Instrument na okaziciela
Co to jest instrument na okaziciela?
Dokument na okaziciela lub obligacja na okaziciela to rodzaj papieru wartościowego o stałym dochodzie, w którym nie są zapisywane żadne informacje dotyczące własności, a papier wartościowy jest emitowany nabywcy w formie fizycznej.
Domniemywa się, że posiadacz instrumentu na okaziciela jest właścicielem, a każdy, kto jest w posiadaniu fizycznej obligacji, jest uprawniony do płatności kuponowych.
Kluczowe wnioski
- Dokument na okaziciela to rodzaj papieru wartościowego o stałym dochodzie, w którym nie są rejestrowane żadne informacje o prawie własności, a papier wartościowy jest wystawiany nabywcy w formie fizycznej.
- Domniemywa się, że posiadacz instrumentu na okaziciela jest właścicielem, a każdy, kto jest w posiadaniu fizycznej obligacji, jest uprawniony do płatności kuponowych.
- Emitenci papieru wartościowego na okaziciela nie prowadzą rejestru osoby będącej właścicielem papieru wartościowego, co oznacza, że papier wartościowy jest przedmiotem obrotu bez ewidencji własności.
- Własność jest przenoszona poprzez zwykłe przeniesienie certyfikatu i nie ma wymogu zgłaszania przeniesienia.
- Emisja instrumentów na okaziciela na rynkach komunalnych lub korporacyjnych w USA nie jest legalna od 1982 roku.
Zrozumienie instrumentów na okaziciela
Papiery wartościowe mogą być emitowane w dwóch formach: imiennych lub na okaziciela. Większość wyemitowanych dzisiaj papierów wartościowych to instrumenty imienne. Zarejestrowany instrument to taki, w którym firma wystawiająca prowadzi ewidencję właściciela papieru wartościowego, wysyłając płatności pocztą do właściciela rekordu. Nazwisko i adres właściciela zarejestrowanego papieru wartościowego są wyryte na certyfikacie, a dywidenda lub odsetki mogą być wypłacane tylko wymienionemu właścicielowi papieru wartościowego.
Aby przenieść własność, obecny właściciel musi potwierdzić certyfikat, który jest przedstawiany agentowi transferowemu wystawcy. Agent transferowy weryfikuje indos, anuluje certyfikat i wydaje nowy nowemu właścicielowi. Emitent ma zatem ewidencję, kto jest właścicielem papieru wartościowego i jest w stanie wypłacać odsetki i dywidendę odpowiedniemu właścicielowi. Jednak wystawienie nowego zabezpieczenia na inne nazwisko może chwilę potrwać.
Emitent papieru wartościowego na okaziciela nie prowadzi w żadnym momencie informacji o tym, kto jest właścicielem tego papieru wartościowego. Oznacza to, że papier wartościowy jest przedmiotem obrotu bez żadnej wzmianki o własności, więc fizyczne posiadanie papieru wartościowego jest jedynym dowodem posiadania. W związku z tym zakłada się, że każdy, kto okaże świadectwo na okaziciela, jest właścicielem papieru wartościowego i może pobierać dywidendy oraz odsetki związane z papierem wartościowym.
Przeniesienie własności następuje poprzez zwykłe przeniesienie certyfikatu i nie ma wymogu zgłaszania przeniesienia papierów wartościowych na okaziciela. Papiery wartościowe na okaziciela mogą być używane w niektórych jurysdykcjach w celu uniknięcia podatków transferowych, chociaż podatki mogą być naliczane w przypadku emisji instrumentów na okaziciela.
Obligacje na okaziciela
Obligacja na okaziciela, znana również jako obligacja kuponowa, jest zbywalnym instrumentem, którego część stanowi serię kuponów, z których każdy odpowiada planowanej płatności odsetek od obligacji. Kiedy wymagana jest wypłata odsetek, obligatariusz musi odpiąć kupony dołączone do obligacji i przedstawić je do zapłaty.
Z tego powodu wypłaty odsetek od obligacji nazywane są kuponami. Domniemywa się, że okaziciel certyfikatu obligacji jest właścicielem, który zbiera odsetki, odcinając i składając kupony co pół roku. Emitent nie będzie przypominał okazicielowi o płatnościach kuponowych.
Jedynymi instrumentami na okaziciela dostępnymi na rynku wtórnym są instrumenty o długim terminie zapadalności wyemitowane przed 1982 r., Których jest coraz mniej.
Instrumenty na okaziciela są używane zwłaszcza przez inwestorów i pracowników korporacji, którzy chcą zachować anonimowość, jednak w niektórych krajach są one zakazane ze względu na ich potencjalne wykorzystanie do nadużyć, takich jak uchylanie się od płacenia podatków, nielegalny przepływ funduszy i pranie brudnych pieniędzy.
Emisja instrumentów na okaziciela na rynkach komunalnych lub korporacyjnych w USA nie jest legalna od 1982 r. Większość jurysdykcji wymaga obecnie od korporacji prowadzenia ewidencji własności lub przeniesienia posiadanych obligacji i nie zezwala na wydawanie certyfikatów obligacji na okaziciela.
Jedynymi instrumentami na okaziciela dostępnymi na rynku wtórnym są instrumenty o długim terminie zapadalności wyemitowane przed 1982 r., Których jest coraz mniej.