Najwięksi producenci ropy w Ameryce Łacińskiej

Produkcja ropy w Ameryce Łacińskiej jest zdominowana przez Brazylię, Meksyk i Wenezuelę. Kraje te odpowiadają za około 75% całkowitej produkcji regionu, a także są gigantami na arenie międzynarodowej, zajmując odpowiednio 10, 11 i 12 miejsce na świecie pod względem produkcji ropy naftowej. Kolumbia również dobrze prezentuje się w światowych rankingach, zajmując 22. miejsce. Poniższa lista zawiera dane dotyczące produkcji każdego z czterech największych producentów ropy w regionie oraz kilka szczegółów dotyczących przemysłu naftowego w każdym kraju.

1. Brazylia

Brazylia wytwarza około 2,5 miliona baryłek ropy dziennie i jest dziesiątym co do wielkości krajem na świecie. Według amerykańskiej agencji Energy Information Administration (EIA) ponad 90% produkcji ropy w Brazylii pochodzi z głębinowych pól naftowych na morzu. Ponadto Brazylia ma prawie 13 miliardów baryłek w sprawdzonych rezerwach ropy, co jest drugim co do wielkości w Ameryce Łacińskiej po Wenezueli.

Brazylia eksportuje około 1 miliona baryłek ropy dziennie, ale jest także importerem ropy z Bliskiego Wschodu i Afryki. Ropa naftowa z Arabii Saudyjskiej stanowi mniej więcej połowę jej importu. Sektor transportu, który odpowiada za jedną trzecią całkowitego zużycia energii w kraju, jest źródłem największego popytu na ropę w Brazylii.

Petroleo Brasileiro SA, znany również jako Petrobras, jest największym producentem ropy w Brazylii ze znaczną marżą, wytwarzając około 2 mln baryłek dziennie i ponad 70% produkcji ropy w Brazylii. Rząd brazylijski posiada 54% akcji spółki z prawem głosu i kontroluje kolejne 10% spółki poprzez akcje posiadane przez brazylijski Bank Rozwoju i brazylijski Sovereign Wealth Fund.

2. Wenezuela

Wenezuela produkuje około 2,2 miliona baryłek ropy dziennie. Produkcja w ostatnich latach spadła w porównaniu z poprzednimi dwiema dekadami, kiedy dzienna produkcja oscylowała wokół 3 milionów baryłek, w tym ponad 3,5 miliona baryłek dziennie w 1997 roku. Według EIA,

„Zmniejszone nakłady kapitałowe państwowego przedsiębiorstwa naftowo-gazowego Petròleos de Venezuela, SA (PdVSA) powodują, że zagraniczni partnerzy nadal ograniczają działalność w sektorze naftowym, co powoduje coraz większe straty w produkcji ropy naftowej. Z dużym uzależnieniem Wenezueli od ropy naftowej przemysłu, gospodarka kraju będzie prawdopodobnie nadal się kurczyć, a rosnąca inflacja pozostanie ostoją przynajmniej w krótkim okresie ”.

Firma Petroleos de Venezuela SA powstała w 1976 roku zaraz po nacjonalizacji przemysłu naftowego. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku wprowadzono reformy w celu liberalizacji przemysłu, ale niestabilność polityki stała się normą w ostatnich latach, zwłaszcza po objęciu władzy przez prezydenta Hugo Chaveza w 1999 roku.

W 2006 roku Chavez wprowadził politykę, która wymagała renegocjacji istniejących wspólnych przedsięwzięć z międzynarodowymi koncernami naftowymi. Operatorzy międzynarodowi byli zobowiązani do przyznania Petroleos de Venezuela minimum 60% udziału w każdym projekcie. Kilkanaście międzynarodowych firm, w tym Chevron i Royal Dutch Shell, spełniło wymagania. Działalność w Wenezueli dwóch firm – Total SA i Eni SpA – została znacjonalizowana po nieudanych negocjacjach. Inne międzynarodowe firmy zdecydowały się wkrótce opuścić Wenezuelę, w tym Exxon Mobil Corporation i ConocoPhillips Co.

Chociaż w Wenezueli nadal panuje niepewność co do polityki, nawet po śmierci Hugo Chaveza w 2013 r., Wiele międzynarodowych koncernów naftowych i gazowych nadal prowadzi działalność w tym kraju. Chevron i chiński gigant naftowy China National Petroleum Corporation podpisali w 2013 r. Umowy inwestycyjne z Petroleos de Venezuela w celu aktualizacji i rozszerzenia istniejących konglomerat energetyczny Rosnieft OAO zgodził się na 14-miliardowy plan inwestycyjny, największą odnotowaną międzynarodową inwestycję w wenezuelski przemysł naftowy w ostatnich latach. Kraj ten ma obecnie ponad 300 miliardów potwierdzonych zasobów ropy naftowej i jest największymi na świecie.

3. Meksyk

Meksyk produkuje zaledwie ponad 2 miliony baryłek ropy dziennie, ale poziom ten spadł, głównie z powodu spadku wydobycia z dojrzałych pól naftowych. Od 1991 do 2010 roku Meksyk utrzymywał wydobycie ropy powyżej 3 milionów baryłek dziennie, w tym przez osiem lat przekraczające 3,5 miliona baryłek dziennie. Chociaż Meksyk utrzymuje pozycję trzeciego co do wielkości eksportera ropy naftowej w obu Amerykach, stał się importerem netto produktów rafinowanych, głównie benzyny i oleju napędowego.

Od 1938 do 2013 roku meksykański przemysł naftowy był zmonopolizowany przez państwową firmę naftowo-gazową Petroleos Mexicanos, znaną również jako Pemex. W 2013 r. Zainicjowano reformy przemysłu w nadziei na przyciągnięcie większych inwestycji zagranicznych w celu odwrócenia spadków produkcji w kraju. Pemex pozostaje własnością państwa i kontroluje prawa do zagospodarowania ponad 80% sprawdzonych zasobów ropy naftowej w Meksyku.

4. Kolumbia

Columbia produkuje prawie 900 000 baryłek ropy dziennie. Kraj osiągnął znaczny wzrost produkcji, podnosząc produkcję z poziomu poniżej 550 000 baryłek dziennie w 2007 r. Według EIA, niedawne wysokie tempo wzrostu produkcji ropy, gazu i węgla w Kolumbii można przypisać reformom sektora energetycznego wprowadzonym w 2003 r. reformy miały przede wszystkim na celu zwiększenie atrakcyjności inwestycji w poszukiwanie i produkcję energii w Kolumbii dla międzynarodowych firm. Międzynarodowe inwestycje w przemysł naftowy osiągnęły ponad 4,8 miliarda dolarów w 2014 roku, około 30% całkowitych bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ) w kraju. Dla porównania, Kolumbia przyciągnęła tylko 278 milionów dolarów bezpośrednich inwestycji zagranicznych w sektorze naftowym w 2003 roku.

Przed reformami energetycznymi w 2003 r. Kolumbijski przemysł naftowo-gazowy był kontrolowany przez Ecopetrol SA, państwową spółkę naftowo-gazową i organ regulacyjny. Reformy usunęły funkcje regulacyjne z Ecopetrol i otworzyły Kolumbię na międzynarodową konkurencję. Ecopetrol pozostaje pod kontrolą państwa kolumbijskiego, które posiada 88,5% wyemitowanych akcji. Firma jest notowana na kolumbijskiej giełdzie papierów wartościowych i notowana na giełdzie nowojorskiej i Toronto Stock Exchange.