Etyka zarządzającego aktywami: zarządzanie ryzykiem i zgodność

Kiedyś zgodność z przepisami były ledwo tolerowanymi uciążliwościami w świecie zarządzania inwestycjami. Kierowników i doradców „zachęcano” jedynie do udziału w procesach, które uważali za proste i irytujące. Jednak po wielkim kryzysie finansowym 2008 roku te procedury i procesy stały się integralną częścią procesu inwestycyjnego. Wraz z rozwojemreguły powierniczej Departamentu Pracy, dyrektywy dotyczące zgodności i zarządzania ryzykiem zostały jeszcze bardziej ugruntowane w fundament wszystkich praktyk doradczych.

Wielki kryzys finansowy: zmiana gry

Przed kryzysem finansowym na rynku występowały pojedyncze dyslokacje i sporadyczne upadki firm z powodu złego zarządzania lub nielegalnej działalności. Podczas gdy incydenty te były niszczycielskie i wpłynęły na życie wielu osób, zasięg kryzysu mieszkaniowego w 2008 r. Nie pozostawił nikogo w kraju nietkniętym. Ci, którzy uważali, że ich portfele są zróżnicowane, stwierdzili, że ich inwestycje są ze sobą skorelowane. Ci, którzy zakładali, że ich procedury ryzyka uwzględniają ich i chronią przed nawet najbardziej nieprawdopodobnymi scenariuszami, stwierdzili, że są one poważnie błędne.

Niektórzy menedżerowie inwestycyjni i doradcy finansowi mogą argumentować, że kryzys był wyjątkowy, wyciągnęliśmy z niego wnioski i prawdopodobieństwo jego powtórzenia jest niskie. Dla klientów nawet najmniejsza szansa na podobne zdarzenie jest zbyt duża, gdy wyrządzone szkody są tak duże. Dlatego klienci żądają więcej zapewnień, że ich majątek jest traktowany tak bezpiecznie, jak to tylko możliwe. Z kolei zarządzający pieniędzmi i doradcy muszą zaprojektować procesy związane z ryzykiem i zgodnością, które będą skuteczniejsze w utrzymywaniu i ograniczaniu ryzyka, a jednocześnie nie ograniczają się do odpowiedniego zarządzania aktywami.

Wytyczne dotyczące ryzyka i zgodności

wskazówek, aby dyrektyw zgodności tak skuteczne, jak to możliwe. Zgodność i procedury zarządzania ryzykiem powinny obejmować następujące elementy:

1. Wymagania prawne i regulacyjne

Przede wszystkim należy opracować zasady i procedury zgodności, aby zapewnić zgodność wszystkich działań inwestycyjnych z prawem i regulacjami. Przepisy federalne, które mają zastosowanie do zarządzających aktywami, będą skutkować podobnymi programami raportowania zgodności, ale szczegółowe kontrole wewnętrzne programu każdego menedżera mogą się nieznacznie różnić.

Na przykład narzędzia, które wymagają od każdego członka zespołu inwestycyjnego „samooceny” ich zgodności, są czasami opracowywane specjalnie dla tego menedżera lub doradcy. Programy te będą się różnić w zależności od wielkości firmy i rodzaju inwestycji, w które każda firma się angażuje; Jednak większość firm będzie podlegać tym samym wytycznym zgodnie z najnowszymi przepisami Departamentu Pracy.

2. Oddzielna funkcja

Stworzenie niezależnej funkcji dla zespołu lub menedżera ds. Zgodności – odrębnej od zespołu inwestycyjnego – to dobry sposób, aby umożliwić zespołowi ds. Zgodności wdrażanie najbardziej efektywnych procedur. Spraw zgodności powinna być odpowiedzialna za projektowanie, wdrażanie i nadzorowanie procedur i polityk.

Na przykład specjalista ds. Zgodności powinien upewnić się, że klient ma najwyższy priorytet, przeglądając wszystkie osobiste i firmowe transakcje. Menedżer ryzyka musi opracować skuteczne narzędzie ryzyka, które może wyznaczać granice ryzyka lub wytyczne, monitorować inwestycje, określać obszary potencjalnego ryzyka i wdrażać działania naprawcze. Zespół ds. Zgodności i procedury powinny „regularnie przekazywać wszystkim pracownikom, że przestrzeganie zasad i procedur zgodności ma kluczowe znaczenie i że każdy, kto je narusza, zostanie pociągnięty do odpowiedzialności” – twierdzi CFA Institute.

3. Weryfikacja przez firmę zewnętrzną

Informacje o portfelu klientów powinny zostać zweryfikowane przez stronę trzecią, aby upewnić się, że są dokładne i kompletne. Nie tylko zwiększa wiarygodność menedżera, ale może pomóc zidentyfikować potencjalne obszary ryzyka. Weryfikacja przez stronę trzecią może przybrać formę corocznego audytu lub potwierdzeń transakcji od powiernika.

4. Prowadzenie dokumentacji

Prowadzenie dokładnych i łatwych do oceny zapisów jest ważnym wymogiem z kilku powodów. Ze względu na zgodność i ryzyko, CFA Institute sugeruje, że „Menedżerowie powinni przechowywać dokumentację, która uzasadnia ich działalność inwestycyjną, zakres ich badań, podstawę ich wniosków oraz powody działań podjętych w imieniu klientów”.

Skrupulatne prowadzenie rejestrów i przejrzystość informacji są podkreślone w regule powierniczej Departamentu Pracy. Ponadto dokładne zapisy mogą pomóc we wdrożeniu zarządzania ryzykiem w testach historycznych różnych scenariuszy ryzyka w celu określenia poziomów korelacji lub innych mierników ryzyka.

5. Odpowiednie zasoby

Do monitorowania działań inwestycyjnych niezbędna jest wykwalifikowana kadra oraz odpowiednie zaplecze technologiczne. Obejmuje to możliwość dokładnej analizy i śledzenia decyzji i działań inwestycyjnych. Te narzędzia śledzenia powinny wskazywać, że interesy klienta są priorytetem, a usługi, które klienci otrzymują, są objęte zakresem ich umowy.

Kontrole wewnętrzne są również wymagane, aby zapobiec nielegalnym działaniom w odniesieniu do relacji z klientem, takim jak nadmierne wręczanie prezentów i inne wątpliwe procesy. Termin „odpowiednie zasoby” dotyczy nie tylko liczby pracowników, ale także kwalifikacji personelu. Praktyki doradcze mają obowiązek zatrudniać doświadczonych i kompetentnych pracowników, zapewniać pełną jawność i wdrażać narzędzia do zarządzania pieniędzmi zatwierdzone przez instytucje regulacyjne.

W zakresie zarządzania ryzykiem doradcy potrzebują odpowiednich zasobów, zarówno kapitału ludzkiego, jak i technologii, aby móc kompetentnie przeprowadzić niezbędne badania i analizy w celu podjęcia świadomych decyzji inwestycyjnych. Narzędzia technologiczne mogą obejmować oprogramowanie do wykonywania analiz, takich jak wartość zagrożona (VaR) lub modele stochastyczne. Proces zarządzania ryzykiem musi również obejmować regularne monitorowanie portfela – na poziomie zasobów i całego portfela – w celu upewnienia się, że jest zarządzany zgodnie z wytycznymi klienta. Ma to coraz większe znaczenie, ponieważ stosuje się bardziej wyrafinowane papiery wartościowe, takie jak instrumenty pochodne lub inne inwestycje alternatywne.

6. Planowanie katastrof

Kryzys finansowy z 2008 r. Uwypuklił fakt, że plan zarządzania w przypadku katastrofy i odbudowy jest niezbędny. Procedury opracowane w celu ochrony interesów klientów mogą obejmować posiadanie zapasowego obiektu poza siedzibą, tworzenie dodatkowych systemów monitorowania i handlu oraz opracowywanie planów komunikacji dla pracowników. Plany te powinny być opracowywane przez wszystkich w firmie, regularnie przeglądane i okresowo testowane w całej firmie.

Podsumowanie

Wydarzenia takie jak klęski żywiołowe, ataki terrorystyczne lub krach na rynku wydawały się niegdyś mało prawdopodobne, ale globalny charakter rynków zwiększył prawdopodobieństwo nietypowych zdarzeń, stawiając na pierwszym miejscu potrzebę silnych procesów ryzyka i zgodności w każdej organizacji. Te procesy, które poprawią staranność i staranność, z jaką menedżerowie inwestują aktywa klientów, powinny wprowadzać procedury, które są regularnie przeglądane i testowane.