Dolar barbadosu (BBD)
Co to jest dolar barbadosu (BBD)?
BBD (dolar Barbadosu) jest walutą narodową karaibskiej wyspy Barbados. Użytkownicy dolara Barbadosu używają czasami symbolu „Bds $”, aby odróżnić go od innych walut denominowanych w dolarach, takich jak Stany Zjednoczone, Kanada i Australia.
Podobnie jak dolar amerykański ( USD ), dolar Barbadosu dzieli się na 100 centów. Od marca 2021 r. BBD pozostaje ustalona na poziomie 0,50 USD.
Kluczowe wnioski
- Dolar Barbadosu (BBD) jest walutą narodową wyspy Barbados.
- Waluta jest powiązana z dolarem amerykańskim po kursie 2 BBD za USD.
- Obecnie turystyka i usługi podatkowe na morzu są głównymi siłami napędowymi gospodarki Barbadosu.
Zrozumieć dolara barbadosu
Barbados to państwo wyspiarskie na Małych Antylach u wybrzeży Ameryki Południowej. Zarówno Hiszpanie, jak i Portugalczycy pretendowali do wyspy w okresach ekspansji kolonialnej, ale to Brytyjczycy później założyli tam kolonię w 1627 roku.
W 1882 r. Banki prywatne wyemitowały pierwszą walutę denominowaną w dolarach. Wraz z funtami brytyjskimi (GBP) te nowe banknoty stanowiły prawny środek płatniczy w kraju. Ostatni z tych prywatnych banknotów został wyemitowany w 1949 r., Po czym rola dystrybucji i utrzymywania waluty krajowej została zarezerwowana przez rząd.
Obecny dolar barbadosu zaczął być w obiegu w 1972 roku, sześć lat po uzyskaniu niepodległości, kiedy zastąpił dolara wschodnio-karaibskiego ( XCD ) o wartości jeden do jednego. Nastąpiło to wkrótce po utworzeniu Centralnego Banku Barbadosu, który dziś zarządza walutą.
W 1975 r. Wartość waluty została ustalona na poziomie 2 BBD za dolara i od tamtej pory pozostaje. BBD jest rozprowadzany zarówno w formacie monet, jak i banknotów, przy czym monety są bite w nominałach 1 centa, 5 centów, 10 centów, 25 centów i 1 dolar, a banknoty są drukowane w nominałach 2, 5, 10, 20, 50, i 100 dolarów. Dolary amerykańskie są często akceptowane na Barbadosie.
Gospodarka Barbadosu
Trzcina cukrowa została wprowadzona na Barbados w latach trzydziestych XVII wieku i była później podstawą gospodarki jako niezawodna uprawa pieniężna. Pracochłonna uprawa spowodowała ogromny wzrost populacji wyspy, z których wielu było wówczas niewolnikami na plantacjach. Wyspa pozostawała własnością brytyjską aż do uzyskania niepodległości w 1966 roku.
XX wieku gospodarka Barbadosu była znana głównie z sektora turystyki, produkcji i finansowania offshore. Sektor usług ma dziś największy udział w krajowym produkcie brutto (PKB) z dużym marginesem, stanowiąc ponad 88% całości.
Od czasu przystąpienia do Światowej Organizacji Handlu ( WTO ) w styczniu 1995 r. Zagraniczne usługi podatkowe stały się rosnącą siłą napędową gospodarki Barbadosu. W rzeczywistości pod koniec lat dziewięćdziesiątych ten nowy sektor przyćmił produkcję cukru, tradycyjny przemysł skalny na wyspie.
Ponieważ jest powiązany z dolarem w stosunku dwa do jednego, wartość dolara barbadosu w stosunku do dolara jest bardzo stabilna. Podobnie inflacja utrzymuje się na stałym poziomie około 5% rocznie przez ostatnie kilka dziesięcioleci, chociaż ostatnio spadała poniżej tego procentu rocznie.
Od 2007 r. Rzeczywisty PKB na mieszkańca Barbadosu, mierzony na podstawie parytetu siły nabywczej ( CAGR ) na poziomie nieco poniżej 1%. W 2019 roku PKB kraju skurczył się nieznacznie w tempie -0,10%, przy inflacji 4,1%.