zatwierdzonych przez Senat Stanów Zjednoczonych. Zarząd jest odpowiedzialny za utrzymanie celów Fed. Każdy członek zarządu zasiada w Federalnym Komitecie Otwartego Rynku (FOMC).
• Banki Rezerwy Federalnej: Grupa ta składa się z 12banków regionalnych, które nadzorują różne części kraju. Znajdują się one w Bostonie, Nowym Jorku, Filadelfii, Cleveland, Richmond, Atlancie, Chicago, St. Louis, Minneapolis, Kansas City, Dallas i San Francisco. Banki są nadzorowane przez zarząd Fed.
• Federalny Komitet Otwartego Rynku: grupa ta jest również nazywana FOMC i składa się z członków zarządu, 12 prezesów banków rezerwowych. Przewodniczący FOMC jest szefem Rady Rezerwy Federalnej. FOMC spotyka się osiem razy w roku, kiedy omawia warunki gospodarcze, stabilność systemu finansowego i politykę pieniężną.

Europejski Bank Centralny (EBC)

Europejski Bank Centralny (EBC) został ustanowiony w 1999 roku przez Radę Prezesów EBC jest grupa, która decyduje o zmianach w polityce pieniężnej. Rada składa się z sześciu członków zarządu EBC oraz prezesów wszystkich krajowych banków centralnych z 19krajów strefy euro.

Jako bank centralny EBC nie lubi niespodzianek. Ilekroć planuje zmianę stóp procentowych, generalnie ostrzega rynek o zbliżającym się ruchu poprzez komentarze do prasy.

Zadaniem banku jest utrzymanie stabilnych cen i zapewnienie trwałego wzrostu. W przeciwieństwie do Fed EBC dąży do utrzymania rocznego wzrostu cen konsumpcyjnych poniżej 2%. Jako gospodarka zależna od eksportu EBC ma również żywotny interes w zapobieganiu nadmiernej sile swojej waluty, ponieważ stwarza to ryzyko dla jego rynku eksportowego.

Rada EBC spotyka się co dwa tygodnie, ale decyzje dotyczące polityki są zazwyczaj podejmowane na posiedzeniach, na których odbywa się towarzysząca im konferencja prasowa. Spotkania te odbywają się 11 razy w roku.

Bank of England (BOE)

Bank of England (BOE) jest własnością publiczną, co oznacza, że zgłosi się do Brytyjczyków przez parlament. Założony w 1694 roku jest często reklamowany jako jeden z najbardziej efektywnych banków centralnych na świecie. Jej misją jest utrzymanie stabilności w systemach monetarnych i finansowych. Aby to osiągnąć, bank centralny ma cel inflacyjny na poziomie 2%. Jeśli ceny przekroczą ten poziom, bank centralny będzie dążył do ograniczenia inflacji, a poziom znacznie poniżej 2% skłoni bank centralny do podjęcia działań w celu zwiększenia inflacji.

BOE zapewnia również:

• solidność krajowych instytucji finansowych
• bezpieczeństwo swojej waluty
• jego system finansowy jest wolny od niepotrzebnego ryzyka

Komitet polityki pieniężnej banku składa się z dziewięciu członków, w skład którego wchodzi prezes, trzech wiceprezesów, główny ekonomista i czterech zewnętrznych ekspertów. Komitet Polityki Pieniężnej banku spotyka się osiem razy w roku, aby ogłosić swoją politykę.

Bank of Japan (BOJ)

Bank Japonii (BOJ) rozpoczęła działalność w 1882 roku Jego zadaniem jest utrzymanie stabilności cen oraz zapewnienie stabilności systemu finansowego. To sprawia, że ​​głównym celem banku centralnego jest inflacja. Ponieważ Japonia jest bardzo zależna od eksportu, bank centralny jest jeszcze bardziej aktywny niż EBC w zapobieganiu zbyt silnej walucie.

Komitet polityki pieniężnej banku składa się z prezesa, dwóch wiceprezesów i sześciu innych członków. Wiadomo, że bank centralny wszedł na otwarty rynek, aby sztucznie osłabiać swoją walutę, sprzedając ją w zamian za dolary i euro. Bank BOJ jest również niezwykle głośny, gdy czuje się zaniepokojony nadmierną zmiennością i siłąwaluty. Spotyka się osiem razy w roku.

Szwajcarski Bank Narodowy (SNB)

Narodowy Bank Szwajcarii jest niezależny bank, który jest odpowiedzialny za politykę pieniężną kraju. Jego głównym celem jest utrzymanie stabilności cen przy jednoczesnym nadzorowaniu koniunktury w kraju. Istnieją dwa różne biura – jedno w Bernie, a drugie w Zurychu.

Podobnie jak Japonia i strefa euro, Szwajcaria jest również w dużym stopniu zależna od eksportu. Oznacza to, że SNB nie jest zainteresowana tym, aby jego waluta stała się zbyt silna. Dlatego jego ogólne nastawienie ma być bardziej konserwatywne przy podwyżkach stóp.

W banku działa trzyosobowa komisja, która podejmuje decyzje o stopach procentowych. W przeciwieństwie do większości innych banków centralnych, SNB określa zakres stóp procentowych, a nie konkretną stopę docelową. Komitet banku spotyka się co kwartał, aby upewnić się, że bank wypełnia swój mandat

Bank centralny ma cel inflacyjny na poziomie od 1% do 3%, aby utrzymać go w pobliżu 2%. Od 1998 r. Wykonał dobrą robotę, utrzymując inflację w tym przedziale.

Decyzje dotyczące polityki pieniężnej w BOC są podejmowane w drodze jednomyślnego głosowania przez radę prezesów, w skład której wchodzą prezes banku, starszy wiceprezes i czterech zastępców prezesa. Rada wykonawcza, która składa się z rady zarządzającej i dyrektora operacyjnego (COO), wyznacza kierunek strategiczny banku.

Rada Banku Kanady spotyka się osiem razy w roku.

Bank Rezerw Australii (RBA)

Funkcje Banku Rezerw Australii zostały określone w ustawie o Banku Rezerw z 1959 r. Zadaniem banku jest zapewnienie stabilności waluty, utrzymanie pełnego zatrudnienia oraz dobrobytu gospodarczego i dobrobytu ludności Australii.

Komitet polityki pieniężnej RBA składa się z prezesa banku centralnego, zastępcy prezesa, sekretarza skarbnika i sześciu niezależnych członków. Te osoby są wyznaczane przez rząd federalny.

Bank centralny ma cel inflacyjny na poziomie 2–3% rocznie. Komitet zbiera się 11 razy w roku, zwykle w pierwszy wtorek każdego miesiąca, z wyjątkiem stycznia.

Bank Rezerw Nowej Zelandii (RBNZ)

Gospodarka i polityka pieniężna Nowej Zelandii są nadzorowane przez Bank Rezerw Nowej Zelandii (RBNZ). Bank jest również odpowiedzialny za zrównoważony poziom zatrudnienia oraz promowanie zdrowego systemu finansowego.

RBNZ ma docelowy zakres inflacji od 1% do 3%, który obowiązuje od 2000 r. Koncentruje się jednak na celu średniookresowym na poziomie 1,5%, który ogłosił pod koniec 2018 r. Niespełnienie ten średniookresowy cel może skutkować odwołaniem prezesa RBNZ.

W przeciwieństwie do innych banków centralnych, ostateczna władza decyzyjna w zakresie polityki pieniężnej spoczywa na prezesie banku centralnego. Komitet banku spotyka się osiem razy w roku.

Podsumowanie

Powyższa lista przedstawia niektóre z najpotężniejszych banków centralnych na świecie. Chociaż mogą mieć różne cele, struktury i terminy realizacji, ich zadania są zasadniczo takie same. Ma to na celu zapewnienie dobrobytu gospodarczego ich narodów, nadzorowanie systemu finansowego i kontrolowanie ich walut. Banki te często współpracują, aby zapewnić, że światowa gospodarka pozostaje pod kontrolą.