Średnia efektywna dojrzałość

Jaka jest średnia efektywna dojrzałość?

W przypadku pojedynczej obligacji średni efektywny termin zapadalności (AEM) jest miarą zapadalności uwzględniającą możliwość wezwania do zwrotu przez emitenta. W przypadku portfela obligacji średni efektywny termin zapadalności jest średnią ważoną terminów zapadalności obligacji bazowych.

Zrozumienie średniej efektywnej dojrzałości

Obligacje płatne na żądanie mogą zostać wcześniej wykupione przez emitenta, jeśli stopy procentowe spadną do poziomu korzystnego dla emitenta przy refinansowaniu lub spłacie obligacji. Przedterminowy wykup obligacji oznacza, że ​​ich żywotność zostanie skrócona.

Innymi słowy, obligacje nie będą zapadać w podanym terminie zapadalności podanym w umowie powierniczej. Obligacje płatne na żądanie będą miały zatem średni efektywny termin zapadalności krótszy niż ustalony termin zapadalności, jeśli zostaną wezwane.

Średni efektywny termin zapadalności można opisać jako długość czasu, w jakim obligacja osiągnie termin zapadalności, biorąc pod uwagę, że działanie takie jak wezwanie do zapłaty lub zwrot pieniędzy może spowodować spłatę niektórych obligacji przed ich zapadalnością. Im dłuższy średni termin zapadalności, tym bardziej cena akcji funduszu będzie rosła lub spadała w odpowiedzi na zmiany stóp procentowych (przeczytaj nasz termin na czas trwania ).

AEM i portfele obligacji

Portfel obligacji składa się z kilku obligacji o różnych terminach zapadalności. Jedna obligacja w portfelu może mieć termin zapadalności 20 lat, a inna może mieć termin zapadalności 13 lat. Termin zapadalności w momencie emisji będzie się zmniejszał w miarę zbliżania się terminu zapadalności.

Na przykład załóżmy, że obligacja wyemitowana w 2010 r. Ma termin zapadalności 20 lat. W 2018 roku termin zapadalności obligacji spadnie do 12 lat. Z biegiem lat termin zapadalności obligacji w portfelu będzie się zmniejszał, przy założeniu, że obligacje nie zostaną zamienione na nowsze emisje.

Średni efektywny termin zapadalności oblicza się poprzez ważenie terminu zapadalności każdej obligacji jej wartością rynkową w odniesieniu do portfela i prawdopodobieństwem wykupu którejkolwiek z obligacji. W przypadku puli kredytów hipotecznych oznaczałoby to również prawdopodobieństwo wcześniejszej spłaty kredytów hipotecznych. Dla uproszczenia załóżmy, że portfel składa się z 5 obligacji o terminie zapadalności 30, 20, 15, 11 i 3 lata. Obligacje te stanowią odpowiednio 15%, 25%, 20%, 10% i 30% wartości portfela. Średni efektywny termin zapadalności portfela można obliczyć jako:

• Średni efektywny termin zapadalności = (30 x 0,15) + (20 x 0,25) + (15 x 0,20) + (11 x 0,10) + (3 x 0,3)
• = 4,5 + 5 + 3 + 1,1 + 0,9
• = 14,5 roku

Średni termin wykupu obligacji w portfelu to 14,5 roku.

Uwagi specjalne

Średnia efektywna miara zapadalności jest dokładniejszym sposobem na poznanie ekspozycji pojedynczej obligacji lub portfela. Zwłaszcza w przypadku portfela obligacji lub innego zadłużenia prosta średnia może być bardzo mylącą miarą. Średnia ważona zapadalność portfela jest niezbędna do znając ryzyko stóp procentowych, jakie napotykają tego portfela. Na przykład fundusze o dłuższym terminie zapadalności są ogólnie uważane za bardziej wrażliwe na stopy procentowe niż ich krótsze odpowiedniki.